“รถเมล์ไทย” จะเสียตังค์หรือนั่งฟรี ก็ไม่ดีทั้งนั้น!
ทราบกันไหมคะว่ากิจการรถประจำทางหรือที่เรียกกันคุ้นปากว่า"รถเมล์" เนี่ยอยู่คู่กับคนไทยมานานถึง110 ปีแล้วนะคะนับตั้งแต่ "นายเลิศเศรษฐบุตร(พระยาภักดีนรเศรษฐ)" *สั่งรถยนต์ฟอร์ดเข้ามาและเปิดบริการรถเมล์ประจำทางขึ้นเป็นบริษัทแรกของประเทศวิ่งบนเส้นทางตั้งต้นสะพานยศเสไปสี่พระยาถึงสีลมและจากสีลมถึงประตูน้ำแต่ทั้งนี้ทั้งนั้นระยะเวลากว่าร้อยปีที่ผ่านมานั้นเราสามารถกล่าวพูดเต็มปากหรือไม่ว่ารถเมล์ไทยมีการพัฒนาในฐานะขนส่งมวลชนเก่าแก่ที่เราประทับใจหรือจริงๆแล้วก็ไม่เห็นจะดีขึ้นเท่าไหร่ไม่ว่าจะเสียเงินหรือจะนั่งฟรีแต่ว่ามีทางเลือกแค่นี้ก็เลยต้องนั่งไป?*
เครดิตภาพ: https://news.mthai.com/general-news/289506.html
เบาะขาดแอร์เสียรถก็สั่นควันก็ดำ
ปัจจุบันรถในสังกัดขสมก. ที่ให้บริการนั้นมีอยู่ 3 แบบ ได้แก่
สีครีมแดง รถร้อนที่เราคุ้นเคยกันดี ซึ่งเข้าประจำการตั้งแต่เมื่อปี 2534 ขณะที่รุ่นที่มีแอร์ก็จะมีรถปรับอากาศสีครีม-น้ำเงิน เริ่มใช้งานเมื่อปี 2538 และรถปรับอากาศสีส้ม-ยูโรทู ซึ่งมี 2 ชุด ชุดแรกมีอายุ 19 ปี ชุดสองมีอายุ 15 ปี จะเห็นได้ว่ากระทั่งรุ่นที่ใหม่ที่สุดก็ยังใช้งานมาเป็นเวลากว่า 10 ปี ปัญหาที่พบก็มีหมดนับตั้งแต่ความเก่าของตัวรถ ทำให้ขับแล้วมองจากริมถนนก็เห็นว่ามีเอียงหน่อยๆ ไม่นับเรื่องควันดำที่ทำร้ายทั้งรถที่ขับตามและผู้โดยสารที่ต้องทนดมในกรณีที่เป็นรถเมล์ร้อน
เบาะที่นั่งที่มีรอยการขีดเขียนไม่พึงประสงค์ บางทีก็ขาดด้วย ไหนจะประตูหน้าต่างที่หลายๆครั้งก็ไม่ได้มีสภาพพร้อมใช้ อยากจะเปิดหน้าต่างบางทีก็แทบจะโดนหนีบมือ เรื่องแอร์ยิ่งไม่ต้องพูดถึงบางทีก็ร้อนเป็นหม้อทอดไฟฟ้า บางทีก็เย็นเป็นขั้วโลก ดีไม่ดีปรับไม่ได้อีกด้วย แล้วถ้าเครื่องปรับอากาศไม่ปกติ สิ่งที่จะตามมาก็คือ อากาศในรถที่ชื้นๆ และไม่ดีต่อสุขภาพของผู้โดยสารและผู้ให้บริการเอง
จะเห็นได้ว่า ไม่ว่าจะเสียเงินหรือนั่งฟรี เราก็ไม่ได้มีตัวเลือกมากขึ้นเท่าไหร่เลย
บริการทุกระดับประทับใจ
มาถึงหัวข้อนี้ต้องขออนุญาตใช้คำว่า "ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อน" เพราะไม่ว่าจะเป็นพี่กระเป๋าที่ไม่รู้ไปอารมณ์ขุ่นมัวมาจากไหน ถามอะไรก็ไม่ตอบ หรืออาจจะมีการพูดจาที่ไม่น่ารักนัก หรือคนขับที่บอกได้เลยว่าท็อปฟอร์ม จิตวิญญาณนักแข่งเต็มเปี่ยมแต่ไม่ยอมรักษากฎจราจร ขับเร็ว ขับกระชาก ขับแข่งกัน ขับจี้คันหน้า แถมยังเบรคกะทันหันให้เราต้องหัวทิ่ม แล้วการขับเร็วเพื่อที่จะแข่งนี่เองก็ทำให้พี่คนขับแกกลับมาเข้าป้ายไม่ทัน เกิดการปาดรุนแรงจนติดกันไปทั้งถนน และอาจจะต้องจอดเลนสองเพราะเข้าป้ายไม่ได้ เป็นอันตรายต่อผู้โดยสารอย่างเราๆ โดยไม่จำเป็น ซึ่งเมื่อเกิดเหตุการณ์ต่างๆ ที่กล่าวมาข้างต้น พี่คนขับดันหัวร้อนขึ้นมา ก็จะขับกระชาก อารมณ์เสีย เป็นมลพิษให้กับผู้โดยสารแบบเราวนไปอีก
ทั้งนี้บริการส่วนที่บกพร่องก็คือความปลอดภัย ผู้โดยสารหญิงเกินกว่า 1 ใน 3 ที่เคยเจอคนลวนลามทางเพศบนรถเมล์ ไหนจะมีมิจฉาชีพมากรีดกระเป๋า ล้วงกระเป๋า ซึ่งเท่ากับว่าผู้โดยสารต้องดูแลตัวเองกันล้วน ๆ เพราะอันตรายไปหมด ไม่ว่าจะจากสภาพรถ วิธีการขับ รวมถึงคนร้อยพ่อพันแม่ที่เราจะต้องเจอบนรถด้วย
เครดิตภาพ: https://board.postjung.com/1031551.html
โดนเทเพราะรถเมล์ขาดระยะ
อีกปัญหาที่พบบ่อยและยังไม่ได้รับการแก้ คือ รอรถเมล์นาน รถเมล์ขาดระยะ ทั้งที่ตามข้อมูลจากเว็บขสมก.นั้นระบุว่า มีรถธรรมดา 1,543 คัน รถปรับอากาศ 1,011 คัน รถ PBC(รถเช่า) 117 คัน ให้บริการ 126 เส้นทาง ไม่นับรถร่วมฯ ที่มีรถใหญ่ 3,478 คัน รถมินิบัส 966 คัน ให้บริการ 115 เส้นทางเท่ากับว่ามีรถให้บริการรวมแล้ว 7,115 คัน ให้บริการ 216 เส้นทาง แต่ทำไมรถยังขาดระยะอยู่ ไม่ว่าจะด้วยปัญหาเส้นทางที่ซับซ้อนเกินไป ยาวเกินไป รวมไปจนถึงรถติด หรือปัญหาอาจมาจากวินัยของคนขับเอง ซึ่งทั้งหมู่ทั้งมวลก็ไม่ถูกต้องที่ผู้รับบริการต้องมาทำความเข้าใจทั้งที่เสียเงินในการโดยสารรถ
เป็นเรื่องน่าเศร้าใจที่บริการขนส่งมวลชนพื้นฐานมาก ๆ อย่างรถโดยสารที่ควรจะเป็นของคนทุกระดับโดยเฉพาะกลุ่มที่มีรายได้ไม่มากและอาจจะต้องโดยสารเป็นประจำทุกวันจึงไม่สามารถเลือกการเดินทางที่ราคาสูงขึ้นกว่านี้ได้ กลับไม่ได้รับการพัฒนาให้มีประสิทธิภาพนัก ทั้งที่คนกลุ่มนี้มีจำนวนมากทีเดียว
แม้จะจ่ายเงินกันครั้งละหลัก 10 บาทแต่ปริมาณผู้โดยสารหลักแสนรวมถึงภาษีงบประมาณต่างๆ ที่ได้มาจากรัฐทุกๆ ปี ไม่มากพอหรือที่จะทำให้รถโดยสารบ้านเรามีคุณภาพและให้บริการได้อย่างปลอดภัย ตามมาตรฐานที่ “สาธารณูปโภคพื้นฐาน” ควรจะเป็น
Source:
https://www.posttoday.com/politic/report/493546
https://www.soimilk.com/city-living/news/bangkok-bus-2018
https://www.thairath.co.th/content/1028856
https://www.thairath.co.th/content/538444