คิดกันสักนิดได้ไหม ทุกข์ใจทำไมนักหนา เมื่อเธอเดินทางผ่านมา เมื่อถึงเวลาต้องไป
ขอให้เธอจงมองเห็น ความจริงข้อนี้ดีไหม ไม่มีคำว่าตลอดไป ทุกสิ่งเป็นของชั่วคราว
เวลาที่เห็นตรงหน้า เข็มนาฬิกาเคลื่อนไหว คนรักเพื่อนพ้องข้างกาย ไม่วายต้องไกลจากกัน
ของรักที่เธอหวงแหน ทดแทนว่าเป็นตัวฉัน อีกทั้งบางสิ่งผูกพัน ถึงวันต้องสิ้นอำลา
ฉันรู้มันเป็นเรื่องเศร้า ที่แสนปวดร้าวนักหนา ถ้ามองอย่างโลกสอนมา เหมือนว่ามีคนแกล้งเรา
อยากให้เธอมองมุมใหม่ ในมุมที่ไม่อับเฉา ทุกสิ่งไม่ใช่ของเรา สุขทุกข์อย่าเอาใส่ใจ
จงอยู่อย่างคนรู้ตื่น จงคืนสรรพสิ่งทั้งหลาย คืนมันทั้งหมดก่อนตาย รีบคลายก่อนทุกข์มาเยือน
ทุกสิ่งมีเกิดมีดับ มีขยับมีปรับมีเหมือน ผู้ใดยึดมั่นฟั่นเฟือน ฉันเตือนเธอไว้จงจำ…