20 ข้อคิดว่าด้วย…ความรัก | พศิน อินทรวงค์

1. ความรักมีหลายนิยาม แต่ตัวตนที่แท้จริงของความรักคือความเมตตา ความเมตตาและความรักเป็นสิ่งเดียวกัน

2. ถ้าท่านรักใคร ท่านจะคิดถึงตนเองน้อยลง ความสุขของท่านย่อมเกิดจากการเห็นคนรักมีความสุข รักทำให้คนธรรมดารู้จักคำว่าเสียสละ

3. ความรักไม่มีเหตุผล เพราะเหตุผลของมันคือการอยู่เหนือเหตุผล รักไม่มีสูตรสำเร็จ ผู้ใดอ้างว่ารู้สูตรสำเร็จ ผู้นั้นคือผู้ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับความรัก

4. ความหลง อารมณ์ทางเพศ ความยึดมั่นถือมั่น กิเลสสามประการ คือผู้ประหารความรักให้หมดสิ้น

5. คู่รักมากมายเรียกหาความเข้าใจจากอีกฝ่าย ขณะที่เขากำลังพูดว่า “ทำไมเธอไม่เข้าใจฉัน” อีกฝ่ายก็กำลังคิดเหมือนกัน

6. ช่วงตกหลุมรัก ยังไม่นับว่าเป็นความรัก มันยังเร็วเกินไป ท่านต้องข้ามผ่านความต้องการทางเพศ ข้ามผ่านช่วงเวลาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ ช่วงเวลาเหล่านั้นคือช่วงเวลาแห่งความมึนเมา มันคือความรักแบบสัตว์โลก รักแท้จะเกิดต่อเมื่อท่านได้สติแล้วเท่านั้น เมื่อได้สติ ท่านจะเห็นความไม่สวยงามของคนที่ท่านรัก แรกเริ่มท่านอาจไม่พอใจ อึดอัด แม้ข้ามผ่านความไม่พอใจไปสู่การยอมรับ ยินดี และเบิกบาน รักแท้จะรออยู่ตรงนั้น

7. คำพูดหวานหู การโอบกอด คำมั่นสัญญา พิธีวิวาห์ และทะเบียนสมรส สิ่งเหล่านี้ไม่ได้พิสูจน์อะไรเลยเกี่ยวกับความรัก เพียงการันตีว่าทั้งคู่มีความหลงใหลในกันและกัน ยังต้องผ่านบททดสอบอีกมาก จึงยืนยันได้ว่า ทั้งคู่ได้ถึงดินแดนแห่งความรักแล้ว หนุ่มสาวหลายคู่กระทำสิ่งเหล่านี้ร่วมกันโดยมิได้รักกัน หรือเพียงเข้าใจผิดว่ารักกันเท่านั้นเอง

8. เมื่อท่านรักใครอย่างแท้จริง รูปกายภายนอก เป็นเพียงหีบห่อ สิ่งล้ำค่าอยู่ภายใน ท่านจะสัมผัสกระแสแห่งความเป็นเขาจากวิญญาณของเขา ไม่ใช่เพียงน้ำเสียงหรือใบหน้าของเขา

9. ความลำบาก และความทุกข์เจียระไนความรักให้งดงาม รักแท้ย่อมเปล่งประกายเป็นพิเศษในยามมืดมน แม้รักถูกทำลายเพียงเพราะความทุกข์ยาก นั่นก็ไม่ใช่เพชรแห่งรักแล้วตั้งแต่แรก

10. รักแท้ทำให้ท่านอยากลดละความชั่วช้าของตน เมื่อรักใครสักคนอยากแท้จริง ท่านย่อมปรารถนาเป็นคนที่ดียิ่งขึ้น ในทางตรงกันข้าม ถ้านั่นคือความหลงใหล แม้ท่านได้เชยชมสมใจ มนต์ตราแห่งความหลงย่อมเสื่อมคลาย ยิ่งความสัมพันธ์เนิ่นนาน ความเห็นแก่ตัวยิ่งทับถมทวีคูณ

11. ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก โปรดอย่าเข้าใจผิดว่าความคิดถึงคือความโหยหา ความโหยหาเกิดแต่ราคะและเพศสัมผัส ส่วนความคิดถึงเกิดจากความอาทรห่วงใย

12. เมื่อท่านรักใครสักคน การครอบครองย่อมไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด ท่านอาจไม่ได้อยู่เคียงกัน ทว่ารักยังไม่ตาย แม้รักสูญสิ้นเมื่อสิ้นการครอบครอง นั่นก็หมายความว่า ท่านยังมิได้รักเขา เพียงเข้าใจผิดว่าท่านรักเขา เขาเป็นเพียงวัตถุที่ท่านต้องการตีตราเท่านั้นเอง

13. การค้นพบรักแท้คือการปฏิบัติธรรม มันไม่ต่างอะไรกันเลย เพราะรักทำให้เราทั้งหลายเรียนรู้ที่จะอุทิศตนเพื่อความสุขของผู้อื่น ท่านกำลังเข้าถึงจิตแห่งโพธิสัตว์ เริ่มจากจุดนี้ แล้วแผ่ขยายความรักออกไปให้เพื่อนมนุษย์ทั้งผอง

14. ในชีวิตคู่ สามีหรือภรรยาของท่าน อาจไม่ได้ให้ความรักกับท่านเท่าที่ควร แต่มันไม่สำคัญอะไร ดีเสียอีก เพราะท่านจะได้เป็นผู้ให้ แม้ท่านคิดว่าสิ่งนี้คือหัวใจสำคัญ สิ่งที่ท่านเรียกว่าความรัก ก็ยังมิใช่ความรัก

15. ความรักที่อบอุ่นคือความรักของพ่อแม่ ความรักที่บริสุทธิ์คือความรักของศาสดา ความรักที่เร่าร้อนรุนแรงคือความรักของหนุ่มสาว เมื่อท่านพบใครสักคนที่ท่านพอใจ โปรดลดความเร่าร้อนรุนแรง แล้วเติมเต็มความสัมพันธ์ด้วยความบริสุทธิ์อันอบอุ่น

16. เมื่อท่านรักใคร ท่านย่อมรักทั้งอดีต และปัจจุบันของเขา ความรักทำให้ท่านไม่ติดค้าง เพราะอดีตคือส่วนหนึ่งที่หล่อหลอมให้เขาเป็นเขาอย่างที่ท่านรัก

17. น่าใจหายที่โลกนี้หารักแท้ได้ยาก เพราะผู้คนได้แต่เรียกหาความรัก โดยที่ยังไม่ได้ลดละความเห็นแก่ตัว อย่าตามหารักแท้ เพราะท่านจะไม่มีวันได้พบรักแท้ รักแท้ตามหาที่ใดมิได้ นอกจากใจของตนเอง ผู้ให้ความรักเท่านั้นที่จะพานพบความรักที่แท้จริง

18. การค้นพบรักแท้ในจิตใจของตนเอง คือสุคติภูมิของผู้ยังมีชีวิต แม้ท่านคิดถึงความรู้สึกนี้ก่อนสิ้นลม คิดคำนึงในความเมตตาอันบริสุทธิ์ สรวงสวรรค์ย่อมรอท่านอยู่หลังความตาย

19. ท่านมิอาจห้ามรอยยิ้มได้เมื่อนึกถึงความรัก เมื่อท่านอ่อนแอ รักก็ทำให้ท่านเข้มแข็ง ผู้หญิงขี้กลัวคนหนึ่งกลายเป็นแม่ผู้กล้าหาญ ชายหนุ่มผู้เหลวไหล ลุกขึ้นมุ่งมั่นขยันขันแข็ง รักให้กำเนิดสิ่งดีงามมากมาย มีเพียงรักเท่านั้นงดงามกว่าดอกไม้

20. ชีวิตหนึ่งที่เกิดมา ขอท่านจงรักใครสักคน ด้วยความเมตตาอย่างแท้จริง