'สตี' พิธีกรรมบูชายัญของอินเดีย เมื่อภรรยาหม้ายต้องตายตามสามี

ชาวอินเดียโบราณจะมีพิธีกรรมที่เรียกว่า 'สตี' (Sati) โดยเป็นพิธีกรรมที่ภรรยาหม้ายที่สามีเสียชีวิต จะต้องกระโดดเข้าไปในกองเพลิงที่เผาศพสามี เพื่อบูชายัญตัวเองตายตามสามีไป

คำว่าสตีเป็นคำในภาษาสันสกฤตมีความหมายว่า 'ภรรยาผู้ซื่อสัตย์' หรือ 'สตรีที่ดี' ชาวอินเดียเชื่อว่าภรรยาที่ยอมตายเพื่อพิธีกรรมนี้ จะได้ปรนนิบัติรับใช้สามีในโลกหลังความตาย ซึ่งถือเป็นเกียรติสูงสุดของภรรยาคนนั้น

นักประวัติศาสตร์เชื่อว่า พิธีสตีเริ่มปรากฏขึ้นในอินเดียในช่วงศตวรรษที่ 6 ในขณะที่ชาวกรีกได้เคยบันทึกถึงการทำสตีของชาวอินเดีย ตั้งแต่ศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาล

พิธีสตีเฟื่องฟูเป็นอย่างมากในช่วงศตวรรษที่ 15 ถึงศตวรรษที่ 18 จนกระทั่งในปี 1829 บริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษ ก็ได้สั่งห้ามไม่ให้ชาวอินเดียที่อยู่ภายใต้การยึดครองของอังกฤษ ห้ามประกอบพิธีสตีอย่างเด็ดขาด

อย่างไรก็ตาม ในบางพื้นที่ของอินเดียก็ยังคงมีการประกอบพิธีกรรมนี้อยู่ โดยเคสสุดท้ายที่มีการกระทำพิธีสตี เกิดขึ้นในปี 1987 ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในรัฐราชสถาน เมื่อหญิงอินเดียวัย 18 ปี ที่ชื่อ รูป กันวาร์ (Roob Kanwar) ได้เผาตัวตายให้กับสามีของเธอวัย 24 ปี ที่เสียชีวิต

ซึ่งเคสนี้ก็ได้ทำให้รัฐบาลอินเดียออกกฎหมายสั่งห้ามพิธีสตีอย่างเป็นทางการ เพื่อไม่ให้เกิดการประกอบพิธีกรรมแบบนี้ขึ้นมาได้อีก โดยผู้เกี่ยวข้องในเคสของกันวาร์ต่างก็ถูกจับดำเนินคดี แม้พวกเขาจะบอกว่า กันวาร์เต็มใจที่จะเผาตัวตายเองก็ตาม

มีประเด็นน่าสนใจคือ ศาสนาฮินดูไม่ได้มีหลักการให้หญิงหม้ายฆ่าตัวตายตามสามีแต่อย่างใด เพราะในคัมภีร์พระเวทได้มีการระบุอย่างชัดเจนว่า หญิงหม้ายจะต้องได้รับการปรนนิบัติเลี้ยงดูจากครอบครัวของสามี จึงเชื่อว่าพิธีสตีเกิดขึ้นมาจากการบิดเบือนหลักคำสอน เพราะผู้ชายในสังคมไม่อยากรับผิดชอบเลี้ยงดูหญิงหม้ายนั่นเอง

อ้างอิง

• Culture Trip. The History Behind Sati, a Banned Funeral Custom in India. https://bit.ly/2JAleRb

• Britannica. suttee. https://bit.ly/3qVgz33