ฟิชแอนด์ชิปส์ จากเมนูข้างทาง กลายเป็นตำนานคู่สนามบอลอังกฤษได้อย่างไร?
รสชาติแห่งอัฒจันทร์: ทำไม "ฟิชแอนด์ชิปส์" คือจิตวิญญาณแห่งฟุตบอลอังกฤษจนถึงนาทีนี้
หากใครก็ตามที่เคยไปเยือนสนามฟุตบอลแห่งใดก็ตามในอังกฤษช่วงบ่ายวันเสาร์ หรือ วันอาทิตย์ ก็ตาม กลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งซึ่งลอยปะปนมากับเสียงเชียร์และบรรยากาศอันคึกคัก คือกลิ่นหอมกรุ่นของปลาทอดร้อนๆ และมันฝรั่งชิ้นโตที่อบอวลไปด้วยไอน้ำส้มสายชู นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของอาหาร แต่คือส่วนหนึ่งของพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ของเหล่าแฟนบอลจำนวนหนึ่ง
มันคือรสชาติแห่งประวัติศาสตร์ที่เชื่อมโยง "ฟิชแอนด์ชิปส์" fish and chips เข้ากับจิตวิญญาณของเกมลูกหนังอย่างแยกไม่ออก
จุดเริ่มต้น fish and chips กับบอลผู้ดี
เรื่องราวนี้ต้องย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 19 ในช่วงเวลาที่เกิดเบ้าหลอมเดียวกันของยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม ที่ซึ่งสองสัญลักษณ์สำคัญของวัฒนธรรมอังกฤษได้ถือกำเนิดขึ้นเคียงข้างกัน
นับตั้งแต่ฟุตบอลอังกฤษ มีลีกขึ้นมาครั้งแรก ในช่วงปี 1888–89 จนกระทั่งถึงฤดูกาลปัจจบุัน 2025-2026 ที่เพิ่งเปิดฉากไปแบบหมาดๆ
กีฬาฟุตบอล ลูกกลมๆ ที่มีผู้เล่นฝั่งละ 11 คน ได้หยั่งรากฝังลึกลงในชุมชนชนชั้นแรงงาน มันคือการปลดปล่อยจากความเหน็ดเหนื่อยในโรงงาน คือความบันเทิงหนึ่งเดียวหลังสิ้นสุดการทำงานในบ่ายวันเสาร์ ในขณะเดียวกัน ฟิชแอนด์ชิปส์ก็ได้กลายเป็น "เชื้อเพลิง" ที่หล่อเลี้ยงคนกลุ่มเดียวกันนี้ ด้วยราคาที่เข้าถึงง่าย ให้พลังงานสูง และความสะดวกสบายจากการขนส่งทางรถไฟที่นำปลาสดจากทะเลสู่ใจกลางเมืองอุตสาหกรรม ทั้งฟุตบอลและฟิชแอนด์ชิปส์จึงเติบโตขึ้นมาในฐานะ "คู่แฝด" ทางวัฒนธรรม ที่ต่างก็สะท้อนวิถีชีวิตของคนทำงานอังกฤษ
ธรรมเนียมปฏิบัติวันแมตช์เดย์
ยิ่งไปกว่านั้น ฟิชแอนด์ชิปส์ยังตอบโจทย์ในเชิงปฏิบัติได้อย่างสมบูรณ์แบบสำหรับ "วันแข่งขัน" (Matchday) ลองจินตนาการถึงอากาศที่หนาวเย็นและชื้นแฉะในเมืองแมนเชสเตอร์หรือลิเวอร์พูลช่วงเดือนพฤศจิกายน ซึ่งเวลานั้นคือช่วงเวลาที่กำลังจะเข้าหน้าหนาวที่อังกฤษ ไม่มีอะไรจะปลอบประโลมร่างกายและจิตใจได้ดีไปกว่าการถือห่อกระดาษอุ่นๆ ที่ภายในบรรจุปลาเนื้อขาวชุบแป้งทอดกรอบและมันฝรั่งร้อนๆ มันคืออาหารที่ทานง่ายระหว่างเดินเท้าจากผับสู่สนาม เป็นมื้อที่อิ่มท้องในราคาที่ไม่ทำให้แฟนบอลต้องกังวล
สำหรับแฟนบอลพันธุ์แท้ การเดินทางไปชมเกมไม่ใช่แค่การซื้อตั๋วเข้าไปดูการแข่งขัน 90 นาที แต่มันคือ "พิธีกรรมเล็กๆ" ที่มีลำดับขั้นตอนชัดเจน เริ่มตั้งแต่การนัดพบปะเพื่อนฝูงที่ผับประจำ การเดินเท้าเป็นกลุ่มก้อนสู่สนาม และองค์ประกอบสำคัญที่ขาดไม่ได้คือการแวะร้าน "ชิปปี้" (Chippy) เจ้าประจำเพื่อรับอาหารที่เป็นเหมือนเครื่องหมายของการเริ่มต้นวันสำคัญ
แม้ในยุคสมัยที่เปลี่ยนไป สนามฟุตบอลสมัยใหม่ อาจมีอาหารนานาชนิดมานำเสนอ ตั้งแต่เบอร์เกอร์รสเลิศไปจนถึงพายสูตรพิเศษ แต่สถานะอันเป็นตำนานของฟิชแอนด์ชิปส์กลับไม่เคยสั่นคลอน มันยังคงเป็นอาหารที่แฟนบอลนึกถึงเป็นอันดับแรก เป็นประเพณีที่ส่งต่อจากรุ่นพ่อสู่รุ่นลูก จากรุ่นปู่สู่รุ่นหลาน
ในปัจจุบัน แม้ว่าในสนามฟุตบอลสมัยใหม่จะมีอาหารหลากหลายชนิดขายมากขึ้น เช่น พาย (Pies), เบอร์เกอร์ หรือฮอทดอก แต่ "ฟิชแอนด์ชิปส์" ก็ยังคงสถานะเป็นอาหารไอคอนิกที่แฟนบอลนึกถึงเป็นอันดับแรกเมื่อพูดถึงวันแข่งขัน และยังคงได้รับความนิยมอย่างสูงจากร้านค้ารอบๆ สนามทั่วประเทศ
แต่ในสุดท้ายแล้ว ฟิชแอนด์ชิปส์ไม่ได้เป็นเพียงอาหาร แต่คือสัญลักษณ์แห่งความผูกพัน คือความทรงจำ และคือส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์ความเป็นแฟนบอลอังกฤษ เพราะทุกคำที่ลิ้มลอง ไม่ว่าจะในวันแห่งชัยชนะหรือความพ่ายแพ้ คือรสชาติแห่งประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และความรักในเกมฟุตบอลที่ไม่เคยจางหาย
ที่มา : theguardiangameofthepeople
ข่าวที่เกี่ยวข้อง