ทำไมชีวิตมันเฮงซวยได้ขนาดนี้…
โดนเท แฟนทิ้ง หัวหน้าด่า เป็นหนี้ โดนลดเงินเดือน แมวตาย สารพัดปัญหารุมเร้าจนคิดว่าทำไมมีแต่เราที่ผิดหวัง เจ็บปวด และเป็นทุกข์ ทั้งที่ชีวิตคนอื่นก็ดูมีความสุขกันดี
จริง ๆ แล้วไม่ใช่มีแต่เราหรอกที่เจอเรื่องอะไรแบบนี้ ใคร ๆ ก็เคยผ่านเรื่องพวกนี้กันมาแล้วทั้งนั้น ไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ไหน เหตุการณ์แบบไหน เรื่องอะไรแบบนี้ก็ยังเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นกับทุกคนแทบจะตลอดเวลา แต่เพราะเราเองนั่นแหละที่หลงคิด ยึดติด และเข้าข้างตัวเองว่าชีวิตจะมีแต่สิ่งที่ต้องการ ทำให้พอเรื่องธรรมดา ๆ แบบนี้เกิดขึ้นก็ตีอกชกตัวว่าทำไม ทำไม และทำไมต้องเกิดขึ้นกับฉัน ทั้ง ๆ ที่เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นกับทุกคนโดยไม่มีข้อยกเว้น
1. มีสุข ก็ต้องมีทุกข์
เรื่องธรรมดาสามัญที่สุดบนโลกนี้แล้ว สำหรับความสุข ความทุกข์ ถึงตอนนี้คงไม่มีใครคิดว่าจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้ตลอดไปหรอกจริงไหม เพราะธรรมดาของโลกใบนี้ มีสุขก็ต้องมีทุกข์ เพื่อความสมดุลของโลก ความสุขไม่ได้อยู่กับเราไปตลอดฉันใด ความทุกข์ก็มีวันต้องหมดไปฉันนั้น
ของแบบนี้เป็นเรื่องปกติที่สุดจนคิดว่าทุกคนต้องเข้าใจ แต่เอาเข้าจริงกลับไม่เป็นอย่างนั้น เพราะเมื่อต้องเผชิญกับความทุกข์บางคนได้แต่จมจ่อมจนไม่เป็นอันทำอะไร ทั้ง ๆ ที่ความทุกข์มันก็เรื่องปกติ ทุกข์มากไปก็ใช่ว่าทำอะไรได้ สู้เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นว่าชีวิตคนเรามันต้องมีทั้งสุข และทุกข์ผสมปนเปกันแบบไม่รู้จบสิ้น แค่นี้พอทุกข์มาเยือน เราก็จะไม่ทุกข์นาน และไม่เจ็บนาน
ขณะเดียวกันเมื่อมีความสุขมาก ๆ คนเราก็จะเข้าใจได้ว่าของแบบนี้มันก็ชั่วครู่ชั่วยาม ไม่ได้จีรังยั่งยืนอะไรเลย ความสุขมันก็แค่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่แตกต่างอะไรเลยกับความทุกข์
2. ความผิดหวัง ชินกับมันซะ
หลายคนมองว่าความผิดหวังเป็นเรื่องแย่ เป็นเรื่องล้มเหลว และไม่มีทางที่จะเป็นเรื่องดีเลย
ภาพจำของสิ่งที่ดีสำหรับบางคนก็คือความสำเร็จเท่านั้น ส่วนความผิดหวังคือความล้มเหลวที่ยอมรับไม่ได้
จริง ๆ แล้วจะคิดแบบนี้ก็ไม่ผิดอะไร เพราะใคร ๆ ก็เป็นกันทั้งนั้น แต่มันจะดีกว่ามากถ้าลองเปลี่ยนวิธีคิดเรื่องความผิดหวังดูสักครั้ง
ความผิดหวัง ความเสียใจไม่ใช่เรื่องแย่เสมอไป จริงอยู่ที่เมื่อเจอความผิดหวังแรก ๆ เราอาจจะเสียใจ รับไม่ได้ หรือตีอกชกตัวว่าทำไมไม่เป็นตามที่คิด แต่ลืมไปหรือเปล่าว่าความผิดหวังคือเรื่องธรรมดาที่สุดในโลก ไม่ว่าจะยาก ดี มี จน หรือเป็นใครมาจากไหนก็ต้องเคยเจอความผิดหวังกันมาแล้วทั้งนั้น ความผิดหวังไม่ใช่เรื่องไม่ดี เพราะบางครั้งความผิดหวังก็นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญกับชีวิตของใครบางคนได้เหมือนกัน
คนทุกคนเมื่อผิดหวังก็มักจะเจ็บ จะเสียใจ นี่ก็เป็นเรื่องธรรมดาอีกเหมือนกัน ไม่มีใครที่ไม่เจ็บกับเรื่องอะไรแบบนี้ ทุกคนเป็นกันทั้งนั้น แต่หลังจากนั้นต่างหากที่สำคัญ ผิดหวังแล้วยังไง เสียใจแล้วยังไง จะจมอยู่กับมันไปตลอดอย่างนั้นไปจนวันตายก็คงไม่ใช่ เราต้องรู้จักรับผิดกับความผิดหวังที่เกิดขึ้น จัดการอารมณ์ของตัวเอง และยอมรับให้ได้ว่าตราบใดที่ยังมีชีวิต ก็ต้องเจอกับความผิดหวังกันไม่จบไม่สิ้นแบบนี้นี่แหละ
3. ความตายคือสิ่งที่แน่นอนที่สุด
พระพุทธศาสนาบอกว่าการเกิด แก่ เจ็บ ตาย คือเรื่องธรรมดาที่สุดในโลก เราทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับมันเท่านั้น ที่น่าแปลกก็คือคนเรามักจะไม่เฉย ๆ กับการเกิด ความแก่ หรือการเจ็บไข้ได้ป่วย แต่กับความตายนั้นเป็นอีกเรื่อง
ทั้ง ๆ ที่ความตายคือสิ่งเดียวในชีวิตคนเราที่แน่นอนที่สุด ไม่มีใครเลือกได้ว่าจะตายตอนไหน ตายอย่างไร เห็นกันหลัด ๆ แล้วตายจากกันไปก็มีให้เห็นมากมาย ดังนั้นแม้ไม่ใช่สิ่งที่อยากให้เกิด แต่ใครเล่าจะหนีความตายได้พ้น
ความตายคือการลาจากที่เจ็บปวดสำหรับคนที่ยังอยู่ เมื่อใครสักคนจากไป แม้จะทำใจ เตรียมใจ หรือแม้แต่เข้าใจก็ตาม แต่ความเสียใจก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ต้องไม่ลืมว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ไม่มีใครหลีกเลี่ยงความตายและการสูญเสียได้ สิ่งที่ทำได้คือทำใจและตั้งตัวให้ได้กับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับที่จะเกิดขึ้น
4. ชีวิตคนเรามีขึ้น ก็ต้องมีลง
สัจธรรมของโลกอีกอย่างหนึ่งที่พวกเราได้ยินกันบ่อยครั้งก็คือ ชีวิตมีขึ้น มีลง
ถ้าเปรียบเทียบในทางพระพุทธศาสนาก็คงเปรียบได้กับโลกธรรม 8 ที่ประกอบด้วย ลาภ-เสื่อมลาภ ยศ-เสื่อมยศ สรรเสริญ-นินทา สุข-ทุกข์ ซึ่งบอกพวกเราได้อย่างชัดเจนว่าชีวิตคนเรามีขึ้น ก็ต้องมีลง เป็นเรื่องธรรมดาที่วนเวียนอยู่ในโลกของเรามาเนิ่นนาน
ที่สำคัญทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ช่วยย้ำเตือนวัฏจักรของชีวิตแทบจะตลอดเวลา ดวงอาทิตย์-ดวงจันทร์ที่สลับกันขึ้นลง ปรากฎการณ์ธรรมชาติต่าง ๆ ก็เช่นกัน พยายามบอกเราว่าการขึ้น-ลงเป็นสัจธรรมของโลก เพราะฉะนั้นคนธรรมดาอย่างเราไม่มีสิทธิ์ที่จะไปฝืนได้เลย ทุกอย่างมีขึ้น มีลง ชีวิตคนเราก็เหมือนกัน ไม่มีทางที่จะตกต่ำไปได้ตลอด เมื่อถึงเวลาชีวิตมันก็มีขาขึ้นกันได้
5. ปัญหา..มันก็มาของมันทุกวัน
ถ้ายังไม่รู้..ก็รู้ซะ ว่าปัญหาอุปสรรคเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอ ต่อให้เก่งแค่ไหน ดีแค่ไหน ก็ไม่มีทางมีชีวิตแบบไร้ปัญหาได้ เพราะฉะนั้นปัญหามันก็มีของมันทุกวันนั่นแหละ เรื่องธรรมดาของชีวิตเลย
“เมื่อประตูบานหนึ่งปิด อีกบานก็จะเปิด” ประโยคนี้แสดงให้เห็นว่าทุกปัญหามีทางออกเสมอ อยู่ที่ว่าคุณมองเห็นมันหรือไม่ ถ้ามัวแต่ฟูมฟายอยู่กับประตูที่ปิดไปแล้ว คุณก็ไม่มีวันมองเห็นทางออกอีกทางที่เปิดรออยู่
เหมือนการแก้ปัญหาอะไรสักอย่าง ถ้าตอนนั้น จังหวะนั้น เวลานั้นมันไม่พร้อมที่จะแก้ ไปต่อไม่ได้ ไม่มีทางออก ก็แค่หยุดพักหรือถอยไปตั้งหลักนิดนึง มองไปรอบตัว ไม่แน่ว่าทางออกของปัญหาที่ง่ายกว่า สบายกว่า และเสียใจน้อยกว่าอาจกำลังรออยู่ก็ได้
คนเราเวลาเจอปัญหามักจะโฟกัสอยู่ที่ปัญหาอย่างเดียว การทำแบบนี้มีแต่จะทำให้มันยาก มันทุกข์ และหนักกว่าเดิม แต่ถ้าลองมองว่าปัญหาก็คือเรื่องธรรมดาของชีวิต มีเข้ามาเมื่อไหร่ก็ค่อย ๆ แก้กันไป มุมมองต่อปัญหาที่เกิดขึ้นก็จะเปลี่ยนไปทันที เพราะฉะนั้นลองเปลี่ยนจุดโฟกัสจากปัญหาที่เกิดขึ้น เป็นการหาทางออกหรือวิธีแก้ปัญหาแทน ทุกอย่างจะคลี่คลายและรับมือได้ง่ายกว่ากันเยอะเลย
มาถึงตรงนี้หลายคนคิดว่ามันธรรมดาจริง ๆ นั่นแหละ ก็ใช่สิ! ทั้งหมดนี้คือเรื่องธรรมดาที่มันเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าในชีวิตพวกเราทุกคน ที่แปลกก็คือถึงจะเป็นเรื่องธรรมดา แต่บางคนยังรับไม่ได้ ยืนกระต่ายขาเดียวว่าชีวิตฉันต้องมีแต่ความสุข ต้องประสบความสำเร็จ และห้ามผิดหวังเท่านั้น ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลย สุดท้ายแล้วเราทุกคนก็แค่ต้องใช้ชีวิตในแบบที่มันควรจะเป็น เพราะความทุกข์ ความเจ็บปวด ความผิดหวัง หรือแม้แต่ปัญหาก็แค่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป~