ช่วยใคร
อย่านึกว่าเขาจะอยากตอบแทน
ให้คิดว่าเขาน่าจะอยากลืม
เหมือนกับที่คุณเองก็ขี้เกียจจำว่า
ใครทำอะไรให้คุณบ้าง
ช่วยใคร
อย่าลืมเผื่อใจไว้ด้วยว่า
คนคนนั้นอาจสำแดงด้านมืดของหัวใจ
นอกจากไม่จดจำบุญคุณ
บางทียังพยายามทำลายบุญคุณ
ด้วยการใส่ไคล้ให้คุณกลายเป็นคนบาป
ตั้งข้อหาให้คุณเลวเกินกว่าที่เขาควรตอบแทน
ช่วยใคร
อย่านึกว่าจะมีใครอื่นเห็นแล้วชื่นชม
ให้ระลึกว่าคนในโลกส่วนใหญ่
เห็นใครเป็นที่พึ่งได้
ก็จะพยายามมาขอมีส่วนรับความช่วยเหลือ
ถ้าขอไม่ได้บ้างก็อาจด่า
ช่วยใคร
อย่าฝังใจว่าลงทุนลงแรงไปแค่ไหน
ให้สำรวจใจว่าเมื่อช่วยเขา
แล้วเราช่วยตัวเองยกใจขึ้นที่สูงด้วยหรือยัง
วัดจากความเบา
ที่ไม่เอาอะไรไว้ติดค้างคากัน
ความมีจิตใสใจเบาจากการช่วยนั่นแหละ
บุญทันตา สุขทันใจ ที่เห็นได้ก่อนตาย
และถ้าจะยังมีชีวิตหลังความตาย
ก็มั่นใจได้ว่า
ต้องไม่ใช่ชีวิตน่าหนักอกกับใครเป็นแน่!
ความเห็น 12
🐝BERT✍🏼🍀
เจอมาเยอะจนวันนึงโตขึ้นถึงเข้าใจว่า โลกนี้มีแต่ทุกข์ล้วนๆหาใช่ความสุขไม่ ทุกอย่างล้วนมายา เราเกิดมาล้วนต้องตาย หากคิดถึงความตายตลอด ไม่มีสิ่งใดต้องกังวลอีกแล้ว อยู่อย่างมีสติที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ เพื่อให้ถึงการหลุดพ้นที่แท้จริงซักวันนึง
20 มิ.ย. 2563 เวลา 23.36 น.
การช่วยเหลือคนมี 2 ทางเลือก..คือ
1.)ช่วยเหลือ..แต่ยังหวังผลตอบแทนกลับมา=สร้างทุกข์ไว้ในอนาคต....เช่น ช่วยเหลือค่าเทอมน้องๆ..เพื่อหวังอย่างว่า เป็นต้น..
2.)ช่วยเหลือ..เพื่อเป็นธรรมทาน/ทำด้วยใจศรัทราและพร้อมช่วยเหลือเพื่อให้บุคคลที่ถูกช่วยเหลือหลุดพ้นจากความทุกข์โดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆทั้งสิ้น=ทานที่เกิดจากใจที่ประเสริฐโดยแท้จริง..ของผู้ให้ครับ
21 มิ.ย. 2563 เวลา 00.08 น.
ถ้าคิดให้แล้วมีความสุขก็อยากไปหวังผลตอบแทนหรือคิดเป็นบุญคุณ
เพราะศาสนาพุทธไม่ได้สอนว่าการให้แล้วต้องได้รับตอบกับหรือให้ใครไปแล้วไม่ได้รับกับคือเป็นการเนรคุณถ้าคิดแบบนั้นผู้ให้ก็อย่าได้ให้เลย
ทางพุทธกล่าวไว้แค่ง่ายๆไม่ซับซ้อนแค่ว่า
1คิดจะให้มีความสุข
2ให้เสร็จแล้วมีความสุข
3หลังให้ไปแล้วสุขยิ่งกว่า
21 มิ.ย. 2563 เวลา 05.06 น.
ไม่ว่าคิดที่จะทำในสิ่งใดก็ตาม ในการคิดพิจารณาให้รอบครอบ ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่จะช่วยในการตัดสินใจได้เป็นอย่างดี.
21 มิ.ย. 2563 เวลา 02.11 น.
คนในสังคมปัจจุบัน ไม่ค่อยสำนึกในบุญคุณ ช่วยคนอย่าคิดให้เขาตอบแทนจะสบายใจกว่า
21 มิ.ย. 2563 เวลา 05.01 น.
ดูทั้งหมด