โปรดอัพเดตเบราว์เซอร์

เบราว์เซอร์ที่คุณใช้เป็นเวอร์ชันเก่าซึ่งไม่สามารถใช้บริการของเราได้ เราขอแนะนำให้อัพเดตเบราว์เซอร์เพื่อการใช้งานที่ดีที่สุด

ทั่วไป

สังคมดัดจริต! “ซื้อกิน-แอบกิน” ไม่รู้…ไม่ผิด! แต่ผิด…เมื่อมีคนรู้!

TheHippoThai.com

เผยแพร่ 24 ส.ค. 2561 เวลา 05.00 น.

สังคมดัดจริต! “ซื้อกิน-แอบกิน”  ไม่รู้…ไม่ผิด!  แต่ผิด…เมื่อมีคนรู้!

ปัจจุบันนี้การ “ซื้อกิน-แอบกิน” เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับหลายๆ คน ทุกช่วงอายุ ทุกอาชีพ ไม่เว้นแม้แต่คนที่มีชื่อเสียง โดยเฉพาะคนที่มีชื่อเสียงหลายๆ คนที่มีข่าวเรื่องเหล่านี้ออกมาและถูกวิพากษ์วิจารณ์ในแง่ลบ แต่หากเรื่องถูกปิดเงียบเอาไว้ ก็ไม่มีใครวิพากษ์วิจารณ์อะไร กลายเป็นว่า “ไม่มีใครรู้แปลว่าไม่ผิด” แล้ว “การซื้อกิน” มันถูกหรือผิดอย่างไรกันแน่ “ไม่มีคนรู้ไม่ผิด” จริงๆ หรือ? 

“การซื้อกิน” หรือ “การค้าประเวณี” คือธุรกิจหรือการแลกเปลี่ยนกันระหว่างการมีเพศสัมพันธุ์และผลตอบแทนในรูปแบบต่างๆ เช่น เงิน สิ่งของ บริการหรือผลประโยชน์รูปแบบอื่นๆ ซึ่งมีมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ โดยในสมัยก่อนนั้น “โสเภณี” คือคนปกติธรรมดาในสังคม ไม่มีความผิดหรือเป็นคนที่โดนรังเกียจจากสังคมแต่อย่างใด 

ในปัจจุบัน การค้าประเวณี ถูกมองว่าเป็นการกระทำที่สำส่อน ไร้ศักดิ์ศรี โดยเฉพาะ “เมืองพุทธ” อย่างประเทศไทย การค้าประเวณีถือเป็นสิ่ง “ผิดกฎหมาย” และ “โสเภณี” ยังเป็นอาชีพที่โดนดูถูกและไม่ได้รับการยอมรับในสังคม แต่ถึงอย่างนั้นเมืองพุทธแห่งนี้กลับได้รับชื่อว่าเป็น “เมืองหลวงของซ่อง” เพราะการค้าประเวณีได้รับความนิยมอย่างสูงจากคนในประเทศและคนต่างชาติทั่วโลก ซึ่งในหลายๆ ประเทศเช่น บราซิล แคนาดา เนเธอแลนด์ ญี่ปุ่น นิวซีแลนด์ สวีเดน ฯลฯ สามารถค้าประเวณีได้อย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้ว

การค้าเวณีในประเทศไทยผิดกฎหมายอาจเป็นเพราะคนไทยส่วนมากนับถือศาสนาพุทธ ซึ่งมีศีลข้อ 3 กล่าวไว้ว่า “กาเมสุมิจฉาจารา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ”  แปลว่า  “เว้นจากการประพฤติผิดในกามทั้งหลาย ข้อนี้เพียงแค่คิดก็ผิดแล้ว”  ซึ่งการประพฤติผิดในกามหมายถึง มีเจตนาก้าวล่วงและมีการประพฤติผิดทางเพศกับบุคคลที่มีคู่แล้ว หรือบุคคลที่มีผู้ปกครองคอยรักษาและบุคคลนั้นไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ปกครอง แต่ถ้าหากบุคคลนั้นเป็นโสดและได้รับอนุญาตจากผู้ปกครองให้มาทำอาชีพนี้ หรือเป็นบุคคลที่ดูแลตนเองไม่มีผู้ปกครองและเต็มใจจะทำอาชีพนี้ การค้าประเวณีในลักษณะนี้ถือว่าไม่ผิดศีลข้อ 3 หมายความว่าการ “ซื้อกิน” ไม่ได้ผิดศีล ถ้าการ “ซื้อกิน” นั้นไม่ได้เป็นการประพฤติผิดในกาม

หากจะบอกว่าการซื้อกินผิดหรือไม่? “กฎหมาย” หรือ “ศาสนา” คงไม่สามารถให้คำตอบตายตัวได้ แต่จะต้องดูเป็นเหตุการณ์ไป เช่น

- ชายคนหนึ่งแต่งงานมาแล้วเป็นเวลานาน เขาซื้อกินและโดนแฟนจับได้ว่าไปซื้อบริการทางเพศ เขาทะเลาะกับแฟนจนต้องหย่าร้างกันไป การ “ซื้อกิน” ครั้งนี้ผิด! 

- หญิงคนหนึ่งซื้อบริการทางเพศแล้วเธอเกิดท้องทั้งที่ยังไม่พร้อม เป็นภาระให้ตัวเองและคนรอบข้าง การ “ซื้อกิน” ครั้งนี้ผิด! 

- คนๆ หนึ่งซื้อบริการทางเพศแล้วติดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธุ์ การ “ซื้อกิน” ครั้งนี้ผิด!

- คนๆ หนึ่งหมดรายได้ส่วนมากไปกับการซื้อบริการทางเพศ ทำให้บั้นปลายชีวิตลำบาก การ “ซื้อกิน” ครั้งนี้ผิด!

- คนๆ หนึ่งโสดสนิท ไม่มีใครผ่านเข้ามาในชีวิต เขาไปใช้บริการทางเพศเพื่อตอบสนองความต้องการของตน การ “ซื้อกิน” ครั้งนี้ผิดหรือไม่?

ผมรู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ได้ถึงกับสนิทแค่รู้จักกันผิวเผิน เธอมีชีวิตที่ค่อนข้างลำบาก ต้องออกจากบ้านที่ต่างจังหวัดเข้ามาทำงานที่กรุงเทพฯ ตั้งแต่วัยรุ่นเพื่อส่งเงินกลับไปที่บ้าน และเงินเหล่านั้นก็เป็นเงินของผมด้วยส่วนหนึ่ง ใช่ครับ.. เธอขายบริการให้ผม  ครั้งหนึ่งหลังจากที่เราเสร็จธุระกัน เธอก็ถามผมขึ้นมาว่า “พี่มีแฟนรึเปล่า?”  แน่นอนว่าผมโสด ผมถามเธอกลับว่า “ทำงี้ที่บ้านรู้รึเปล่า” เธอบอกว่า “รู้” ผมถามอีกว่า “แล้วเค้าไม่ว่าเหรอ?” เธอตอบกลับมาว่า “หนูทำงานอย่างงี้หนูได้เงิน ครอบครัวหนูสบาย หนูเต็มใจ จะมีใครว่า?”

การซื้อขายบริการทางเพศจะผิดหรือไม่ คนที่เคย “ซื้อกิน” หรือมีคนรอบตัว “ซื้อกิน” คงจะมีทัศนะคติต่อสิ่งนี้ต่างกันไปตามประสบการณ์ของตน ไม่มีคำตอบตายตัวว่าการซื้อกิน “ผิด” หรือ “ไม่ผิด” ต้องลองถามตัวเองดูว่าการ “ซื้อกิน” นั้นทำให้ใครเดือดร้อนหรือไม่ ถ้าคุณใช้เงินเกินตัว ถ้าคุณติดโรค ถ้าคุณท้อง ถ้าคุณเจออาชญากรในคราบโสเภณี  ถ้าคุณทำให้คนที่คุณรักเสียใจ คุณตอบตัวเองได้เลยว่าการ “ซื้อกิน” ของคุณผิด!

แต่ถ้าคุณมีความสุขกับการซื้อกินและไม่มีใครเดือดร้อน… มีอะไรผิดเหรอ? 

 

รูปภาพ : Wikipedia, Motherloaded

0 0
reaction icon 0
reaction icon 0
reaction icon 0
reaction icon 0
reaction icon 0
reaction icon 0