7 ขั้นตอนไปสู่ความสุขที่แท้จริง: คิดให้น้อย รู้สึกให้มาก

ใคร ๆ ก็อยากจะมีแต่ความสุข แต่ความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างไร..

จริง ๆ แล้วความสุขเป็นอะไรที่นามธรรมมาก ๆ มากเสียจนจับต้องอะไรไม่ได้เลย บางคนแค่เรื่องนิดเดียวก็มีความสุขได้ บางคนก็สร้างความสุขขึ้นเองโดยไม่ต้องสนใจใคร ขณะที่บางคนมีทุกอย่างพร้อมแต่ก็ยังไม่มีความสุข

แล้วความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ไหน จะทำอย่างไรให้มีความสุขได้อย่างยั่งยืนและแท้จริง ง่าย ๆ แค่ 7 ขั้นตอนนี้ ถ้าทำได้! คุณก็จะพบกับความสุขที่แท้จริง

1. คิดให้น้อย รู้สึกให้มาก

2. หน้าบึ้งให้น้อย ยิ้มให้มาก

3. พูดให้น้อย ฟังให้มาก

4. ตัดสินให้น้อย ยอมรับให้มาก

5. ดูให้น้อย ทำให้มาก

6. บ่นให้น้อย ซาบซึ้งให้มาก

7. กลัวให้น้อย รักให้มาก

คิดให้น้อย รู้สึกให้มาก 

ไม่แปลกที่คนเราจะคิดมาก แต่การคิดมากมักจะนำมาซึ่งความทุกข์ได้เสมอ..

การคิดมากทำให้เราวนเวียนอยู่กับเรื่องเดิม ๆ โดยไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เรียกว่าคิดอย่างเดียว หาทางออกก็ไม่ได้ วนเวียนไปมาแบบไม่มีวันสิ้นสุด รู้ตัวอีกทีก็คิดเรื่องเดิม ๆ อยู่เป็นอาทิตย์ ไม่หลุดพ้นเสียที

การคิดมาก คิดไม่ตก วนเวียนอยู่กับเรื่องเดิม ๆ ไม่จบไม่สิ้น คือการทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ ซึ่งแม้จะพยายามเลิกคิด พยายามช่างมัน หรือหันไปคิดเรื่องอื่นแทน ก็ยังไม่วายวกกลับมาคิดเรื่องเดิม ๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก แบบนี้ในทางธรรมเขาเรียกว่าขังตัวเองไว้กับภาวะปรุงแต่งที่ทำให้เป็นทุกข์ 

พอคิดมาก ๆ เข้า จิตใจก็ดิ้นรนเป็นทุกข์กับความคิดมากนั้น จริง ๆ แล้วอาการคิดมาก คิดไม่เลิกถือว่าเป็นความเคยชิน เป็นการสะสมความคิดที่เรายอมให้มันเกิดขึ้น เราเป็นฝ่ายยอมให้ความคิดมีอิทธิพลเหนือจิตใจของเรา ลองสังเกตดูให้ดีถ้ากำลังคิดมาก ใจจะอยู่เหนือความคิด สิ่งที่ต้องทำคือรู้สึกให้ได้ เราต้องมองเห็นและรับรู้พฤติกรรมของจิตว่าการคิดมากแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ 

ยุทธวิธีที่จะทำให้เลิกคิดมากแบบเป็นธรรมชาติก็คือสังเกตความคิด และรู้สึกตัวให้ได้ การไปพยายามต่อต้านหรือสั่งให้เลิกคิดไม่มีประโยชน์อะไรเลย การต่อต้านเป็นเหมือนการยอมรับว่าเรากำลังคิดมาก ทางที่ดีคือควรสังเกตให้ได้ว่าเราคิดมากเรื่องเดิมมากแค่ไหน 

พอรู้แล้วว่าคิดบ่อยและมากแค่ไหน ทีนี้ก็จะง่ายขึ้น ขั้นแรกพอรู้แล้วก็ต้องรู้สึกตัวเองให้ได้ และทุกครั้งที่กำลังคิดมากก็ไม่ต้องไปห้าม ไม่ต้องควบคุมความคิด แต่ให้มองตามความเป็นจริงอย่างมีสติ รู้สึกให้ได้ว่าเราคิดมากอีกแล้ว จากนั้นไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะแค่การรู้สึกตัวก็เป็นการพาตัวเองออกจากความคิดนั้นได้แล้ว

เมื่อคิดมากเมื่อไหร่ ก็ให้กระชากความคิดด้วยการรู้สึกตัวให้ได้เมื่อนั้น แล้วในที่สุดเมื่อใจยอมรับว่าการคิดมากนี้เป็นแค่ความเคยชินทางใจที่วกกลับไปคิดเองแบบอัตโนมัติ จิตก็จะเริ่มรู้สึกว่านี่ไม่ใช่ตัวเรา แล้วค่อย ๆ เลิกคิดไปเอง แต่กว่าจะถึงขั้นตอนนั้น คุณต้องรู้สึกตัวให้ได้และอาจต้องคิดและรู้สึกตัวอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ในช่วงแรก ซึ่งสาระสำคัญคือเมื่อเห็นความเคยชินของใจแล้ว จิตจะฉลาดขึ้น จะเห็นว่าเป็นแค่ความเคยชิน จากนั้นก็จะค่อย ๆ รู้สึกและถอนออกมาเองอย่างเป็นธรรมชาติจากความเคยชินนั้น

การรู้สึกตัวแบบนี้ไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายาม แค่ต้องใช้เวลาให้ได้ตระหนักว่าการคิดมากนั้นเป็นแค่ความเคยชินของใจ เมื่อรับรู้และรู้สึกตัวแล้ว เราจะถอนความคิดออกมาได้เอง 

คิดให้น้อย รู้สึกให้มาก..เป็น 1 ใน 7 ขั้นตอนที่จะทำให้ได้พบกับความสุขที่แท้จริง อย่าลืมว่าแค่คิดน้อยลง  ความสุขก็เพิ่มมากขึ้นแล้ว