ถูกตลอด ไม่ผิดเสมอ! 5 เหตุผลที่บางคนไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็น "คนผิด"

เบื่อไหม? ชีวิตที่ต้องเจอกับคน "ถูกเสมอ" ทำอะไรก็ไม่ผิด มีแต่เรานี่แหละที่ผิด ผิดที่คาดหวังว่าคนอย่างเธอต้องได้รับบทเรียนเสียบ้าง แต่จนแล้วจนรอด เธอก็ยังลอยตัว!

มนุษย์ทุกคนต่างเคยทำผิดพลาดเสมอ แน่ล่ะว่าไม่มีใครชอบการเป็นคนผิด แต่คำถามคือเราจะทำอย่างไรเมื่อเราตกอยู่ในสถานะ"คนผิด"? - หลายคนคงยักไหล่ แล้วตอบว่าก็ไม่เห็นยาก ทำผิดก็ยอมรับและขอโทษไปเสียก็จบ แต่ในโลกนี้ก็มีมนุษย์อีกประเภทที่ไม่รู้จักการขอโทษ เป็น "คนไม่ยอมผิด" ที่ยืนยันหนักแน่นว่าตนเองถูก! แม้จะมีหลักฐานมัดตัวว่าเป็นคนผิดก็ตาม! เราเชื่อว่าคุณคงเคยพบคนแบบนี้ในชีวิตอย่างน้อยก็สักครั้งหนึ่ง มาสำรวจเหตุผลทางจิตใจที่คนประเภทนี้ไม่ยอมอ่อนข้อดูบ้าง อาจทำให้สามารถเข้าใจคนใกล้ตัวที่มีนิสัยแบบนี้ได้มากขึ้นโดยที่เราไม่หัวร้อนไปเสียก่อน ลุย!

เพราะเธอรู้สึกไม่ปลอดภัย

สิ่งหนึ่งที่คนไม่ยอมผิดไม่ชอบมาก ๆ คือการก้าวออกจากพื้นที่ปลอดภัยหรือคอมฟอร์ตโซน (Comfort Zone) ของตัวเอง ซึ่งมนุษย์ส่วนมากก็รู้สึกแบบนั้น แต่คนที่มีสุขภาพจิตแข็งแกร่งจะรู้ว่าเมื่อไหร่ที่พวกเขาควรเอ่ยปากขอโทษ และสำนึกผิดต่อสิ่งที่ตัวเองเคยทำ คนไม่รู้จักผิดยังมักขอโทษแบบส่ง ๆ หรือขอโทษไปงั้น ๆ เพื่อให้คนฟังรู้สึกผิดอีกด้วย เช่น คำขอโทษแบบ "ขอโทษแล้วกัน ถ้าทำให้รู้สึกไม่ดี" เป็นต้น

เพราะเธอรู้สึกสูญเสียอำนาจ

ปัจจัยสำคัญที่คนไม่ยอมผิดต้องมีไว้ในมือเสมอคือ "อำนาจ" และการควบคุม หากสูญเสียอำนาจไป พวกเขาจะรู้สึกอ่อนแอขึ้นมาทันที ผลลัพธ์คือพวกเขาจะไม่ยอมรับฟังคำวิจารณ์ใด ๆ ที่จะทำให้พวกเขาดูแย่เลย พูดง่าย ๆ คือต้องอวยอย่างเดียว อย่ามาบอกว่าพวกเขากำลังทำผิด ในกรณีนี้คนเหล่านี้มักใช้อารมณ์เข้าข่มขวัญ เพื่อให้ผู้อื่นรู้สึกแย่ และไม่กล้าเข้ามายุ่มย่ามกับความรู้สึกที่แสนจะเปราะบางของพวกเขาอีก

เพราะเธอรู้สึกว่าเธอตัวเล็กลง

บางคนมี "อีโก้" (Ego) หรือ"อัตตา" ที่เปราะบางกว่าคนอื่น ทำให้การยอมรับว่าตัวเองผิดนั้นช่างเจ็บปวดแสนสาหัสและตอกย้ำว่าตนเองไร้ค่า (ซึ่งไม่จริงเลย!) ความรู้สึกแบบนี้จะทำให้คนไม่ยอมผิดสร้างกลไกป้องกันตัวขึ้นมา และหลีกเลี่ยงการขอโทษทั้งปวง ไม่ว่าจะหาข้ออ้างมาบอกว่านี่ไม่ใช่ความผิดของตนสักหน่อย หรือการสร้างข้ออ้างปลอม ๆ ขึ้นมาให้ตัวเองกลายเป็นคนถูกในที่สุด

เพราะเธอรู้สึกว่าเธอต้องรับผิดชอบ

ความรับผิดชอบเป็นสิ่งที่คนประเภทไม่ยอมผิดเกลียดที่สุด ในเวลาปกติ มนุษย์เราจะยอมรับความผิดพลาดและความพ่ายแพ้ เรียนรู้และนำมาใช้เป็นบทเรียน กลับกันคนไม่ยอมผิดจะปฏิเสธความผิดของตนเองท่าเดียว พร้อมผลักความรู้สึกผิดนั้นไปให้คนอื่น ซึ่งท้ายที่สุดแล้ว คนใกล้ตัวนี่แหละจะได้รับผลกระทบทางใจมากที่สุด

เพราะเธอกลัวคนมองว่าเธออ่อนแอ

บางครั้งการยอมรับว่าตัวเองทำผิดหรือการเอ่ยปากขอโทษ กลับถูกสังคมมองว่าเป็นการกระทำที่แสนจะอ่อนแอ แต่กลับกันการที่คนเราสามารถยอมรับว่าตัวเองไม่ได้เพอร์เฟ็ก และรู้ตัวว่าต้องขอโทษตอนไหน เป็นคุณสมบัติที่ต้องอาศัยความกล้าหาญและความเคารพตัวเองอยู่มากโข ทั้งยังเป็นการบอกคนรอบข้างว่าเราเชื่อใจพวกเขามากพอที่ยอมให้เห็นด้านอ่อนแอ

และความกล้าหาญแบบนี้ไม่ควรถูกมองเป็นความอ่อนแอสักนิด

เราจะต่อกรและรับมือกับคนแบบนี้อย่างไรนั้น ขึ้นอยู่กับความอดทนและความแข็งแกร่งของจิตใจล้วน ๆ แต่สิ่งหนึ่งที่ควรระลึกไว้เสมอคือ เราไม่ควรมองว่าการไม่ยอมรับผิดคืออำนาจและสิทธิ์ที่คนเหล่านั้นสามารถทำได้ตามอำเภอใจ เพราะกลับกัน นิสัยแบบนั้นคือความอ่อนแอ ที่แสดงถึงความเปราะบางของจิตใจเท่านั้นเอง

-------------------------

อ้างอิง

psychologytoday.com

aconsciousrethink.com

thoughtcatalog.com

womenworking.com