Mother Don’t Cry
ผมเคยเห็นแม่เสียน้ำตามาแล้ว 3 ครั้ง
ครั้งแรก คือ ตอนเด็กที่ผมเคยต้องแอดมิดเพราะเป็นไข้เลือดออก
ครั้งที่สอง คือ ตอนที่พี่ชายย้ายออกจากบ้าน
ครั้งที่สาม คือ ตอนที่พ่อเข้า CCU
แต่ผมไม่เคยเห็นแม่เสียน้ำตาให้กับเรื่องตัวเองเลยซักครั้ง
ผมคิดว่าแม่ผมเป็นคนที่เข้มแข็งที่สุดในบ้านก็ว่าได้
แม่ไม่เคยย่อท้อไม่เคยยอมแพ้กับทุกเรื่อง
และไม่เคยยอมอยู่เฉยๆ ทว่า 2-3 ปีหลังสุดมานี้
ผมรู้สึกได้ว่าร่างกายแม่เริ่มทรุดโทรมลง
หลังที่เคยยืนตรงก็งอค่อมลงมามากขึ้น
ขาโก่งออกพร้อมกับหัวเข่าที่เสื่อมทั้ง 2 ข้าง
แม่เคยกินกลูโคซามีน ทั้งฉีดยาแต่ก็เริ่มเอาไม่อยู่
กับอาการเจ็บเข่ารุนแรง
หมอลงความเห็นว่ายังไงก็ต้องผ่า
หลังจากที่พวกเราบ่ายเบี่ยงวิธีนี้กันมาตลอด
ก่อนที่แม่จะผ่าหัวเข่าผมอยากให้แม่สบายใจที่สุดจึงอยากพาแม่ไปเที่ยว ไปทำบุญ พักผ่อน
แล้วผมก็นึกได้ว่าแม่อยากไปสักการะพระธาตุอินทร์แขวน
ผมจึงตัดสินใจพาแม่ไปพระธาตุอินทร์แขวนที่เมียนมาร์
พระธาตุไจที่โย่ หรือ พระธาตุอินทร์แขวน
ชาวพุทธมีความเชื่อว่าพระธาตุไจที่โย่
เป็นที่ประดิษฐานพระเกศาธาตุของพระพุทธเจ้า
ตั้งอยู่บริเวณหน้าผาสูงชันบนยอดเขาไจที่โย่
อย่างหมิ่นเหม่ เหมือนกำลังจะร่วงหล่นแต่ไม่หล่น
ท้าทายแรงดึงดูดของโลกเป็นอย่างมาก
ถือเป็นการวางน้ำหนักที่สมดุล
โดยมีธรรมชาติเป็นผู้สร้างสรรค์ออกมา
จึงเป็นที่มาของชื่อที่เราเรียกกันว่า พระธาตุอินทร์แขวน
ด้วยความอัศจรรย์และนับถือเป็นอย่างสูง
ชาวพม่าจึงยกพระธาตุอินทร์แขวนให้เป็น
1 ใน 5 สิ่งศักดิ์สิทธิ์สูงสุดของพม่า
ในการไปเที่ยวพม่าครั้งนี้
เนื่องจากแม่ผมเดินเหินไม่ค่อยสะดวก
ผมจึงติดต่อคนขับรถส่วนตัว
พร้อมไกด์นำทาง เพื่อให้แม่เดินทางได้สะดวก
แต่การจะขึ้นถึงบนยอดเขาไจที่โย่ได้นั้น
เป็นอะไรที่ต้องสมบุกสมบันพอสมควร
เพราะทางการไม่อนุญาติ
ให้รถส่วนตัวขับขึ้นเขาได้
เราจะต้องนั่งรถบรรทุกที่เค้าจัดเตรียมให้เท่านั้น
รถบรรทุกมีลักษณะคล้ายรถขนหมู
ผมเริ่มเป็นกังวลว่ามันจะทำให้แม่ลำบาก
เพราะต้องปีนขึ้นรถบรรทุกแล้วนั่งแออัดทั้งคนทั้งกระเป๋าเดินทาง
ผมนึกพร่ำบ่นกับตัวเองว่าน่าจะพาแม่มาให้เร็วกว่านี้
ในตอนที่แม่ยังเดินเหินได้สะดวก
รถบรรทุกใช้ทุกพื้นที่ได้คุ้มค่ามาก
มันสามารถอัดคนพร้อมสัมภาระเบียดเสียดเป็นปลากระป๋องได้
เมื่อได้เวลา สัญญาณนกหวีดถูกเป่าดัง
รถบรรทุกก็ขับซิ่งออกจากจุดสตาร์ท
คนขับซิ่งมาก ราวกับไม่ได้บรรทุกคนมาด้วย
อีกทั้งทางที่เวียนไปเวียนมาขึ้นๆ ลงๆ ไปตามเนินเขา
รถโยกขึ้นโยกลงไปตามเนินเขาและเส้นทาง
ด้วยความเร็วรถเหมือนรถแข่ง
ผมนึกว่ามานั่งรถไฟเหาะเล่นกันอยู่ เดี๋ยวโยกขึ้น เดี๋ยวโยกลง เดี๋ยวเบี่ยงซ้าย เดี๋ยวเบี่ยงขวา
ผมเห็นท่าทางแม่เริ่มตกใจกลัว
ผมจึงเริ่มชวนคุยไปเรื่อยเปื่อยพร้อมกับถ่ายรูปเล่น ทั้งๆที่มือสั่นเพื่อให้แม่หายกังวลและมันก็ได้ผล
ที่สุดเราก็มาถึงยอดเขาในช่วงเย็นก่อนพระอาทิตย์ตกพอดี
จากท่ารถบรรทุกที่ขับมาส่งถึงยอด
เรายังต้องเดินขึ้นเขาไปอีกเพื่อให้ถึงตัวพระธาตุ
แต่มีบริการแคร่หาม ผมจึงให้แคร่มาหามแม่
พาขึ้นยอดเขา ส่วนผมเดินอยู่ข้างๆตามไป
ที่ทางเข้าพระธาตุไจที่โย่
ผมมองเห็นซุ้มประตู
พร้อมรูปปั้นสิงห์ขนาดใหญ่
ชาวบ้านและนักท่องเที่ยว
ต่างเดินขึ้นมาเป็นจำนวนมาก
เสียงสวดมนต์ดังก้องอยู่บริเวณนั้น
ชาวพม่าจำนวนมากนั่งสวดมนต์
และมีอีกหลายคนที่มานั่งสมาธิต่อหน้าองค์พระธาตุ
ผมกับแม่เดินมาถึงหน้าองค์พระธาตุ
พระธาตุอินทร์แขวน มีลักษณะเป็นก้อนหินสีทองขนาดใหญ่
ตั้งอยู่หน้าผาแบบหมิ่นเหม่ บนยอดก้อนหิน
มีเจดีย์ครอบไว้อยู่ เป็นภาพอันน่าอัศจรรย์มาก
แสงอาทิตย์ยามตกดินสาดส่องมากับองค์พระธาตุ
นับเป็นวิวที่สวยยิ่งนัก ผมดีใจที่ได้พาแม่มา
และรู้สึกว่าโชคดีที่ได้มาจังหวะเวลานี้พอดี
ผมเห็นแม่ยกพนมมือไหว้องค์พระธาตุที่ด้านนอก
ผมเห็นน้ำใสๆ ที่ขอบตาแม่
แต่เที่ยวนี้ผมเห็นรอยยิ้มของแม่ด้วย…
ความเห็น 6
😻กุ้น😻
รอยยิ้มของแม่เป็นเหมือนพลังใจ มีความสุขทุกครั้งที่ทำให้แม่ยิ้มได้ค่ะ
09 ก.ย 2562 เวลา 15.24 น.
เต๋า บัญชีหลัก
สาธุค่ะ
09 ก.ย 2562 เวลา 11.28 น.
Saksit
ดีใจกับความสุขในครั้งนี้ด้วยครับ ^_^
09 ก.ย 2562 เวลา 11.21 น.
การเป็นคนดี มีความรับผิดชอบ และอยู่ในโอวาท ย่อมที่จะทำให้ พ่อและแม่นั้นมีความสุขใจได้เสมอ.
09 ก.ย 2562 เวลา 10.55 น.
pornsiri
ดีคะ ทำสิ่งดี ๆให้แม่ทำให้เห็นรอยยิ้ม
09 ก.ย 2562 เวลา 09.32 น.
ดูทั้งหมด