ของขวัญจากอดีตชาติ - ดังตฤณ

ทุกคนเริ่มต้นจากการเป็นคนไม่เชื่อเรื่องดวง

เพราะไม่มีเด็กหรือผู้ใหญ่คนไหนรู้ได้เองว่า

ชีวิตคืออะไร

มีปีดีปีชงดักรออยู่ที่ช่วงอายุประมาณไหนบ้าง

.

บางคนเปลี่ยนจาก ‘ไม่อยากเชื่อเรื่องดวง’ 

มาเป็นเชื่อแบบสุดลิ่มทิ่มประตู 

หรือกระทั่งกลายเป็นหมอดูเสียเอง

ก็เพราะใช้ชีวิตมาเรื่อยๆ

แล้วเห็นเองว่าแต่ละปีไม่เหมือนกัน

บางปีเฮงอย่างชัดเจน บางปีซวยกะลุดมุดเหลือเชื่อ

ฉะนั้น เมื่อเจอหมอดูทักตรง จึงเริ่มคล้อยตาม

แล้วหันมาศึกษาโหราศาสตร์

จนเข้าใจหลักเกณฑ์น้ำขึ้นน้ำลงของชีวิตได้

.

แต่บางคนเป็นตรงข้าม 

คือ อาจเริ่มจาก ‘มีความโน้มเอียงจะเชื่อง่าย’ 

แต่กลายเป็นต่อต้านรุนแรง 

เพราะเจอหมอดูกำมะลอ ไม่รู้จริงแล้วทักมั่ว

หรือกระทั่งเจอหมอดูแม่นที่สุดในประเทศ

แต่ทายไม่ตรง เพราะคำนวณจากวันเวลาเกิดผิดๆ

จึงทายผิดตามไปด้วย

หรือบางทีลูกค้าบอกวันเดือนปีเกิดถูก

แต่ดวงปรับเปลี่ยนไปแล้ว

ด้วยบาปหนักหรือบุญใหญ่ในชาติปัจจุบัน

ที่สะสมไว้จนเกินของเก่า ชนะกรรมเก่าขาดลอย

ซึ่งหมอดูตามตำราอย่างเดียวจะไม่อาจหยั่งทราบได้

.

ลองมาทำความเข้าใจกันใหม่

ให้เห็นความเกี่ยวข้องกัน

ระหว่าง ‘วิบากกรรม’ กับ ‘ดวง’

วิบากกรรมคือผลของกรรมที่ทำไว้

อาจเป็นกรรมที่ทำไว้ในชีวิตที่แล้ว ที่ลืมแล้ว

หรืออาจเป็นกรรมที่ทำไว้ในชีวิตนี้ ที่ยังจำได้

.

การให้ผลของกรรมมีคิว มีลำดับ

ไม่มีการบอกกล่าวว่าจะได้รับผลเมื่อไหร่

ไม่ใช่ทำอะไรปุ๊บต้องได้รับผลปั๊บ

ไม่ใช่เตะใครวันนี้ พรุ่งนี้ต้องโดนเตะคืนทันตาเห็น

ซึ่งลำดับการให้ผลของกรรม

อันไม่เป็นที่รู้แก่มนุษย์ทั่วไปนี่แหละ

ที่ทำให้กังขา ไม่เป็นที่แน่ชัดว่า

ผลของกรรมมีหรือไม่มีกันแน่

ธรรมชาติไม่ได้อยากให้เราเชื่อ

ตรงข้าม จะปิดกั้นสุดฤทธิ์ไม่ให้ใครรู้ใครเห็นด้วยซ้ำ

.

เหล่าผู้บุกเบิกสร้างตำราโหราศาสตร์

แม้ไม่รู้เรื่องกรรมและการให้ผลของกรรมชัดเจน

ก็อาศัยหลักการสังเกตการจัดเรียงดาวในแต่ละปี

แล้วผูกเป็นรหัส เป็นฤกษ์เกิดให้มนุษย์แต่ละคน

กระทั่งกลายเป็นลายแทง หรือ ‘ดวงชะตา’ ขึ้นมา

ซึ่งแปลว่า ดวงชะตาก็คือลำดับการให้ผลของกรรม

อันไม่เป็นที่รู้แก่คนทั่วไป

เราจึงควรตั้งมุมมองไว้แบบพุทธว่า

ปีดีหรือปีชง ไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ

และที่สำคัญ ไม่ใช่จะต้องเกิดอะไรแบบตายตัวเสมอไป

เพราะถ้าเชื่อเช่นนั้น ก็เข้าข่ายมิจฉาทิฏฐิ

เป็นลัทธิที่ทึกทักว่าอะไรๆ

ต้องเป็นไปตามการบันดาลของกรรมเก่าท่าเดียว

.

ที่ถูกควรมองว่า 

ปีดีเปรียบเหมือนของขวัญจากอดีตชาติ 

ตัวตนเก่าของเราเคยก่อร่างสร้างบุญใหญ่ดีๆ ไว้ 

แล้วถึงคิวที่กรรมจะเผล็ดผลครอบคลุมไปทั้งปีหน้า 

.

อีกประการหนึ่ง

ของขวัญที่มือเราในอดีตหยิบยื่นให้ 

ก็คล้ายของขวัญที่เราได้รับจากมือคนอื่นในปัจจุบัน 

เราอาจจะแฮปปี้กับมันก็ได้

อาจจะเฉยๆ กับมันก็ได้

หรือแกะห่อแล้วอาจทำหน้าเบ้ผิดหวังก็ได้

.

ของขวัญบางชิ้น

อาจส่งเสริมให้เรามึนเมาประมาทก็ได้

หรืออาจทำให้เราเกิดสติกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามากขึ้นก็ได้

.

ของขวัญบางชิ้น

ถ้าไม่ระวังให้ดี ก็อาจแตกพังได้แต่แรกแกะ

ทว่าหากเห็นค่า ดูแลทะนุถนอม

ก็อาจอยู่ทนในมือเราไปจนตาย

.

จริงๆ ชีวิตมนุษย์ทั้งชีวิต 

เป็นของขวัญล้ำค่าจากอดีตชาติอยู่แล้ว 

เปรียบเหมือนแก้วสารพัดนึก

ที่จะใช้เนรมิตสวรรค์ก็ได้ เสกนรกก็ได้

หรือจะยุติการบันดาลทุกข์

เข้าสู่บรมสุขในมหาสมุทรแห่งนิพพานก็ได้

ของขวัญที่ส่งข้ามภพข้ามชาติมา

ไม่ใช่อะไรตายตัวที่ดีแน่ๆ เสมอไป

ขึ้นกับว่าเราจะใช้ในทางดีหรือทางร้ายด้วย

.

โลกเป็นอย่างนี้มาทุกยุคทุกสมัย 

ไม่ว่าคนเชื่อหรือคนต่อต้านจะตายไปกี่ล้านคน 

ก็จะมีคนใหม่เกิดมาเชื่อและต่อต้านอีกไม่รู้จบ 

ดวงเดิมไม่ดี 

แต่กรรมใหม่ดี 

วิบากกรรมที่ต้องได้รับจริงๆ 

ก็ผิดแผกแตกต่างจากดวงเดิมได้ 

หาใช่เป็นไปตามปีใหม่โดยอัตโนมัติ 

หาใช่เป็นไปตามพรปีใหม่โดยปากใคร 

หาใช่เป็นไปตามพิธีขึ้นปีใหม่โดยมือคน! 

.

.