โปรดอัพเดตเบราว์เซอร์

เบราว์เซอร์ที่คุณใช้เป็นเวอร์ชันเก่าซึ่งไม่สามารถใช้บริการของเราได้ เราขอแนะนำให้อัพเดตเบราว์เซอร์เพื่อการใช้งานที่ดีที่สุด

ไลฟ์สไตล์

วัฒนธรรมโสเภณี แก้เหงาไม่เฉามือ..จากสมัยพุทธกาลถึงรัตนโกสินทร์

ศิลปวัฒนธรรม

อัพเดต 13 พ.ค. 2565 เวลา 17.36 น. • เผยแพร่ 13 พ.ค. 2565 เวลา 17.36 น.
(ภาพประกอบเนื้อหา)

โสเภณีเป็นมรดกวัฒนธรรมของสังคม วัฒนธรรมคือ พฤติกรรมร่วมของมนุษย์หมู่หนึ่ง สังคมหนึ่งที่ประพฤติปฏิบัติร่วมกัน รับสืบทอดต่อกันเป็นมรดกวัฒนธรรม โสเภณีเป็นพฤติกรรมร่วมดังกล่าว ย่อมสืบทอดเจริญขึ้น หรือเสื่อมลงตามสภาพการณ์และเวลาของสังคมนั้น

โสเภณีมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล แต่โสเภณีสมัยนั้นมีคุณสมบัติเฉพาะดังนี้ :

1. รูปร่างดี คือ สวย
2. เล่นดนตรีได้
3. ขับร้องได้
4. ฉลาดในการปฏิสันถาร คือ รับแขก

ในสมัยพุทธกาล เช่น นางสิริมาเป็นโสเภณี เมื่อได้ฟังพระธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วสำเร็จโสดาบัน และภิกษุณีวงศ์เคยเป็นโสเภณีมีค่าตัวครึ่งเมืองสีกา เป็นตัวอย่างในโบราณกาล ท่านแพทย์ชีวกโกมารภัจ ท่านเป็นบุตรนางสาลวดี นางบำเรอประจำกรุงราชคฤห์ (จากหนังสือเรื่อง โกมารภัจ)

โดยเฉพาะหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ที่นครโตเกียวของญี่ปุ่นคลาคล่ำไปด้วยโสเภณียืนตามบาทวิถีในค่ำคืน เชิญชวน “ร่วมรสรัก” โดยเฉพาะบริเวณอาซักกูซ่า การปรนนิบัติบางแห่ง “ยอดเยี่ยม” คือมี “ห้องหอรอรัก” บนเสื่อปูนวมแล้วนำอิฐเผาให้ร้อนวางไว้ นำนวมคลุมทับทำให้อบอุ่นเป็นที่นอน “ร่วมรสรัก” เยี่ยมมาก แต่เมื่อเศรษฐกิจของญี่ปุ่นปัจจุบันดีมากจนเป็น “สัตว์เศรษฐกิจ” โสเภณีญี่ปุ่นก็วูบหายวับไป

ในประเทศเยอรมนี หลังสงครามในนครฮัมบูร์ก ย่านซังเปาลีหรือริบเปอร์บานก็เต็มไปด้วยโสเภณีถนนราคาไม่แพง ในประเทศเนเธอแลนด์ประมาณ พ.ศ. 2500 ที่นครเฮกและนครอัมสเตอร์ดัม นางในห้องกระจกนั่งเชิญชวนให้ชม-เชย-ชิด ทุกค่ำคืนมีทุกสาวแส้และพะโล้

ในประเทศอียิปต์ กรุงไคโรนับว่าวิเศษยอดเยี่ยมในโลก คือ กลางแม่น้ำไนล์จะมีเรือขนาดกลางรวบรวมโสเภณีไว้ประมาณ 15-20 นาง มีเรือแจวจากท่าริมฝั่งให้หนุ่มกลัดมันไปเลือก แล้วพาไปนอนในเรืออีกลำหนึ่งเรียกว่าเรือเรือนหอ นอนร่วมรสรักแนบชิดสนิทสเน่หากลางแม่น้ำไนล์

ครั้งหนึ่งที่คลองแสนแสบประตูน้ำประทุมวันก็ลอยเรือโสเภณีแบบนี้ แต่บรรยากาศไม่ Romantic เลย กรุงลอนดอน แถว BAY WATER ไฮด์ปาร์ก โสเภณีก็มีไม่น้อยและใช้สุมทุมพุ่มไม้เป็นเรือนหอ หรือจะยืนใช้เสื้อฝนคลุมถ้าปฏิบัติได้ถนัด

ขอกลับมาที่ประเทศไทยสมัย พ.ศ. 2480 หรือกว่านั้น คุณแก่คุณหนุ่ม ต้องรู้จัก“ซอยทรัพย์” โดยเฉพาะนิสิตชายจุฬาฯ ต้องรู้จักแน่ ๆ เพราะหลังจากกินซากเนื้อสัตว์เนื้อเปื่อยเป็นอาหารเย็นแล้ว นิสิตชั้นดีก็เตร่ไปซอยทรัพย์เพื่อรับ “โรค” เป็นประเพณีอย่างหนึ่ง

“สพานถ่าน” ใคร ๆ ก็รู้จักว่าเป็นย่านโสเภณีราคาถูก ซอยข้างเรือนจำลหุโทษ หรือถนนซอยหลังร้านขายเครื่องหวาย ถนนหน้าโรงหวย ตรอกเต้า ตรอกโพธิ์ ถนนอนุวงศ์มีโสเภณีกวางตุ้ง นุ่งกางเกงในวัับ ๆ แวม ๆ ล่อใจอยู่ทั้งกลางวันกลางคืน บ้านป้าอบ บ้านป้าหยิบ ดงกล้วย ย่านแพร่งสรรพศาสตร์ ย่านถนนวิสุทธิกษัตริย์ สำหรับอุปกรณ์ที่สำคัญจำเป็นของโสเภณีคือ “กระโถน 1 ใบ น้ำสะอาด 1 ขวด” โสเภณีจะหิ้วของสองสิ่งนี้ขึ้นไปกับหนุ่ม-แก่กลัดมัน เรียกว่า “ขึ้นห้อง” หนุ่มบริสุทธิ์จะเริ่มเที่ยวครั้งแรกนั้นเรียกเป็นภาษาเฉพาะว่า “ไปขึ้นครู”

เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 26 กรกฎาคม 2561

ดูข่าวต้นฉบับ
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...