บ่นทึก : #หลังเดาะDiary ภาคทัศนศึกษา ทริปสิงห์ดำลั้นลาพัทยาบางละมุง
:
กราบสวัสดี ผู้อ่านที่น่ารักของแมวอ้วนทุกคนเลยค่ะ
ช่วงนี้ฝนตก พายุเข้า อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ขอให้ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ
แมวอ้วนเป็นห่วงจนตัวกลมไปหมดเลยค่ะ
:
หลังจากทริปเก็บความประทับใจในดินแดนระนอง ฝนแปดแดดสี่ มีเสียงเพลงคลอออนเซ็นที่ยังคงติดตรึงอยู่ในความทรงจำ
เมื่อไปภูเขาเแล้วก็ต้องไปทะเลจริงไหมคะ ฉะนั้น หลังจากทำการขอวีซ่า ณ กระทรวงบ้านฉัน และทำภารกิจติดๆ กันจนแทบไม่ได้ทำการยัดบ้านเข้ากระเป๋าจนคืนสุดท้ายก่อนเดินทาง เอาละ พัทยาจ๋า พี่แมวอ้วนกลับมาแล้วววววววววว
:
พัทยาในความทรงจำของแมวอ้วนคือ Ripley’s บ้านผีน่ากลัวๆ บ้านน้าตวง บ้านป้าแอ๊ว และ ตอนนี้คือ ที่ๆ เพชรทำงาน Alcaza ใดๆ บ้านน้าเชอรี่ วิหารเซียน และ เลยไปจะเป็นสัตหีบค่ะ เจ้าแมวอ้วนไม่ได้ไปพัทยามานานมากกก เกิน 5 ปีได้ หนสุดท้ายที่มา น่าจะเป็นทริปวิหารเซียน และหนนั้นก็ไม่ได้ลงทะเลเลยค่ะ ถ่ายรูปอย่างเดียว เที่ยวอย่างเดียวและกินอย่างเดียวค่ะ
:
ส่วนเมื่อสัมภาษณ์ไปทางมารดาเปี่ยมอันเป็นที่รักยิ่งของเราแล้ว ว่าพัทยาหนล่าสุดของแม่คือหนไหน แม่ทำหน้าเบื่อใส่แล้วบอก ก็หนที่หล่อนตกหลังคาลงมาไง (ยะ) เงียบไปเลยสิ เจ้าแมวอ้วนแสนซนที่ตัวเท่ารถถัง แต่ในหัวคิดว่าตัวเองเป็นมินิ..
:
อะแฮ่ม นอกเรื่องไปออกทะเลแล้ว กลับมาที่การเดินทางของเราก่อน ครั้งนี้ ทริปของเรามีจุดประสงค์หลักสำคัญคือ การไปแสดงมุทิตาจิต แก่พี่เกี๋ยน สิงห์ดำ 34 นายอำเภอบางละมุง ในโอกาสที่พี่เกี๋ยนได้เกษียณอายุราชการค่ะ ทำเอาพวกเราตื่นเต้น คึกคัก เตรียมพร้อมกันไปมาก ๆ แม้พยากรณ์อากาศจะบอกมาอย่างดีว่ามีพายุเข้า เอาสิ ฝนตกเราสู้อยู่แล้ว พายุแค่นี้ ทำอะไรเราไม่ได้หรอก!
:
เวลาล่วงเลยมาถึงวันที่ 6 สิงหา หลังจากการประชุมสายมากมายว่า คณะเราเอาไง ไปพัทยายังไงดี ก็ได้ความว่า เราสองแม่ลูก จะไปรับน้าหนึ่งกับน้าแก้วที่คอนโด โดยน้าหนึ่งจะหาข้าวเตรียมไว้ให้ เป็นอันว่าโอเค บันเทิงกันตั้งแต่หาโลเคชั่นคอนโด ลากยาวไป วุ่นวายกับยามหน้าคอนโด งงกับความอลังการของคอนโดน้าหนึ่ง กินข้าวแบบความไวแสง เม้ามอย หาแม่น้ำ เจอสะพาน เอาเป็นว่าถ้านั่งนานกว่านี้ อาจจะเททริปแล้วนอนเล่นอยู่ห้องน้าหนึ่งเลยก็เป็นได้
:
คณะรถแม่เปี่ยมหนนี้ ประกอบด้วยน้าหนึ่ง น้าแก้ว แม่เปี่ยม และแมวอ้วน หรรษาเดินทาง คุยกันทุกเรื่องตั้งแต่ไม้ตีพริกยันเรือรบ ไปจบที่จรวด ขมวดปมให้งงจนต้องถามซ้ำ ตอบมาทีมีฮาลั่นรถ และแม้เรื่องราวจะสนุกเพียงใด หรือเราคุยกันดังแค่ไหน ไม่น่าเชื่อ น้าแก้วสามารถแอบซ่อนตาดำได้ แต่หูยังฟังอยู่นะคะ กล่าวถึงเมื่อไหร่ต้องได้ยินเสียง 55
:
ในส่วนของน้าหนึ่งนั้น..แมวอ้วนนึกว่าเอาสาวแขกห่มส่าหรีขึ้นรถมาด้วย ถ้าแมวอ้วนมีกิตติศัพท์ว่า อยู่ที่ไหน ต่อให้หนาวจับใจก็เหงื่อออก น้าหนึ่งก็คือตรงกันข้าม ต่อให้ร้อนแค่ไหนก็หนาวได้ ยอมใจแล้วแม่จ๋า หนูปิดแอร์ให้น้าทุกช่องทางเลย!
:
หลังจากจอดแวะซัดกาแฟตรานางเงือก อุ่นใจประหนึ่งพบญาติสนิทมิตรสหายเลยทีเดียว ขึ้นรถมาเราก็ขับไปกันต่อ ด้วยการป้อนขนมจากฝ่ายสวัสดิการ ตราน้าแก้วและน้าหนึ่ง ทะเลาะกับกูเกิ้ลไปเพลินๆ อีก ที่บอกว่าจะนอนน่ะ ไม่มีทาง แชทก็ต้องตอบ ทางก็ต้องดู มือรับขนม อีกมือเปิดกาแฟให้แม่ หูฟังมุก เรียกว่าเจ้าแมวอ้วนสารพัดประโยชน์ละกัน เดี๋ยวไม่คุ้มค่าตัว
:
ผ่านลาดกระบัง สุวรรณภูมิ เลยยาวไปยังทางที่จะผ่านไปแปดริ้ว พร้อมการบอกทางจาก พี่วีระ และ พี่เกิ้ลพี่เก๋ และ พี่กูเกิ้ลอันเป้นที่รักยิ่ง เราก็มาถึงสนามกีฬาค่ะ ใหม่ ใหญ่ จอดรถสบาย แต่แค่แม่เลยทางเข้า เลยต้องไปวนรถเล่นอีกรอบ แล้วอะไรไม่ว่า เจอสมาชิกลับค่ะ พี่อาร์ตตี้คนดีศรี S4 กอดกันต้องกอดเบาๆ ไม่ใช่อะไร กลัวพี่อาร์ตหักครึ่ง เดินขึ้นแสตน ลงสนามไปถ่ายรูปเล่นไม่ทันไร ฝนเทลงมาโครมเบ้อเริ่ม เทสาดเป็นอภิมหาพายุกันเลย โชคแมวอ้วนยังดีตรงที่ สนามมีห้องแอร์ให้แอบขึ้นไปกบดานได้ นับเป็นหนแรกที่มางานแข่งบอลของโต๊ะบอลแล้วฝนเทลงมา เทลงมา เทลงมา ฝนเทลงมา เทลงมา เทลงมา ให้นาตู้ห่ง นาตูห่ง
นาตูห่ง ให้ซ่งข่อยเปียก ซ่งข่อยเปียก ซ่งข่อยเปียก ให้เสื้อข่อยเปียก เสื้อข่อยเปียก เสื้อข่อยเปียก! เอ้า ม่วนซื่นกันตามจักรยานธยาศัย เล่นอะไรนะเจ้าแมวอ้วน อะแฮ่มมม!
:
แถมไม่พอ แม่เปี่ยมผู้น่ารักของแมวอ้วนยังไปก่อคดี ตามหาลูกสาวตัวเล็ก พี่ๆ เค้าก็งงกันสิคะ ไหนลูกตัวเล็กๆ มองให้ตายก็ไม่เจอ พอแม่เค้าชี้มาทางเจ้าแมวอ้วน เหล่าพี่ๆ คงทำหน้าละเหี่ยใจ เอาตรงไหนมาเล็ก (วะ)ครับ อีกนิดจะเป็นลูกปลาวาฬเพชรฆาตแล้ว เอาอะไรมาเป็นลูกตัวเล็กเหรอออ (เล่นตัวเองเจ็บน้อยที่สุดค่ะ)
:
หลังจากช่วงเวลาฝนถล่มเพราะใครคงลืมปักตะไคร้ พอฝนซา เหล่านักบอลสุดหล่อเท่ (ที่แม้เวลาแมวอ้วนชมก็ไม่ค่อยได้ค่าโฆษณาเท่าไหร่ แต่ชมให้เพราะใจรัก) ก็ทะยอยกันมา ช่วงเวลากอดไหว้ ทักทาย ถ่ายรูปก็มาด้วย ถ่ายหมู่ เดี่ยว กลุ่ม คู่ เอาเป็นว่ามีการรวมตัวเกินสองคนเมื่อไหร่ มีการถ่ายรูปเมื่อนั้น แถมมีเค้กแสนอร่อยจากแม่อ้อยด้วย แมวอ้วนเปรมกว่าใครก็งานนี้แหละ
:
เกมการแข่งขันเริ่มขึ้น โดยมีผู้บรรยายชื่อพี่จุ้ย สนุกสนาน เฮฮา เปียก และลื่นสะใจ ส่วนเจ้าแมวอ้วนไม่ทำอะไร วิ่งขึ้น วิ่งลง (แสตนไม่ทรุดไม่ต้องห่วง) ถ่ายรูป กินหนม เอาน้ำแจก กินน้ำ วิ่งไปวิ่งมาจนแม่ต้องบอกว่า แมวอ้วนอยู่เฉยๆ บ้างงงงง แม่เวียนหัว! เอ้า ก็คนมัน Alert จะให้อยู่เฉยๆ ได้ไงจ๊ะ ใช่มะ ใช่มะ
:
เกมเล่นกันสนุกมาก มีจังหวะหวาดเสียวจะเข้าไม่เข้าอยู่หลายลูก สวยงามและเชียร์กันขาดใจประหนึ่งบอลโลกนัดชิงแชมป์ แถมด้วยฉากหลังเป็นวัด เตะบอลไป ก็ สวดมนต์ไป เตะจบก็บวชเป็นพระได้เลย ศรัทธาเลื่อมใสแรงกล้ากว่านี้ไม่มีแล้วค่ะ
แม้จะจบเกมไปด้วยการเสมออย่างสวยงามที่ 1 - 1 ก็เป็นการการันตีว่า เย็นนี้เราจะมีข้าวกินแน่นอน
:
ยกโขยงออกมาจากสนาม บุกป่าฝ่าดง งม google maps มาจนถึงร้านอาหาร หอมมาก หิวมากกก ทำการเปลี่ยนเสื้อทีมแล้วก็ขึ้นไปนั่งรอกิน บ้า ใครหิว ไม่มีเล้ยยยยยยย
ยังไม่ทันได้กินอะไร ก็โดนพี่นักร้องลากไปร้องเพลงแล้วหนึ่ง ร้องปาล์มมี่ไปเบาๆ ข้าวยังไม่ตกถึงท้อง
สมองเลยไม่ค่อยทำงาน อ๊องๆ มากกว่าปกตินิดหน่อย ก็ทำการกินแบบหมดทะเล ยกอะไรมาเสิร์ฟหายเรียบ กุ้ง หอย ปู ปลา ไข่เจียว หมึกนึ่งมะนาว ทะเลลวกจิ้ม ฮ่อยจ๊อ ข้าวจำนวนมาก ไวน์แสนอร่อยจากน้าหนึ่ง และพี่หนึ่ง เปรมมาก แมวอ้วนมีความสุขมาก
:
แน่นอนค่ะ เจ้าแมวอ้วนมาต้องมาทำงาน ถ่ายรูปเอยใดเอย ร้องเพลง i will survive ขอใจแลกเบอร์โทร เต้นรำวงม่วยซื่นทุกเพลงที่ขึ้น พี่ๆ ที่น่ารักก็มาเป็นแดนซ์เซอร์ให้ มีน้าแก้วเอาฝาหม้อข้าวมาเป็นฉาบ แม่เคาะขวดไวน์ น้าหนึ่งเต้นกับพี่หนึ่ง ซ้อและพี่อ๋อยออกมารำวง เท่านี้แมวอ้วนก็ดีใจจนหน้าบาน ร้องเล่นเต้นแบบเทหมดหน้าตักกันเลยทีเดียว ไม่เกรงใจข้อขาและข้อเข่าหรือคำสั่งหมอแต่อย่างใด ใจมันจะเต้นอะ ร้านจะปิดไฟ เปิดไฟ ใครจะมาจะกลับ หาแคร์ไม่ เอะอะก็เต้นยับ จนเวลาล่วงเลยมาประมาณ 5 ทุ่มนิดๆ สังขารบอก พอเถอะเจ้าแมวอ้วน พรุ่งนี้ยังมีวันนี้เสมอ อย่า งง เอาใหม่นะ ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ กลับไปนอนเถิดหนา
:
นอกเหนือจากการควรจะกลับไปนอนแล้ว อีกเรื่องก็คือ “คณะเรายังไม่รู้เลยว่าโรงแรมอยู่ที่ไหน” เยี่ยมมาก
เพราะคณะเราตัดสินใจไปสนามบอลก่อนไปเช็คอินที่โรงแรม อะ ไม่เป็นไร กลับมางมกะพี่ google maps อีกรอบ ซึ่งตามที่พี่กูเกิ้ลแมพบอก โรงแรมจะอยู่ทางซ้ายมือ แต่ปรากฏว่า รถเราผ่านป้ายโรงแรม ซึ่งอยู่ทางขวามือไปเฉยเลย ใส่เกียร์ถอยหลังกันให้รึ่มสิครับ รออะไร ขับรถวนในที่จอดจนพี่แกพาไปตรงส่วนของวิลล่า ที่มีพนักงานของทางโรงแรมออกมาถามว่า “น้องอยู่ไหนครับ?” อ่ะ เดธแอร์แล้วหนึ่ง งงทั้งคนฟัง ทั้งคนถามและ ทั้ง แม่ น้าแก้ว และ น้าหนึ่ง พร้อมใจกันชี้มาที่แมวอ้วน บอกว่า “น้องอยู่นี่ไง” และทางโรงแรมบอกว่า
“ไม่ใช่ครับ ผมหมายถึง น้องหมา” ถึงได้ถึงบางอ้อ ว่าโรงแรมแรกที่เราเข้าไปเค้ามีไว้สำหรับครอบครัวที่มีสัตว์เลี้ยงมาด้วยเช่น หมา แมว ก่อนขับออกมาบริเวณใกล้ๆ (ตามที่ google maps บอกตอนแรก ถ้าเป็นคนมันคงทำหน้าเบื่อๆ ถอนใจแรงๆ บอก กูบอกมึงแล้วววววว) ถึงกะฮาลั่นสนั่นรถเลยทีเดียว
:
ในที่สุด หลังจากศึกใหญ่ในการตีกะ Google Maps เราก็มาถึงโรงแรม Long Beach Garden Hotel and Spa ห้องนอนใหญ่กว้าง สบาย เตียงมีล้อเลื่อนได้ ห้องน้ำใหญ่เท่าห้องนอน มีให้ท่านเลือก ว่า จะแช่อ่าง ยองๆ อาบ หรือ rain shower จากข้างบนแบบ Dirty Dancing (โห หนังบอกอายุเลยเจ้าแมวอ้วน) เอาเป็นว่า ใครจะทำอะไรไม่รู้ แต่ เจ้าแมวอ้วนได้ออกผจญภัย ตามล่าหาโทรศัพท์พี่เจี๊ยบ ก่อนเข้านอนด้วย และใช่ค่ะ พอกลับเข้าห้องตัวเองก็ภาพตัดยันสว่าง ไม่รู้เรื่องอะไรไปเลยจนเช้า
:
ตอน 2 บ่นทึก : #หลังเดาะDiary ภาคทัศนศึกษา ทริปสิงห์ดำลั้นลาพัทยาบางละมุง
:
Gooooood Morning วันที่สองค่ะ วันนี้ไม่มีไรมาก เราจะไปลงเรือกันค่าาาาาาาาาา
อะไรจะดีใจกับการไปล่องเรือขนาดนั้น
หึ หึ หึ
หนนี้มันมีเหตุผลที่แสนดี๊ดีกับใจค่ะคู๊นนนน เชิญอ่านลงไปให้จบตอนนะคะ
:
กองทัพต้องเดินด้วยท้องฉันท์ใด เจ้าแมวอ้วนแมวใจก็ต้องกินข้าวฉันท์นั้น
(ความเกี่ยวข้องอยู่ตรงไหน ? ไม่มี? ช่างเถอะ)
อาหารเช้าของทางโรงแรมจัดเต็มมาก Scramble อร่อยมาก ไข่ดาวดี หนมปังปิ้งเลิศ จะเสียก็อย่างเดียว คือ ถ้าคุณบอกว่า กินข้าวคนเดียวเหงา ทางโรงแรมจะจัดหานกพิราบมากินข้าวเป็นเพื่อน บรรเทิงประหนึ่งคุณเป็นสโนวไวท์ กินข้าวแล้วมีนกล้อมรอบ สวยๆ
:
หลังจากทำการยัด อัด กินแบบจัดเต็มไปแล้วประมาณสองรอบ และเมื่อตกลงประชุมแผนกันได้แล้ว ว่าสรุปชีวิตเราๆจะเอาไงกันดี ได้ข้อสรุปว่า จะไปร้านกาแฟที่แถวๆ เขาพระตำหนัก เราสองแม่ลูกก็ทำการกลับมายัดบ้านลงกระเป๋า บอกลาห้องนอน และเดินทางต่อไปยัง โรงแรม Botany ที่จะเป็นจุดขึ้นเรือของเรา กินข้าวสลับกับวิ่งออกไปถ่ายรูปที่ทะเล แม้แดดจะแรงกล้า แต่ที่แรงกว่าคือ ท่าโพสของเจ้าแมวอ้วน โพสต์ประหนึ่งเป็นนางแบบ victoria secret ทั้งๆ ที่จริงๆ เป็นอับเฉาถ่วงเรือเท่านั้นแหละ
:
จากการสัมภาษณ์ยอดพระกาฬไกด์สาว ชื่อพี่ก๋า ได้ความว่า ร้านในโรงแรม Botany มีนามว่า Good Old Sea เด็ดดวงเรื่องพาสต้า ที่สำคัญ มีแอร์ ถูกใจแมวอ้วนผู้ถือคติ “เที่ยวเมืองไทยไม่ไปไม่ร้อน” มื้อกลางวันเราเลยมาถล่มร้าน “Good Old Sea” Pesto Pasta อร่อยมาก กินกับน้ำแตงโมปั่นคือเข้ากันมาก แอร์เย็นฉ่ำ นั่งสบาย ถ้ายรูปได้ทุกมุม พิซซ่าก็อร่อย แม่บอกว่า ผัดไทก็อร่อย กินข้าวไป มี fashion show “ม้าลาย” หรือ “ม้าน้ำ” ให้ไปเดากันเอาเอง คาดว่าเมาน้ำมะพร้าวและไอแดดเลยออกมาเป็นเช่นนี้
เอ้อ ลืมบอกว่า ไม่ได้ไปร้านกาแฟแล้ว แหะ
กลับมาต่อ
พอเวลาล่วงไปถึงประมาณบ่ายกว่า ๆ คณะก็ทะยอยเคลื่อนที่มาที่ Ocean Marina ที่อยู่ติดกัน
ความสิงห์ดำ ชมรมถ่ายภาพและสันทนาการอะนะ กว่าจะได้เข้าไปถึงเรือนี่..ช่างภาพกดกันจนนิ้วจะเป็นตะคริว เดี่ยว หมู่ คู่ จ่า รถยนต์ เรือเมล์ ลิเก ตำรวจ ถ่ายกันจนคนที่พาเดินมาทำหน้างง พวกยูไม่เคยเจอกันมานานเท่าไหร่เหรอ ยูจะมาทำไรอยู่นิ ไม่เคยเห็นเรือจอดเรอะ
:
อยากหันไปบอกเหลือเกินค่ะ
ไม่เคยเห็นติดกันเป็นสิบๆ ลำแบบนี้ แถมเรือยอร์ชอลังการ เครื่องครบ บรรยากาศแบบถ้าถ่ายรูปดีๆ ก็ไม่เหมือนเมืองไทยเลยนะ นึกว่า Santa Monica อะไรแบบนั้นเลย เดินต่อไปเรื่อยๆ จนถึงท่าและเรือ..
(เออสิ ท่าเรือ จะให้มีรถเมล์ก็คงไม่ใช่)
:
แล้วเค้าก็ยืนรับเราขึ้นเรืออยู่ตรงนั้นค่ะ เทพบุตรสุดหล่อเขย่าใจน้อยๆของเจ้าแมวอ้วนตัวใหญ่ๆ ทำเอาทำอะไรไม่ถูก ตอนใส่มาส์กว่าหล่อ ตอนถอดนี่คือหล่อมากกก ลูกครึ่งอิตาเลียนอีก ละลายใจไปสิบเบอร์ ถามว่าแมวอ้วนเขินเบอร์ไหน เขินเท่าตอนอปป้าของน้าหนู เชฟจุนสุดหล่อแห่งการบินไทย และพี่อัพ สุดที่รักตลอดกาลของเจ้าแมวอ้วนค่ะ เขินม้วนต้วนตัวพองกลมไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว
:
ก้าวแรกขึ้นเรือไป ก้าวต่อไปไฟไหม้สบง..(ไม่ใช่แล้ว!!) ประทับใจตั้งแต่ก้าวขึ้นเรือ ที่ทั้งใหม่ ทันสมัย สะอาด ลูกเรือหล่อ(มาก) กัปตันขาแดนซ์มาก พี่พนักงาน Professional ทุกคน
ตั้งแต่เรียงรองเท้าทุกคน เก็บเบาะ เก็บของ เช็ดทุกอย่างทุกห้านาที ปิ้งไก่ BBQ ชงน้ำมีฟอง ชงกาแฟ หาที่ชาร์ต ทำเบ็ดให้ตกปลา กางสไลด์เดอร์ เป็นมาสคอต นายแบบ lifeguard เรียกว่าเป็นทุกอย่างให้เธอแล้วจริงๆ
:
กิจกรรมบนเรือไม่มีอะไรมากค่ะ ใครใคร่กินน้ำลำไยมีฟองก็กิน ใครใคร่ถ่ายรูปหมู่เดียวกลุ่ม ในเรือ บนเรือ ดาดฟ้า หน้าเรือ ท้ายเรือก็เอาเลยค่ะ เพลงก็แดนซ์กันม่วนซื่นเช่นเดิม มีตั้งแต่ลูกทุ่ง แดนซ์ บียอนเซ่
แม่กาก้า ลามไปถึงบิ๊กแบง! เอาสิ เจ้าแมวอ้วนก็แดนซ์ท้าคลื่นกันเลยทีเดียวค่ะ!!
:
ที่ๆ เราจะมุ่งหน้าไป คือ เกาะเป็ด..ที่ซึ่งน้ำลึกแปดเมตร (ไม่ได้วัดนะ เค้าว่ากันอย่างนั้น)
:
ตากแดด ตากลม ได้สักพัก ก็ทำการยืดขาพี่ลิง ด้วยเทคนิคการถ่ายรูปจากปรมจารย์ชั้นเซียน ชื่อพี่ออน ทำเอาพี่ลิงสูง 180 เซนได้เลยค่ะ และเมื่อหนึ่งรูปเกิดขึ้นแล้ว ก็มีการเปลี่ยนนางแบบ แต่ฉากและผู้ถ่าย เป็นคนเดิม เปลี่ยนประหนึ่งมิสแกรนด์แนะนำตัวกันเลยทีเดียววววว
:
สายตาแมวอ้วน เหลือบไปเห็นว่า โอเค กลางเรือเป็นบันไดทอดยาวลงไปทะเล ตอนแรกไม่ลง ไม่ลง ซักพัก ไม่ลงก็บาปแล้ววววว น้ำลึกกก ชูชีพมาเต็ม คนช่วยถ้าตกน้ำก็หล่อมากอีกตังหาก ไม่ลงได้เหรออออ ส่วนทางผู้ปกครองดิฉันก็ไม่ต้องสืบค่ะ จะลงไม่ลงอยู่ เปลี่ยนทุกสามวิ ลูกก็บอกว่า อยากลงก็ลง นางกลัวคิ้วหาย เลยบอก หายก็หาย เขียนใหม่ วิทยาศาสตร์คิ้ววาดสร้างถมทับเท ได้อยู่แล้ว ลงเถอะ เสื้อผ้าก็แบกมาเปลี่ยน อัญเชิญลงน้ำ บัดเดี๋ยวนี้
:
รอบๆเรือมีการเล่นทางน้ำทุกรูปแบบที่คุณสามารถจินตนาการได้ กล้วย แพแบนลอยฟ้า เจ็ตสกี อาหารตาก็เพียบบบบ น้องบิกินี่สีดำนั้นงามกว่าใคร ไหนจะพี่หล่อถอดเสื้อเรือข้างๆ อีก วู้ยยยย อยากจะอยู่ในน้ำนานๆ เลยทีเดียว ลอยไปลอยมามีน้องโดดลงมาจากเรือให้สนุกเล่นอีก พี่ไม่ขอสู้ เพราะคาดว่าถ้าโดดน้ำคงหมดทะเล จะไม่สนุกซะเปล่าๆ
:
ใส่ชูชีพ โพสก่อนลงน้ำพอเป็นพิธี แล้วโดดเลยจ้า น้ำลึกแปดเมตร ว่ายไปว่ายมาก็หมดแรงแล้ว คิ้วแม่ยังแน่นอยู่ แต่คิ้วพี่ญี่ปุ่นอะไปหมดแล้วววว เอาวะ ว่ายไปว่ายมา ลอยตัว ปีนสไลด์ โดดลงมา ขึ้นไปใหม่ ดำผุดดำว่ายเป็นปลาวาฬเพชรฆาตเลยทีเดียว จนกระทั่งพี่ชายเก๋ รุ่น 38 ตะโกนแหวกทะเลมาด้วยสามคำสั้นๆ
“แมง กะ พรุน โดนขา ผม” ทำเอานักว่ายทะเลมืออาชีพและสมัครเล่น ตะกายขึ้นจากน้ำแทบไม่ทัน แมงกะพรุนตัวบะเริ่ม ซ้อชี้ให้เจ้าแมวอ้วนดูกันเลยทีเดียว “โอ้เอ้! แมงกะพรุนนน” เอามาลวกจิ้มกินกะน้ำจิ้มซีฟู๊ดคงเด็ดมาก เดี๋ยว เจ้าแมวอ้วนนน กลับมาก๊อนนน เอะอะจะปะทะของกินตลอดไม่ได้นะ!
:
พอขึ้นจากน้ำ เป็นสภาพแมวอ้วนแช่เกลือ ก็มีพี่ๆ น้าๆ หลายคนเลยบอกว่า ทำไมเตรียมพร้อมงี้ละ ไม่แฟร์เลย เราเลยบอก เมื่อผู้ปกครองจะลง เราจะปล่อยนางไปคนเดียวได้เหรอ? ไม่มีทางอยู่แล้ว อันตรายกะมวลสารทุกอย่างรอบตัว = แม่เปี่ยมไงจะใครละ แล้วพอบอกว่าเราสภาพดูไม่ได้เมื่อขึ้นจากทะเลใช่มะ?
เราเลยอ้าแขนเข้าไปทำท่าจะกอดพี่เค้า เรียกเสียงกรี๊ดและฮา แถมเสี่ยงหวุดหวิดจะโดนพี่เค้าด่าอีกสักสองสามยก…ไม่ต้องห่วง แมวอ้วนคล้องพระรอด รอด ค่ะ
:
ความเรือยอร์ชอ่ะนะ ฝักบัวอาบน้ำพร้อมที่ท้ายเรือ นี่ก็ล้างตัวเลยจ้ะ แล้วก็มานั่งตากลมให้ผมแห้ง ไม่พอ นั่งพันหัวเป็นนายแม่..วทานิกา สาจ๋า ขอน้ำมาให้พี่กินบนตาข่ายที่ไม่ขาด แล้วก็ถ่ายรูปหมู่กันอย่างประทับใจ ในความนางงามสิงห์ดำ จุฬาฯคิวท์บอย และ ถ่ายรูป รุมพี่ดวล ก็นับเป็นความทรงจำดีๆ ก่อนจะแยกย้ายกันที่ท่าเรือ และรอคอยวันที่จะได้ออกทะเลด้วยกันอีก!
:
ตลอดทางขากลับคือ มหกรรมการกิน กาแฟ อัดเอ็มร้อย ให้น้ำแม่เปี่ยมราวกับเป็นนักชก แม่หลับไม่ได้เด็ดขาด ปาดซ้ายสิบล้อ ขวารถพ่วง แต่ไม่ต้องห่วง เปี่ยมดอมรถถังฝั่งธน สามารถอยู่แล้ว แวะสตาร์บัคส์เหมือนพบเจอญาติผู้ใหญ่อีกครั้ง ก่อนออกตะลุยกลับมาประเทศเขตแดนสุขุมวิท เพื่อส่งน้าหนึ่งถึงหน้าคอนโด ตามมาด้วยการส่งน้าแก้ว เม้าท์มอยหอยกาบหอยแมงภู่ปลาสลิดปลาทูนึ่งกันหลายเรื่องเลยทีเดียว ถึงขนาดว่า ถามน้านุ้ยเลยว่า แวะกินข้าวก่อนค่อยกลับไหมคะ ถ้าจะคุยกันสนุกสนานขนาดนี้
:
จบทริปแล้ว เป็นอีกทริปที่เต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆ รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ พร้อมภาพถ่ายอีกหลายร้อย..และก็เป็นทริปที่แมวอ้วนจะจดจำไปอีกนานแสนนานเลยค่ะ
:
แมวอ้วนตัวกลม ต้องกราบขอบพระคุณ ท่านประธานชมรมโต๊ะบอล สิงห์ดำ พี่ดวล และคณะผู้จัด ฝีมือระดับพระกาฬ พี่ก๋า พี่แฟรงค์ ที่จัดงานได้อย่างสมบูรณ์แบบ สนุกสนานและประทับใจอย่างมากที่สุด
:
แมวอ้วนขอกราบขอบพระคุณ ท่านนายอำเภอวุฒิศักดิ์ สิงหเดโช หรือพี่เกี๋ยน34 ที่ส่งทีมงานปลัดอำเภอทุกภาคส่วนมาอำนวยความสะดวกตลอดงาน ทีมงานคุณวิทยา คุณปลื้ม ที่สนับสนุนอาหารเย็นแสนอร่อย สบายพุงเจ้าแมวอ้วน ขอบคุณพี่จุ้ยคนเก่ง ที่ประสานงาน ถ่ายภาพ บรรยายบอล ร้องเพลง เต้น รำ เซิ้งม่วนซื่นกับชาวสิงห์ดำและสิงห์ดำตะวันออก ขอบคุณพี่หนุ่ม 40 ที่สนับสนุน Yacht Trip สุดประทับใจ ให้ไปนอนฝันถึงลูกเรือคนหล่อมากของพี่ไปอีกสามวันเจ็ดวัน ทีมเจ้าหน้าที่ผู้ข่วยดูแลประสานงาน พี่ๆทุกท่านผู้สร้างช่วยสร้างความบันเทิงแจกรอยยิ้มตลอดทริป ร้องเพลง เต้น แดนซ์ ตากล้องทุกๆท่าน ที่ช่วยเก็บทุกท่า ไม่ว่าเจ้าแมวอ้วนจะโพสต์ท่าไหน
:
ที่สำคัญที่สุด ขอบคุณพี่ๆ ชาวสิงห์ดำทุกคน ที่ถ่ายรูป หาน้ำ หาขนมให้แมวกิน หัวเราะกับมุขห้าบาทสิบบาท
ของแมวอ้วนตัวนี้นะคะ กราบขอบพระคุณ พี่วัด พี่อ๋อย ที่เอ็นดูแมวอ้วน ถ่ายรูปสวยๆ ให้หลายใบเลย แมวอ้วนประทับใจ ปลาบปลื้มมากค่ะ
ขอบพระคุณเหล่าขุ่นแม๊ สิงห์ดำ27 น้าแก้ว น้าหนึ่ง ที่หาข้าว หาน้ำ ตักข้าว แกะปลาแงะกุ้ง ให้แมวอ้วนตัวนี้อิ่ม ปริ่มเปรมเสมอ (ทีมงานน้ำปลาพริก ไข่เจียวเรารักกันมั่นคง)
ขอบพระคุณเหล่าตัวแม่ขาแดนซ์ พี่ลิง พี่เจี๊ยบ พี่นุช พี่หลี พี่เก๋ พี่เกิ้ล ซ้อนกกระจิบ พี่อ๋อย พี่อ้อย พี่ยู้ พี่อาร์ตตี้ พี่ก๋า พี่หมอ พี่เปาะ ที่ดูแลแมวอ้วนอย่างดี ไปไหนไปกัน เฮไหน เฮนั่น และดูแลกันไม่ให้ฝ่ายใดตกน้ำไปเสียก่อน
ขอบพระคุณ น้าๆ พี่ๆ สิงห์ดำโต๊ะบอลทุกคน ที่เป็นห่วง เอ็นดู เฮฮา กับแมวอ้วนบ้าพลัง เล่นมุข ถ่ายรูปให้ โอ๋ กอด ร้องเพลง เต้นระบำ รำวง เมาน้ำเปล่า กับแมวอ้วนตัวนี้นะคะ
ขอบคุณแม่เปี่ยม ที่หอบแมวอ้วนไปด้วย ที่ทำให้รู้ว่า “สีดำคือเลือดไม่จาง” เป็นอย่างไร
ขอบคุณหนุ่มน้อยชมิ้ง คนเดียว คนดี ที่ทำหน้าที่เป็นเด็กดี ชอบกินหนม ออกมาถ่ายรูป ทำหน้าบูด แต่ทุกคนเอ็นดูนะ
:
ถ้าหากมีสิ่งใด ที่เจ้าแมวอ้วนตัวนี้ ทำให้พี่ๆ ไม่สบายใจ ไม่พอใจหรือโกรธเจ้าแมวอ้วนตัวนี้ แมวอ้วนขอกราบขอโทษพี่ๆ ทุกคนมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ สามารถติชม ทุบตี กระโดดทับ แมวอ้วนได้เสมอนะคะ แมวอ้วนจะปรับปรุงตัวค่ะ ยังไงก็รักชาวโต๊ะบอลทุกคนเสมอค่ะ
ไม่ว่าทริปต่อไปจะไปที่ไหน ขอแมวอ้วนตัวนี้ไปด้วยคนนะคะ สัญญาจะไม่ดื้อไม่ซน กินข้าวน้อยลงนิดนึง ไม่ทำยางแบน แต่ถ่ายรูปสวยเหมือนเดิมแน่นอนค่ะ
:
ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้เรายังเขียนบ่นทึกต่อไป และอ่านมาจนจบนะคะ
บุญรักษา ปราศจากโรคภัย ไร้โควิดนะคะ
:
แมวอ้วนตัวเดิม กับกางเกงสีรุ้ง และการเต้นโดดิ่ดงแม้ขาไม่มั่นคง แต่ใจสู้
:
ปอลอ ขอขอบคุณมาเป็นอย่างสูงกับ Google Maps ถ้าไม่มี คาดว่าคงตีกันตาย และไปไม่ถึงซักที่ ตั้งแต่คอนโดน้าหนึ่ง ยันสนามบอล ลากยาวต่อไปโรงแรม ท่าขึ้นเรือ และทางกลับบ้าน
