สิ่งที่อยากบอกกับตัวเองเมื่อ 10 ปีก่อน - เพจบันทึกนึกขึ้นได้

ผมไปเจอบันทึกที่ตัวเองเขียนเอาไว้เมื่อ 10 ปีก่อน  

เป็นข้อความสั้นๆ ที่เขียนบอกถึงตัวเองในอนาคต ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่า ผมจะเขียนให้ตัวเองตอนอายุที่เท่าไหร่อ่าน แต่ก็บังเอิญมาเจอตอนที่มันผ่านไปแล้ว 10 ปี พอดี

ผมเขียนเอาไว้ว่า

“เป็นอีกวันที่ไม่แน่ใจ ว่าสิ่งที่ตัดสินใจไป มันดีหรือไม่ดี แต่คิดว่า จะลองดูให้เต็มที่ก็แล้วกัน ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครรอบๆ ตัว ให้ความรู้สึกเหมือนเข้าใจอะไรในตัวเราเลย”

ผมจำไม่ได้แล้ว ว่ามันคือเรื่องอะไร ผ่านไปนานพอสมควร สิ่งที่ผมรู้สึกอยู่ในกระดาษแผ่นนั้น ตอนนี้ผมไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด หรืออ่อนไหวกับอะไรแบบตอนนั้นแล้ว

น่าแปลกดี ทั้ง ๆ ที่ตัวเองเป็นคนเขียน แล้วเหมือนกับว่าเรื่องที่ผมบันทึกเอาไว้ตอนนั้น มันดูจะหนักหนาสาหัสในแง่ความรู้สึกอยู่เหมือนกัน แต่ทำไมตอนนี้ถึงไม่รู้สึกอะไรเลย

เลยมานั่งคิดกับตัวเองต่ออีกว่า เราก็ใช้ชีวิตมาสักระยะนึงแล้วนะ ถ้ามีโอกาสได้กลับไปคุยกับตัวเองเมื่อสิบปีก่อน หรืออาจจะมากกว่านั้น เราจะบอกอะไรกับตัวเองบ้าง เมื่อเวลามันผ่านเลยมาถึงตอนนี้แล้ว เราจะไปปลอบตัวเองมั้ย เราจะไปให้กำลังใจตัวเองรึเปล่าหรือมีอะไรที่อยากไปแนะนำ ว่า ที่เป็นอยู่ตอนนี้ เพราะการตัดสินใจในวันนั้น มันมีความหมาย และมีผลยาวนานมาจนวินาทีนี้

ผมรู้ว่าเราไม่มีทางกลับไปพบตัวเองได้หรอก แต่ผมคิดว่าการที่ได้มองกลับไปเพื่อคุยกับตัวเองในอดีต น่าจะทำให้เราได้เรียนรู้อะไรมาบ้าง เพื่อที่ตัวเราในปัจจุบัน จะได้มองเห็นตัวเองในอนาคต

อนาคตที่ไม่มีใครรู้

แต่ที่รู้ๆ เราน่าจะฟังตัวเองมากขึ้นกว่าเดิม ถ้าได้กลับไปคุยกับตัวเอง

และนี่คือ สิ่งที่ผมอยากบอกกับตัวเอง เมื่อ 10 ปีที่แล้ว

1

ไม่ต้องกลัวการผิดหวัง หรือผิดพลาดเลย

เพราะอีก 10 ปีต่อมา แกทำผิด แล้วก็พลาดอะไรไปเยอะมาก

อะไรที่เคยลังเล แล้วลุยมาตั้งแต่ตอนนั้นนะดีแล้ว เพราะที่สุด มันพังเละ ทุลักทุเล แต่ก็มีบางเรื่องที่มันดีขึ้นกว่าที่เคยเป็น แล้วก็เป็นความจริงขึ้นมาเยอะเหมือนกัน

ที่บอกว่าไม่ต้องไปกลัว เพราะกำลังจะบอกว่า ตอนนี้รู้แล้วว่า การผิดหวัง หรือผิดพลาด มันสอนอะไรกับเราในวันนี้

ซึ่งโอเค มันเจ็บนะ ที่สิ่งที่คิดไว้ ไม่ได้เป็นไปตามนั้น แต่มันก็ไม่ได้เป็นอะไรมากเลย เมื่อมันมาถึงตอนนี้ แค่อยากจะบอกว่า ถ้าอยากจะเริ่มทำอะไรอีก วางแผนให้ดี แล้วก็จะทำเลย ลงไปให้สุดแรง ไม่ต้องฟังเสียงนกกา ที่ไม่ได้ทำให้เรามีพลังเพิ่มขึ้น แต่ฟังเสียงคนที่สนับสนุน แล้วก็คอยบอกจุดบกพร่องเราให้ดี เพราะมันจะมีความหมายกับเรามากมายเหลือเกินในอนาคต

อีกอย่าง โตขึ้นมาแล้วเนี่ย รอบๆตัวมีแต่คนเก่งๆ ทั้งนั้นเลยนะ รีบทำตั้งแต่ตอนนี้เลยจะดีกว่า ตอนนี้ตามใครหลายคนไม่ทันแล้ว

2

ดูแลพ่อแม่ให้มากกว่าเดิม

รู้มั้ยว่าไม่นาน พ่อแกก็จะจากไปแล้ว โดยที่รวมเวลาสิบปีที่ผ่านมา แกได้คุยกับเค้าน้อยกว่าเพื่อนร่วมงานบางคนอีก

แม่ก็แก่ลงทุกวัน มีโรคประจำตัวเพิ่มขึ้นด้วย รู้แหละว่า มีอะไรให้ทำเยอะในชีวิต แต่แบ่งเวลาให้แกสักหน่อย ไปกินข้าวด้วยกัน ไปนั่งคุย นั่งฟังแกบ่นเรื่องที่แกคิด

ทำความรู้จักพ่อกับแม่ตัวเองบ้าง อย่ามัวแต่ทำความรู้จักเพื่อนใหม่ โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่า พ่อตัวเองชอบกินอะไร เป็นคนแบบไหน เพราะก็รู้ว่าพ่อพูดน้อยขนาดไหน. ส่วนแม่ก็ชวนไปร้องเพลงได้นะ แกชอบมาก เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้แกลืมทุกอย่างในโลกนี้เลย

ความสุขของเค้าทั้งสองคน มันคือแกนะ

เป็นความสุขของเค้าให้เต็มที่เถอะ

3

รักษาคำพูด รักษาสัญญา แล้วก็รักษาความสัมพันธ์ดีๆ ที่พบเอาไว้

ไม่อยากบอกเลยว่าจะได้เจอกับใคร เจอกับอะไรบ้าง แต่จะบอกว่า ทั้งหมดไม่ใช่เพราะการพบเจอพวกเขาเหล่านั้น

เลยไม่อยากพูดต่อไปอีกว่า หนีไป อย่าไปสานสัมพันธ์ต่อ เพราะมันดีหรือไม่ดีต่อไป มันอยู่ที่ตัวแกเองด้วย

บางครั้งแกเองก็ไม่ชัดเจน การตัดสินใจแบบที่เอาแต่ใจตัวเอง เอาอารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้ง มันทำให้หลายคนหายไปจากชีวิตสิบปีต่อจากนั้น

ใครสักคนที่พร้อมอยู่กับเราตลอดเวลามันสำคัญมากเลยนะ

ซึ่งตอนนี้ก็จะพยายามทำอย่างที่บอกแกไปอยู่นะ

อ้อ แล้วก็ไม่ต้องโกรธใครแล้วนะ

เพราะถ้าโกรธกัน ด่ากัน แล้วยังต้องเจอกันอยู่ ก็อย่าทำแบบนั้นเลย มีวิธีที่ดีกว่าการโกรธกันอีกเยอะ

4

เก็บเงินหน่อย

การออกไปเที่ยว ไปเจอโลก บางครั้งไม่ได้ช่วยให้แกโตขึ้นเลย บางทีการที่ได้นั่งอยู่เฉยๆ แกโตขึ้นกว่าการออกทริปสิบวันติดกันรัวๆ ด้วยซ้ำ ฉะนั้น ไม่ต้องเที่ยวบ่อย ไม่ต้องซื้อเยอะ เอาที่พอดีๆ ชีวิตไม่ได้อยากได้อะไรเยอะเลย เครื่องของอะไรที่คิดว่าสำคัญ พอได้มา วันต่อมาก็ไม่มีค่าอะไรแล้ว

เก็บตังนะ เอาไปพัฒนาตัวเอง เอาไปให้ตัวเองในอนาคตใช้ เพราะมันจะมีเรื่องที่ต้องใช้เยอะมาก

วางแผนเรื่องเงินดีๆ อย่าโตไปแล้วต้องใช้เงินเดือนชนเดือน

มันไม่เท่เลยนะ

5

รักตัวเองให้มากๆ มั่นใจในตัวเองหน่อย

เลิกคิดว่าไม่มีใครสนใจ เลิกคิดว่า ไม่มีใครจริงใจด้วย

เพราะหลังจากนั้นแกจะได้เจอคนที่ดี คนที่จริงใจกับแก แบบที่แกก็ไม่คิดว่าจะได้รับจากใครเลย

รักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะ ป่วยบ่อยขึ้นเยอะมากพอโตมา ตอนนี้เบื่อกับภูมิแพ้มาก จามตลอดเลย

ตอนนั้นทำไมไม่ยอมออกกำลังกาย เนี่ย เสียตังเลยเดี๋ยวนี้

สิบปี มันไม่นานเลยนะ แปปเดียวจริงๆ ทีนี้ถ้าตัวผมเองในสิบปีข้างหน้ากลับมาอ่าน ก็อยากจะบอกกับแกเหมือนกันนะว่า ตอนนี้ก็ตั้งใจเต็มที่แล้ว พยายามไม่ขี้เกียจอยากที่แกบอก

แต่ตอนนั้นแกจะเป็นยังไงบ้าง อย่าลืมมาเล่าให้ฟังบ้าง ยังมีชีวิตอยู่มั้ย จะพบเจอกับอะไรบ้าง คนในปัจจุบันก็จะเป็นกำลังใจให้แกอยู่นะ

ถ้าหมดกกำลังใจเมื่อไหร่ ก็กลับมาอ่านบทความนี้ดูนะ

หวังว่าจะโชคดี แบบที่หวังไว้ข้างในลึกๆ เหมือนกัน

ติดตามบทความของ เพจบันทึกนึกขึ้นได้  บน LINE TODAY ทุกวันศุกร์