หนึ่งในประเภทขนมหวานที่ผูกพันกับเรามาตั้งแต่ในวัยเด็กอย่าง "ขนมโตเกียว" คงอยู่ในความทรงจำของใครหลาย ๆ คน และสำหรับบางคนเจ้าขนมโตเกียวก็อาจจะยังเป็นเมนูที่กินได้ไม่รู้เบื่อด้วย แต่สำหรับเรา มันคือปริศนา..
เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ระหว่างที่นั่งรอคุณป้าแม่ค้าปรุงขนมโตเกียวที่สั่งไป เราก็เริ่มถกกันในประเด็นที่ว่า "ทำไมมันถึงถูกเรียกว่าขนมโตเกียว" ทั้ง ๆ ที่มีขายแค่ในเมืองไทย วัตถุดิบแต่ละอย่างก็ไม่ได้มีอะไรที่สามารถเกี่ยวโยงกับประเทศญี่ปุ่นได้ จะถั่วแดงก็ไม่ใช่ จะชาเขียวก็ไม่มี แถมเวลาไปเที่ยวโตเกียวทีไร ก็ไม่ยักเห็นว่าจะมีขาย แล้วทำไมต้องเป็นโตเกียวด้วยล่ะ
สันนิษฐานที่ 1 : จุดกำเนิดที่ไดมารู
อ้างอิงจากความคิดเห็นในพันทิพ เหตุผลที่ขนมโตเกียวได้รับชื่อนี้มาอาจเกี่ยวข้องกับจุดกำเนิดของมันที่ห้างสรรพสินค้าสัญชาติญี่ปุ่นในเมืองไทยอย่างไดมารูที่เปิดให้บริการตั้งแต่ปีพ.ศ. 2507 มีการนำเข้าขนมโดรายากิจากประเทศญี่ปุ่นเข้ามาขาย แต่ด้วยราคาที่สูง เลยมีผู้ขายในห้างคิดค้นดัดแปลงสูตรให้คล้ายคลึงกัน ขายในราคาที่ถูกกว่าและตั้งชื่อให้มันว่า "ขนมโตเกียว" เพราะขายในห้างญี่ปุ่น
สันนิษฐานที่ 2 : เพี้ยนจากคำว่า "โรเนียว"
อีกข้อสันนิษฐานคือคำว่า "ขนมโตเกียว" เพี้ยนมาจากชื่อที่ถูกเรียกเล่น ๆ ว่า "ขนมโรเนียว" ที่มาของชื่อนี้คือวิธีในการทำที่คนขายจะต้องวนแผ่นแป้งเป็นวงกลมบนกระทะเหล็กเหมือนการโรเนียว ศัพท์ที่เรียกเลยเพี้ยนจากคำว่า โรเนียว เป็น โรเกลียว จนสุดท้ายกลายเป็น โตเกียว ในที่สุด
สันนิษฐานที่ 3 : ตัวอักษรคล้ายภาษาญี่ปุ่นที่เป็นส่วนหนึ่งของตัวขนม
อีกเรื่องที่ถูกเล่าต่อ ๆ กันมาก็คือตอนแรกไม่ได้ถูกเรียกว่า "ขนมโตเกียว" แต่เนื่องจากมีคนตาดีสังเกตเห็นว่าลวดลายข้างตัวขนมดูคล้ายกับตัวอักษรภาษาญี่ปุ่น มันเลยถูกเรียกเพี้ยนมาเป็นขนมโตเกียวตั้งแต่เวลานั้นเป็นต้นมา
ไม่ว่าจุดกำเนิดของชื่อ "ขนมโตเกียว" จะมาจากไหน 50 กว่าปีที่ผ่านมากับความอร่อยที่ไม่เปลี่ยนแปลงน่าจะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่ามันคือเมนูโปรดอย่างหนึ่งที่ถูกจารึกในประวัติศาสตร์ชาติไทยไปซะแล้ว