น้ำใจ
“ยิ่งให้ยิ่งได้
ยิ่งหวงยิ่งหาย
เติมเขาเราเต็ม”
ท่านว. วชิรเมธี ได้กล่าวไว้
การจะอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสงบสุขนั้น
เราต้องเรียนรู้ที่จะเป็นผู้ให้ และจำเป็นต้องเป็นผู้มีน้ำใจ มีไมตรีต่อเพื่อนมนุษย์และสรรพสิ่งบนโลกใบนี้
น้ำใจคือความมีจิตใจที่ไม่เห็นแก่ตัว แต่มีความเอื้ออาทรเห็นอกเห็นใจในเพื่อนมนุษย์ ให้ความใส่ใจว่าเขาจะมีความสุข หรือความทุกข์ มีน้ำใจที่จะช่วยให้คนอื่นมีความสุข และให้พ้นจากความทุกข์
ผู้มีน้ำใจ คือผู้ที่เสียสละ พร้อมจะแบ่งปัน ประโยชน์แก่ผู้อื่น ซึ่งทุกคนสามารถทำได้ เริ่มจากการเอาใจเขามาใส่ใจเรา รู้จักคิดถึงผู้อื่น แสดงต่อผู้อื่นเหมือนที่ต้องการให้คนอื่นแสดงต่อตนเอง ทำดีต่อผู้อื่นได้ โดยไม่คิดหวังสิ่งตอบแทน และเป็นผู้ให้มากกว่าที่จะเป็นผู้รับ
คนเราถ้าใช้หลัก
“พรหมวิหาร 4”
จะเป็นคนมีน้ำใจ
พรหมวิหารสี่
เป็นหลักธรรมประจำใจที่จะช่วยให้เราดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างประเสริฐและบริสุทธิ์ หลักธรรมนี้ได้แก่ เมตตากรุณา มุทิตา อุเบกขา
เมตตา คือความปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับความสุข
กรุณา คือความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์
มุทิตา คือความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี
อุเบกขา คือการวางเฉย วางใจเป็นกลาง
เกิดมาเป็นมนุษย์มีเพื่อนร่วมโลก เราต้องหัดเป็นคนมีน้ำใจช่วยเหลือเกื้อกูลคนอื่นอย่างจริงใจ และด้วยความหวังดี
ไม่มีน้ำอะไร ใสเท่าน้ำใจคนแล้ว
มัดใจ
