ทราบแล้วเปลี่ยน! ยิ่งไม่กล้าพูดขอโทษ ยิ่งทำให้ความสัมพันธ์แย่ลงนะ

ต้อนรับวันแห่งความรักด้วยบทความที่ช่วยบริหารความสัมพันธ์ระหว่างคู่รัก (รวมถึงสถานะความสัมพันธ์แบบอื่น ๆ) ให้เวิร์คยิ่งขึ้น ซึ่งเราค้นพบว่า หากกำลังคบกัน แล้วเกิดความขุ่นข้องหมองใจ แต่ไม่มีใครกล้าพูดขอโทษสักที นั่นจะยิ่งทำให้ความสัมพันธ์ดิ่งลงเหวนะ

เมื่อทะเลาะกัน กระบวนการรับรู้ในสมองจะทำให้เรารู้สึกไม่สบายใจ และแสดงอารมณ์ทางลบต่อกัน แน่นอนว่ามนุษย์เราถูกสอนต่อกันมาว่า ต้องมีศักดิ์ศรีและอีโก้ การเอ่ยคำขอโทษเป็นเรื่องของคนขี้แพ้ เป็นสิ่งที่ไม่แฟร์ เป็นอะไรที่น่าละอายใจ นั่นยิ่งตอกย้ำให้เราไม่อยากขอโทษใคร แม้เราจะเป็นฝ่ายผิดก็ตาม และเมื่อเวลาผ่านไป เรากลับปล่อยผ่านปัญหาเหล่านั้น โดยที่มันยังไม่ถูกแก้ และที่สำคัญยังไม่มีคำขอโทษขอโพยออกมาเลยสักคำ

ว่ากันว่าเราจะเกิดความเจ็บปวด 2 ประเภท อย่างแรกก็คือ เจ็บปวดโดยตรง เป็นความเจ็บปวดแบบแท้จริง อย่างเวลาถูกคนรักผิดสัญญา เราจะรู้สึกเสียใจจากการที่เขาไม่ทำตามสัจจะที่ให้ไว้ แบบนี้เรียกว่าความเจ็บปวดแบบกระจ่างชัด แต่มันจะมี ความเจ็บปวดใจลึก ๆ ในความรู้สึก ตามมาจากการที่เขาไม่คิดจะขอโทษ ไม่ยอมรับว่าผิด นั่นยิ่งตอกย้ำความเจ็บปวดหัวใจมากขึ้นไปอีก เพราะฉะนั้นแค่คำว่า ‘ขอโทษนะ’ คำเดียวจะช่วยบรรเทาความเจ็บแบบที่สองลงไปได้เยอะเลยล่ะ

การขอโทษเป็นยิ่งกว่าการขอโทษ

การขอโทษอย่างจริงใจนอกจากจะทำให้เราหายโกรธกันแล้ว ยังช่วยกระชับความสัมพันธ์ให้เหนียวแน่นขึ้น นั่นเพราะว่าเราได้เห็นใจกันและกันยังไงล่ะ ทำผิด>ยอมรับผิด>ขอโทษ>ปรับตัว ช่วยให้เราไม่ทำผิดซ้ำซาก แถมยังเกรงใจกันมากขึ้นด้วยนะ 

ขอโทษแบบขอไปทีอาจยิ่งสร้างความร้าวฉาน

คำขอโทษประเภท ‘ขอโทษก็ได้’ เป็นการพูดแบบส่ง ๆ ไม่แสดงออกถึงความสำนึกผิด เป็นการพูดให้จบเรื่องราวไป หรือแม้แต่การขอโทษเพราะถูกร้องขอจากอีกฝ่าย ทั้งหมดนี้ไม่ทำให้สถานการณ์ดีขึ้นเลยในระยะยาว มันบ่งบอกถึงความไม่ใส่ใจอีกฝ่ายนั่นเอง เพราะฉะนั้นหากจะเอ่ยขอโทษใครก็ขอให้ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจจะดีกว่า

ขอโทษไม่ได้แปลว่าต้องยอมรับผิด 100% เสมอไป

อ่านแล้วอาจจะขมวดคิ้วและสงสัยว่าคืออะไร การที่เราพูดขอโทษนั่นแปลว่าเรายอมรับว่าเรา ‘มีส่วนผิด’ ในเหตุการณ์นี้ ซึ่งความจริงเราเองอาจจะไม่ใช่ต้นเหตุ หรือตัวการในความผิดทั้ง 100% แต่เพื่อให้สถานการณ์ผ่อนคลายลง และมองแล้วว่าส่วนประกอบหนึ่งของการผิดใจกันครั้งนี้มีเราเอี่ยว จึงกล่าวคำขอโทษออกมา ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ดีนะคะ ต่อให้ไม่ตั้งใจทำความผิดก็ยังดีที่รู้จักรับผิดไว้ส่วนหนึ่ง หลังจากนั้นก็คงต้องไปแก้ปัญหากันต่อเอาเอง อย่างน้อยคำขอโทษก็เป็นสะพานไปสู่การเคลียร์ใจนั้นแล้วค่ะ

ขอโทษแต่อาจไม่ได้รับการให้อภัย

หลายคนอาจคิดว่าเมื่อขอโทษแล้ว ก็ต้องได้รับการให้อภัยสิ เรื่องนี้ก็พูดยาก แต่ความจริงอาจไม่เป็นแบบนั้นตลอดไปก็ได้ การพูดขอโทษเป็นการแสดงความรับผิดชอบเฉย ๆ แต่การให้อภัยเป็นเรื่องที่อีกฝ่ายจะต้องพิจารณาเอาเองว่าจะเอายังไง ในฐานะฝ่ายผิด ทำผิดและยอมรับผิด รวมถึงพิสูจน์ตัวเองว่าจะไม่ทำผิดซ้ำในอนาคตอีก ก็มากเพียงพอแล้วที่จะสร้างความเชื่อมั่นอีกครั้ง ส่วนจะได้รับการให้อภัยหรือไม่นั้น ก็ต้องมาลุ้นกันอีกทีค่ะ แต่เชื่อเถอะว่าคุ้มค่าที่พูดออกไป

ถ้าไม่ขอโทษก็ไม่มีวันสร้างขอบเขตของความรู้สึก

เมื่อเกิดความบาดหมางใจกันในความสัมพันธ์ นั่นแปลว่าเรื่องที่เกิดขึ้นสร้างความไม่ชอบใจให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หากทะเลาะกันแต่ไม่ขอโทษกัน ก็จะไม่มีวันจะสร้างกฎเกณฑ์เส้นตายของความสัมพันธ์ขึ้นมาได้อย่างแน่นอน ยิ่งปล่อยละเลยไปเรื่อย ๆ ความสัมพันธ์ก็จะยิ่งแย่ลง ๆ แต่หากเมื่อใดที่ทะเลาะกัน แล้วขอโทษกัน ให้อภัยกัน พูดคุยทำข้อตกลงระหว่างกันว่าเรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก ก็ช่วยรักษาสายสัมพันธ์ให้ดีกว่าเดิมได้

ไม่ยอมขอโทษ ยิ่งสร้างกำแพงต่อกัน

เพราะมัวแต่กลัวว่าขอโทษแล้วจะเป็นฝ่ายยอมตลอดไป ก็เลยไม่กล้าขอโทษ บ่มเพาะปัญหาเรื้อรัง กลายเป็นกำแพงของอีโก้ระหว่างกัน ก็ฉันไม่อยากขอโทษเธอนี่นา แบบนี้ยิ่งสร้างความห่างเหินในความรักได้นะคะ หากใครยังเป็นคนปากแข็ง ไม่กล้าพูด ก็พูดออกมาเถอะค่ะ มีแต่จะสร้างข้อดีในความสัมพันธ์นะ เชื่อสิ

ทำผิดพลาดต่อกันและกันไปแล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะจมอยู่กับความเจ็บปวดในอดีต แต่จงหันมาทบทวนความพลาดพลั้งนั้น แล้วแสดงความรับผิดชอบ แสดงความจริงใจและซื่อสัตย์ต่อกัน มันจะเป็นประโยชน์ต่อความสัมพันธ์ในวันข้างหน้ามากกว่า รักษาใจกันและกันไว้ จะได้มีวาเลนไทน์กันไปนาน ๆ นะคะ

.

ขอบคุณข้อมูลจาก

-www.psychologytoday.com