เวลาเรามีความรักเราอยากอยู่กับคนที่เรารักไหม? ส่วนใหญ่คงตอบว่าใช่ ใคร ๆ ก็อยากอยู่กับคนที่รักและใช้เวลาส่วนใหญ่ร่วมกัน ไปดูหนัง ฟังเพลง หากิจกรรมที่ทำให้ความสัมพันธ์นั้นยาวนาน วันแรกความรักมันช่างหอมหวาน แต่พอเวลาผ่านไปมันเหมือนบททดสอบที่เข้ามาทำให้เราได้รู้จักส่วนลึกที่อีกคนนั้นมี ถ้าคู่ไหนยอมรับได้และมันไม่ได้แย่เกินไปก็เป็นเรื่องดี แต่ถ้าบางครั้งมันทำให้เรารู้สึกอึดอัดและอยากรักษาพื้นที่ส่วนตัวของเราไว้ วันนั้นเราก็ต้องเลือกเดินจากกัน
ก่อนที่เราจะเดินจากกัน เราใช้เหตุผลหรือความรู้สึกมากกว่ากันนะ ถ้าใช้เหตุผลมันก็คงยังไปต่อได้ เพราะวันแรกเรายังอยู่ได้อยู่ต่ออีกหน่อยมันก็คงไม่เป็นไร เหมือนคอมพิวเตอร์เก่าที่วันแรกที่ซื้อมาเราก็ใช้ไม่กี่อย่างหรอก พิมพ์งาน ดูหนังฟังเพลง แต่พอวันนี้ฟังก์ชันมันก็เหมือนเดิมนะ แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิม เรารู้สึกว่ามันเก่า เราอยากได้ฟังก์ชันที่มากกว่านี้ อยากได้รูปทรงที่ดูทันสมัย แต่พอเราซื้อเครื่องใหม่ที่มันดูใหม่ทันสมัย มีฟังก์ชันมากกว่า เราก็ไม่ได้ใช้มันมากกว่าที่เราเคยใช้หรอก ความสัมพันธ์ก็เหมือนกันความรู้สึกมักทำให้เราเลือกที่จะตัดใครสักคนออกไป เหตุผลมันใช้ได้ไม่มากนักหรอก
แต่ถ้าเราใช้ความรักมาตัดสินละ เราจะยอมเสียคนที่เราเคยรักมากไปไหม? คงคิดมากกว่าเดิมเยอะเลย เพราะความรักมันคือสิ่งที่อธิบายได้ยากแต่มันก็พอจะรู้สึกได้ วันนึงเราจะรู้ได้เองว่าสิ่งไหนที่เราอยากจะรักษามันไว้มาก แต่ก็อย่าหลงลืมเผลอไปทำร้ายมันนะ เพราะถ้าเราเผลอไปบ่อย ๆ สุดท้ายมันก็จะหายไปไม่วันใดก็วันนึง
การเลือกเดินจากไปก็เป็นวิธีรักษาอีกแบบนึง ใครบอกว่าการที่เราเลือกจบความสัมพันธ์มันเป็นการทำร้ายมากกว่าการรักษาล่ะ เพราะบางครั้งเราก็รู้อยู่แล้วว่าการอยู่ต่อไปมันทำให้เราเจ็บปวดมากกว่าการเดินจากไปเสียอีก เราเคยคิดว่าความรักคือการมีความอดทน แต่มันก็ต้องอยู่ในปริมาณที่เราจะไม่เจ็บและเขาก็ต้องไม่เจ็บด้วย
สุดท้ายการรักษาใครสักคนหนึ่งมันก็ต้องใช้ทั้งเหตุผลและอารมณ์มาตัดสิน และเราไม่มีทางรู้หรอกว่าจะตัดสินใจถูกหรือผิดแต่ถ้าเราได้เลือกไปแล้ว ก็จงเชื่อในสิ่งที่เราตัดสินใจนะ อย่าโทษตัวเองที่ต้องตัดสินใจแบบนั้น ชีวิตมันต้องเดินต่อไปเสมอ ถึงล้มก็ต้องลุก พอลุกได้ก็ต้องวิ่งไปต่อในวันพรุ่งนี้
ติดตามบทความของ เพจเสียงที่ไม่ได้ยิน บน LINE TODAY ทุกวันพฤหัสบดี
