Mother Don’t Cry - เพจปั่นเรื่องเป็นภาพ

Mother Don’t Cry

ผมเคยเห็นแม่เสียน้ำตามาแล้ว 3 ครั้ง

ครั้งแรก คือ ตอนเด็กที่ผมเคยต้องแอดมิดเพราะเป็นไข้เลือดออก

ครั้งที่สอง คือ ตอนที่พี่ชายย้ายออกจากบ้าน

ครั้งที่สาม คือ ตอนที่พ่อเข้า CCU

แต่ผมไม่เคยเห็นแม่เสียน้ำตาให้กับเรื่องตัวเองเลยซักครั้ง

ผมคิดว่าแม่ผมเป็นคนที่เข้มแข็งที่สุดในบ้านก็ว่าได้ 

แม่ไม่เคยย่อท้อไม่เคยยอมแพ้กับทุกเรื่อง

และไม่เคยยอมอยู่เฉยๆ ทว่า 2-3 ปีหลังสุดมานี้

ผมรู้สึกได้ว่าร่างกายแม่เริ่มทรุดโทรมลง

หลังที่เคยยืนตรงก็งอค่อมลงมามากขึ้น

ขาโก่งออกพร้อมกับหัวเข่าที่เสื่อมทั้ง 2 ข้าง

แม่เคยกินกลูโคซามีน ทั้งฉีดยาแต่ก็เริ่มเอาไม่อยู่

กับอาการเจ็บเข่ารุนแรง

หมอลงความเห็นว่ายังไงก็ต้องผ่า

หลังจากที่พวกเราบ่ายเบี่ยงวิธีนี้กันมาตลอด

ก่อนที่แม่จะผ่าหัวเข่าผมอยากให้แม่สบายใจที่สุดจึงอยากพาแม่ไปเที่ยว ไปทำบุญ พักผ่อน 

แล้วผมก็นึกได้ว่าแม่อยากไปสักการะพระธาตุอินทร์แขวน

ผมจึงตัดสินใจพาแม่ไปพระธาตุอินทร์แขวนที่เมียนมาร์

พระธาตุไจที่โย่ หรือ พระธาตุอินทร์แขวน

ชาวพุทธมีความเชื่อว่าพระธาตุไจที่โย่

เป็นที่ประดิษฐานพระเกศาธาตุของพระพุทธเจ้า

ตั้งอยู่บริเวณหน้าผาสูงชันบนยอดเขาไจที่โย่

อย่างหมิ่นเหม่ เหมือนกำลังจะร่วงหล่นแต่ไม่หล่น

ท้าทายแรงดึงดูดของโลกเป็นอย่างมาก

ถือเป็นการวางน้ำหนักที่สมดุล

โดยมีธรรมชาติเป็นผู้สร้างสรรค์ออกมา

จึงเป็นที่มาของชื่อที่เราเรียกกันว่า พระธาตุอินทร์แขวน

ด้วยความอัศจรรย์และนับถือเป็นอย่างสูง 

ชาวพม่าจึงยกพระธาตุอินทร์แขวนให้เป็น

1 ใน 5 สิ่งศักดิ์สิทธิ์สูงสุดของพม่า

ในการไปเที่ยวพม่าครั้งนี้ 

เนื่องจากแม่ผมเดินเหินไม่ค่อยสะดวก

ผมจึงติดต่อคนขับรถส่วนตัว

พร้อมไกด์นำทาง เพื่อให้แม่เดินทางได้สะดวก

แต่การจะขึ้นถึงบนยอดเขาไจที่โย่ได้นั้น 

เป็นอะไรที่ต้องสมบุกสมบันพอสมควร

เพราะทางการไม่อนุญาติ

ให้รถส่วนตัวขับขึ้นเขาได้

เราจะต้องนั่งรถบรรทุกที่เค้าจัดเตรียมให้เท่านั้น

รถบรรทุกมีลักษณะคล้ายรถขนหมู

ผมเริ่มเป็นกังวลว่ามันจะทำให้แม่ลำบาก

เพราะต้องปีนขึ้นรถบรรทุกแล้วนั่งแออัดทั้งคนทั้งกระเป๋าเดินทาง

ผมนึกพร่ำบ่นกับตัวเองว่าน่าจะพาแม่มาให้เร็วกว่านี้

ในตอนที่แม่ยังเดินเหินได้สะดวก

รถบรรทุกใช้ทุกพื้นที่ได้คุ้มค่ามาก

มันสามารถอัดคนพร้อมสัมภาระเบียดเสียดเป็นปลากระป๋องได้

เมื่อได้เวลา สัญญาณนกหวีดถูกเป่าดัง

รถบรรทุกก็ขับซิ่งออกจากจุดสตาร์ท

คนขับซิ่งมาก ราวกับไม่ได้บรรทุกคนมาด้วย

อีกทั้งทางที่เวียนไปเวียนมาขึ้นๆ ลงๆ ไปตามเนินเขา

รถโยกขึ้นโยกลงไปตามเนินเขาและเส้นทาง

ด้วยความเร็วรถเหมือนรถแข่ง

ผมนึกว่ามานั่งรถไฟเหาะเล่นกันอยู่ เดี๋ยวโยกขึ้น เดี๋ยวโยกลง เดี๋ยวเบี่ยงซ้าย เดี๋ยวเบี่ยงขวา

ผมเห็นท่าทางแม่เริ่มตกใจกลัว

ผมจึงเริ่มชวนคุยไปเรื่อยเปื่อยพร้อมกับถ่ายรูปเล่น ทั้งๆที่มือสั่นเพื่อให้แม่หายกังวลและมันก็ได้ผล

ที่สุดเราก็มาถึงยอดเขาในช่วงเย็นก่อนพระอาทิตย์ตกพอดี

จากท่ารถบรรทุกที่ขับมาส่งถึงยอด

เรายังต้องเดินขึ้นเขาไปอีกเพื่อให้ถึงตัวพระธาตุ

แต่มีบริการแคร่หาม ผมจึงให้แคร่มาหามแม่

พาขึ้นยอดเขา ส่วนผมเดินอยู่ข้างๆตามไป

ที่ทางเข้าพระธาตุไจที่โย่ 

ผมมองเห็นซุ้มประตู

พร้อมรูปปั้นสิงห์ขนาดใหญ่

ชาวบ้านและนักท่องเที่ยว

ต่างเดินขึ้นมาเป็นจำนวนมาก

เสียงสวดมนต์ดังก้องอยู่บริเวณนั้น

ชาวพม่าจำนวนมากนั่งสวดมนต์

และมีอีกหลายคนที่มานั่งสมาธิต่อหน้าองค์พระธาตุ

ผมกับแม่เดินมาถึงหน้าองค์พระธาตุ

พระธาตุอินทร์แขวน มีลักษณะเป็นก้อนหินสีทองขนาดใหญ่

ตั้งอยู่หน้าผาแบบหมิ่นเหม่ บนยอดก้อนหิน

มีเจดีย์ครอบไว้อยู่ เป็นภาพอันน่าอัศจรรย์มาก

แสงอาทิตย์ยามตกดินสาดส่องมากับองค์พระธาตุ 

นับเป็นวิวที่สวยยิ่งนัก ผมดีใจที่ได้พาแม่มา

และรู้สึกว่าโชคดีที่ได้มาจังหวะเวลานี้พอดี

ผมเห็นแม่ยกพนมมือไหว้องค์พระธาตุที่ด้านนอก

ผมเห็นน้ำใสๆ ที่ขอบตาแม่

แต่เที่ยวนี้ผมเห็นรอยยิ้มของแม่ด้วย…