‘คนที่เข้มแข็งที่สุด คือคนที่กล้ายอมปล่อยให้ตัวเองเปราะบางที่สุด’ - เพจ Beautiful Madness by Mafuang

ตั้งแต่มาเรียนจิตวิทยา จนได้ทำงานเป็นนักจิตบำบัด

เราเจอคนที่เครียดกับความกดดันทั้งหลายในชีวิต

วิตกกังวลกับอนาคตที่มืดหม่น

หดหู่กับอดีตที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้

ในขณะเดียวกัน คนๆ เดียวกันนั้นที่แบกรับอารมณ์หนักๆ ฝังมันอยู่ในตัวเอง

ก็คือคนที่พร้อมอ้าแขน เปิดรับปัญหาจากคนรอบตัว

และพร้อมเสมอที่จะเป็น ‘ที่พึ่งพิง’ ให้เขาเหล่านั้นไม่รู้สึกโดดเดี่ยว

คำถามคือ

‘คนที่พร้อมช่วยเหลือผู้อื่นตลอดเวลาแบบนี้ แล้วใครล่ะ ที่อยู่เพื่อเขา?’

เคียอาน่า ลาเด (Kiana Lede) นักร้องสาวชาวผิวสีในอเมริกา

          ดูโพสต์นี้บน Instagram                  

If you bought a signed #KIKI CD at my store, I’m signing them all tonight on IG Live at 6pm PT. Meet you there 💜

โพสต์ที่แชร์โดย Kiana Ledé (@kianalede) เมื่อ เม.ย. 7, 2020 เวลา 3:19pm PDT

ที่บอกว่าผิวสี คือจริงๆ แล้วครอบครัวเธอมีทั้งเชื้อสาย ชาวผิวดำ, ชาวเม็กซิกัน, และชาวพื้นเมืองอเมริกา (หรือหลายคนมักติดเรียก ‘อินเดียนแดง’ แต่จริงๆ นี่เป็นคำที่ไม่ถูกต้องนัก เพราะชาวพื้นเมืองหลายคนรู้สึกขัดกับคำนี้ ‘พวกเราไม่ได้มาจากอินเดียซะหน่อย’ เขากล่าว)

และเธอยังมีพ่อเลี้ยง (ชายที่มาแต่งงานใหม่กับแม่ของเธอ ซึ่งเธอรักเขามากเหมือนพ่อแท้ๆ) เป็นชาวอเมริกันผิวขาวด้วย

เมื่อไม่นานมานี้ เคียอาน่าได้เปิดเผยเรื่องส่วนตัวให้ฟังว่า

เธอเครียดและเศร้าถึงขั้นโทรไปหา Suicide Hotline หรือสายตรงสำหรับใครที่มีความคิดอยากฆ่าตัวตาย (ก่อนหน้านี้ เธอได้รับการวินิจฉัยว่ามีโรคไบโพลาร์ด้วย)

‘ฉันพยายามจะอยู่เพื่อทุกคน อยากทำให้ดีที่สุด ให้ทุกคนภูมิใจ

แต่เมื่อฉันมีปัญหา ฉันก็ไม่อยากขอความช่วยเหลือจากใคร

เพราะฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันเศร้า ไม่อยากเป็นภาระหรือรบกวนใคร’

เธอนึกถึงแฟนเก่าขึ้นมาทันที

เพราะเมื่อก่อน ไม่สบายใจอะไร ก็มีแฟนเก่าคนเดียวที่คอยรับฟังอย่างเข้าใจ

แต่เธอไม่อยากโทรไปหาเขาแล้ว เพราะเลิกกันแล้ว

เขาไม่ควรต้องมาช่วยรับผิดชอบชีวิตเธอแล้ว…

เธอจึงเลือกโทรไปหาสายตรงสำหรับคนจะฆ่าตัวตายนั้น

เพราะบางทีการได้คุยกับคนแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน

‘คงจะดีกว่าการทำให้คนที่รักของเราผิดหวัง ว่าเราจมดิ่งได้ขนาดนี้’

หลังจากที่เธอได้ระบายทุกอย่างที่อัดอั้นใจ และวางโทรศัพท์ลง

ความรู้สึกท่วมท้นทั้งหลายที่เคยกดมันไว้

ก็ได้พรั่งพรูออกมา จนร่างกายของเธอรับไม่ไหว

เธอเริ่มตัวชาและขยับไม่ได้

Panic Attack หรือความวิตกกังวลได้ถาโถมเข้าใส่

จนเธอต้องโทรหาผู้จัดการส่วนตัวของเธอ และผู้จัดการก็โทรหาแฟนเก่าของเธอทันที

ทั้งคู่รีบมาหาเธอ เพราะถ้าขยับไม่ได้อยู่อย่างนี้ คงต้องเรียกรถพยาบาล

แล้วแฟนของเธอก็พูดมาคำหนึ่ง ที่เธอยังจำมาจนถึงวันนี้

‘ฉันรู้ว่าเธอคือซูเปอร์ฮีโร่ แต่ซูเปอร์ฮีโร่ก็แค่คนๆ หนึ่งนั่นแหละ’

ทุกคนต้องการกำลังใจจากใครสักคนกันทั้งนั้น

ไม่มีใครอยู่ได้ด้วยตัวคนเดียว

และยิ่งภารกิจการช่วยเหลือของเรามันยิ่งใหญ่

เราต้องยิ่งซื่อตรงต่อความรู้สึกในใจ

เมื่อไม่ไหว ก็ระบายมันออกมามากเท่านั้น

อาชีพนักจิตบำบัดอย่างเราเอง ก็มีวันที่อ่อนล้าจนแทบไม่ไหว

และนักจิตบำบัดแทบทุกคน ก็มีนักจิตบำบัดของตัวเองอีกทีเหมือนกัน

เราทุกคน ควรเรียนรู้ที่จะดูแลสภาพจิตใจของตัวเองอย่างถูกวิธี

ในแบบเฉพาะของแต่ละคน

เพราะถ้าเราไม่รู้ว่า ‘ความรักตัวเอง’ มันหน้าตาเป็นยังไง

แล้วเราจะส่งต่อความรักที่ใช่ออกไปให้คนอื่นต่อ ได้อย่างไร

อ่านบทความใหม่จากเพจ Beautiful Madness by Mafuang ได้ทุกวันพุธบน LINE TODAY