เป็นเพื่อนหรือเป็นแม่? 5 วิธีรับมือเพื่อน “จอมบงการ”ให้ไม่เสียตัวตนและเสียเพื่อน
“จอมบงการ”
ขึ้นชื่อว่าเพื่อนก็ต้องรักและหวังดีกับเราอยู่เสมออยู่แล้ว แต่บางทีความหวังดี ความเป็นห่วงก็มากล้นจนมาในรูปแบบการจู้จี้จุกจิกหรือถึงขั้นการเป็น“จอมบงการ” จนเราสงสัยว่าตกลงนี่เป็นเพื่อนหรือเป็นแม่กันแน่? คอยสั่งว่าอันนี้ต้องทำ อันนี้ห้ามทำ เราเองก็รักและเข้าใจในความหวังดี แต่ถ้ามากไปเราก็จะเสียตัวตนและกลายเป็นคนที่วิ่งตามความต้องการของเพื่อนไม่รู้จบ ดังนั้นมารับมือเพื่อน“จอมบงการ”ให้ไม่เสียตัวตนและเสียเพื่อนกันเถอะ
สำรวจตัวเองให้ถี่ถ้วน
ขั้นตอนแรกสุดของการรับมือกับเพื่อนจอมบงการ คือต้องรู้เขารู้เรา จะได้รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง อะไรก็ตามที่เพื่อนจอมบงการเคยพูดไว้ ให้เราลองสำรวจตัวเองว่าเรามีข้อบกพร่องอย่างที่เพื่อนตัวดีพูดไว้หรือเปล่า?
ถ้ากลัวตัวเองลำเอียง ก็ลองแอบไปถามคนใกล้ตัวคนอื่นดู อันไหนที่เป็นข้อบกพร่องที่ร้ายแรง และเราอยากแก้ไขจริง ๆ ก็จดไว้และพยายามต่อไป แต่อันไหนที่เรารู้สึกว่า เฮ้ย นี่เธอมั่วนี่นา เราไม่ได้ขนาดนั้น ก็จดและจำไว้เช่นกัน ครั้งหน้าที่เพื่อนคนนี้มาสั่งเรา เราจะได้บอกได้ว่าอันไหนเราโอเค และอันไหนเราไม่!
กำหนดขอบเขต เรื่องไหนเธอพูดได้ เรื่องนี้เราคิดเอง
แม้เราจะสำรวจตัวเองถี่ถ้วนแล้ว แต่เรื่องบางเรื่องเรามีสิทธิกำหนดว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวสุด ๆ และไม่ว่าจะดีหรือแย่ก็ไม่มีใครควรมาก้าวก่ายหรือบงการเราในเรื่องนี้
ดังนั้นลองมองชีวิตให้รอบด้าน แล้วตั้งขอบเขตของเรื่องในชีวิตขึ้นมาว่าเรื่องไหนเราโอเคที่คนอื่นจะมาแสดงความเห็น เรื่องไหนที่มันคือเรื่องส่วนตัวของเราและเราขอคิด ขอเลือก ขอตัดสินใจเองเท่านั้น เมื่อได้เรื่องที่เรากำหนดขอบเขตแล้ว ก็เปิดใจคุยกับคุณเพื่อนจอมบงการอย่างสุภาพให้รู้เรื่องว่าเรื่องต่อไปนี้ ไม่ต้องแนะนำแล้วนะ ให้เราคิดเองเถอะ
ต้องกล้าพูดว่า“ขอบคุณนะ แต่ไม่เป็นไร”
แม้จะสำรวจตัวเองก็แล้ว แบ่งเขตก็แล้วว่าอันไหนส่วนตัว อันไหนยุ่งได้ แต่BEAUTY HUNTER ก็เข้าใจว่าหลาย ๆ เรื่องต่อให้คนอื่นหวังดีแค่ไหน แต่ถ้าเราไม่ได้คิดหรือเชื่อแบบนั้น เราก็คงไม่ชอบให้ใครมาชี้นิ้วสั่งอยู่ดี ว่าอันนี้ทำได้ อันนี้ทำไม่ได้ ดังนั้นเมื่อเจอคำพูด คำสั่ง วิธีการบางการที่เราไม่อิน ไม่เอาด้วย เราควรกล้าที่จะมองตาเขาตรง ๆ และบอกว่า“ขอบคุณมากนะที่หวังดีกับเรา แต่เรื่องนี้เราขอคิดเองนะ”
บางทีเพื่อนจอมบงการนั้นก็คิดว่าตัวเองมีความคิดที่เหนือกว่าคนอื่นและวิธีของตัวเองนั้นดีที่สุดแล้ว การที่เรากล้าพูดกับเขาตรง ๆ ว่าเราก็อยากคิดเองเหมือนกันจะช่วยดึงสติให้เขาไม่เข้ามาวุ่นวายกับเรามากเกินไป
เขาจะทำให้คุณกลัว ต้องบอกเขาว่าคุณพร้อมลอง
นิสัยอย่างหนึ่งของเพื่อนจอมบงการคือการพยายามสร้างความกลัวในจิตใจเรา แบบนั้นก็ห้าทำนะ เพราะมันจะนำไปสู่เรื่องแย่ ๆ แบบนี้ต้องทำสิ เพราะมันจะทำให้เธอไม่ต้องไปเจอเรื่องร้าย ๆ นะ
แต่ชีวิตเป็นของเรา และไม่มีชีวิตใครที่ไม่เคยเจ็บ ไม่เคยผิดพลาด การเจ็บบ้าง ผิดบ้าง คือการเรียนรู้ ที่สำคัญคือการเรียนรู้ที่เราต้องลองเองจะให้ใครมาสั่งไม่ได้ ดังนั้นเมื่อไหร่ที่เพื่อนจอมบงการเอาความกลัวมาขู่ ว่าถ้าไม่ทำตามที่เพื่อนบอกชีวิตเราต้องแย่แน่ ๆ เราเองอย่าเพิ่งกลัว ให้ขอบคุณเขาสำหรับคำแนะนำ และบอกเขาให้ชัดว่านี่ชีวิตเรา เราพร้อมลอง พร้อมเรียนรู้และพร้อมรับผลของมัน
เมื่อผิดพลาดอย่าฟูมฟายให้เขาเห็น
นิสัยอีกประการของเพื่อนจอมบงการก็คือเมื่อเราไม่ทำตามที่บงการ เธอจะเฝ้ารอว่าเมื่อไหร่เราจะทำผิด เมื่อไหร่เราจะผิดพลาด แล้วจะเอาความผิดพลาดนั้นมาตอกย้ำให้เราเสียใจ ให้เรากลัว ให้เราเจ็บปวด เพื่อเกลี้ยกล่อมให้เราทำตามวิธีที่เธอบงการเท่านั้น
จริง ๆ ความผิดพลาดไม่ใช่เรื่องเสียหาย แต่เราต้องไม่ให้เพื่อนจอมบงการใช้ความผิดพลาดของเรามาเป็นเครื่องมือบงการเรา ดังนั้นเมื่อเกิดข้อผิดพลาด เราจงเรียนรู้ จงบอกกับคนที่พร้อมรับฟังและให้กำลังใจ แต่อย่าเอาเรื่องความผิดพลาดไปบอกเพื่อนจอมบงการ ไม่เช่นนั้นเธอจะได้ใจ และเอาความผิดพลาดของเรามาทำร้ายเรา
เพื่อน“จอมบงการ” นั้นเป็นพิษต่อชีวิตมาก ๆ แต่ถ้าเรายังรักและเห็นแก่ความสัมพันธ์ที่ดี ก็ต้องค่อย ๆ จัดการอย่างมีเหตุผลและห้ามเกรงใจ แต่ถ้าหนักหนาเกินรับมือก็ต้องจำไว้ว่าชีวิตและสุขภาพจิตของเราก็สำคัญ อาจต้องเว้นระยะห่างเพื่อนแบบนี้ไว้ ให้เพื่อนได้ไปปรับเปลี่ยนนิสัยให้เข้าที่ก่อน หรือสามารถพาเพื่อนไปพบจิตแพทย์เพื่อขอคำปรึกษาที่ถูกต้องได้ถึงจะเป็นการรักเพื่อนอย่างถูกวิธีและไม่เสียตัวตนแน่นอน