คนจนเฮ! รัฐบาลอัดฉีด “1 แสนล้านบาท” ให้ใช้ฟรีๆ โดยไม่หวังผลตอบแทน!

คนจนเฮ! รัฐบาลอัดฉีด“1 แสนล้านบาท” ให้ใช้ฟรีๆโดยไม่หวังผลตอบแทน!

กลายเป็นประเด็นที่มีคนพูดถึงกันอย่างหนาหู เมื่อมีข่าวออกมาว่ารัฐบาลใจดี! กำลังจะอัดฉีดทุ่มงบประมาณกว่า “1 แสนล้านบาท” เพื่อช่วยสนับสนุนค่าใช้จ่ายการเพิ่มสิทธิพิเศษให้กับ “บัตรคนจน”  เป็น “ของขวัญ” ให้กับประชาชนกลุ่มที่มีรายได้น้อย (ไม่เกิน 1 แสนบาทต่อปี ไม่เป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ หรือเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ประเภทบ้านหรือพื้นที่ทำกินเพื่อการเกษตรที่มีขนาดไม่เกินกว่าที่รัฐกำหนด) รวมทั้งคนชรา และผู้ป่วยติดเตียง 

โดยพื้นฐานแล้ว นโยบาย  “บัตรคนจน”  นี้จะให้การสนับสนุน ค่าใช้จ่ายในการดำรงชีพเช่น การซื้อสินค้าเพื่อการอุปโภค บริโภค สินค้าเพื่อการศึกษา วัตถุดิบทางการเกษตร มีส่วนลดสำหรับค่าก๊าซหุงต้ม ลดค่าใช้จ่ายในการเดินทางทั้ง รถเมล์ รถไฟฟ้า รถ บขส. และรถไฟอยู่แล้ว…แต่ในปลายปีนี้ รัฐบาลได้มีมติให้ เพิ่มสิทธิพิเศษสำหรับบัตรคนจนอีก ไม่ว่าจะเป็น

1.) สนับสนุนค่าใช้จ่ายปลายปี คนละ 500 บาท

2.) ช่วยเหลือค่าน้ำค่าไฟนาน 10 เดือน 

3.) ช่วยเหลือค่าเช่าบ้านเดือนละ 400 บาท 

4.) ช่วยเหลือค่าเดินทางในการไปรักษาพยาบาล 1,000 บาท 

ที่สำคัญ เงินช่วยเหลือเพิ่มเติมเหล่านี้สามารถถอนออกมาเป็นเงินสดได้อีกด้วย! เรียกว่าใครที่มีคุณสมบัติสามารถรับสิทธิ “บัตรคนจนได้” ก็เฮกันไปเลย เพราะสามารถแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายไปได้มากทีเดียว 

อย่างไรก็ตาม นโยบายนี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์กันเป็นอย่างมากในกลุ่มชนชั้นกลางผู้เสียภาษี เพราะในขณะที่รัฐบาลมีการเคลื่อนไหวอย่างเด่นชัดในเรื่องของสวัสดิการสำหรับกลุ่มคนที่มีรายได้ไม่เกิน 100,000 บาทต่อปี กลับไม่มีการพูดถึงสวัสดิการสำหรับกลุ่มคนที่มีรายได้เกิน 100,000 บาทต่อปีขึ้นไปซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นชนชั้นกลางผู้เสียภาษี จึงทำให้เกิดกระแสความไม่พอใจ และบางฝ่ายก็มองว่ารัฐบาลกำลังพยายาม “ซื้อเสียง” เมื่อเข้าใกล้ช่วงเลือกตั้ง เพราะหลายๆฝ่ายก็มองว่าการเพิ่มสิทธิพิเศษเหล่านี้ หมายถึงการทุ่มงบประมาณเกือบแสนล้าน ซึ่งงบประมาณของรัฐบาลก็มาจากภาษีของประชาชนนั่นเอง 

กลุ่มประชาชน​ โดยเฉพาะชนชั้นกลางที่มีรายได้ตั้งแต่ระดับกลางค่อนไปทางสูงและต้องเสียภาษีในทุกๆสิ้นปีจึงเกิดความไม่พอใจ เพราะในขณะที่การลดหย่อนภาษีเป็นไปได้ยากขึ้นในทุกๆปี รัฐบาลกลับทุ่มงบประมาณให้กับคนอีกกลุ่มที่มีสัดส่วนในการเสียภาษีที่น้อยกว่า กลายเป็นว่ายิ่งจน ยิ่งทำงานน้อย กลับได้ประโยชน์จากสวัสดิการของรัฐมากเสียกว่าผู้ที่เสียภาษีในอัตราส่วนที่มากไปเสียอีก 

ในความเป็นจริงแล้ว การที่รัฐเล็งเห็นว่าการพัฒนาสวัสดิการรัฐบาลเป็นเรื่องจำเป็นและมีความสำคัญนั้นเป็นเรื่องที่ดี แต่ในการทุ่มงบพัฒนาสวัสดิการสำหรับประชาชนนั้นควรจะต้องเข้าถึงคนทุกชนชั้นในสังคม ไม่ใช่เพียงมุ่งเน้นแต่คนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ซึ่งอาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่เท่าเทียมขึ้นมาได้ และนอกจากนี้ยังเป็นการแก้ปัญหาที่ไม่ยั่งยืนอีกด้วย เพราะงบประมาณที่รัฐทุ่มเพื่อใช้ “อุ้ม” คนจนนั้นเป็นสิ่งที่ทำได้เป็นครั้งคราว ในอนาคตแล้วก็ยังไม่สามารถยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนส่วนใหญ่ได้ 

ทางที่ดี รัฐควรทุ่มทุนในโครงสร้างพื้นฐาน (Infrastructure) สวัสดิการพื้นฐาน ที่จะยกระดับชีวิตของประชาชนให้ดีขึ้นมากกว่า เช่น โครงการรถไฟฟ้าความเร็วสูง โครงการสวัสดิการสาธารณะสุข หรือประกันสังคมต่างๆ เพื่อให้ประชาชนสามารถอุ่นใจได้ว่าจะได้รับสวัสดิการการศึกษาที่เข้าถึง บริการสาธารณสุขที่ดี และมีคุณภาพชีวิตที่ดีได้ (เช่น เดินบนฟุตบาทแล้วไม่ต้องระวังหลุมบ่อ) ไม่ว่าจะเป็นชนชั้นไหนเสียมากกว่า จึงจะเป็นการแก้ปัญหาที่ยั่งยืนแท้จริง

เพราะงบประมาณของรัฐก็คือ  “เงินภาษี”  ของประชาชน ดังนั้น รัฐบาลควรมีการพิจารณาอย่างระมัดระวังรวมทั้งควรรับฟัง  “เสียง”  ของประชาชน ในการ  “อนุมัติ” งบประมาณในแต่ละครั้งด้วย มิเช่นนั้น เราก็จะมีนโยบายที่ “ผ่านมติ ครม.” แต่ “ไม่ผ่าน” ความเห็นของประชาชนเช่นนี้ออกมาอยู่เรื่อยไป สูญเสียงบประมาณไปเท่าไหร่ ก็ดูเหมือนจะไม่สามารถแก้ไขปัญหาอะไรได้จริงๆเลย