ทุกครั้งที่มีญาติผู้ใหญ่มาถามว่า “เทอมนี้ได้เกรดเท่าไหร่” สำหรับคนที่ได้เกรดดีก็คงจะแค่ตอบไป แต่สำหรับคนที่ได้เกรดไม่สวยเท่าไหร่ก็อาจจะรู้สึกกระอักกระอวลพลางคิดแย้งในใจว่า “เกรดไม่ได้วัดความฉลาดของคนเราสักหน่อย” หรือ “เกรดไม่สำคัญหรอก ขอแค่จบไปทำงานได้ก็พอ”

แต่ถ้าหากเกรดเฉลี่ยไม่ได้เป็นตัวบ่งชี้ความฉลาดของคนจริง ถ้าอย่างงั้นทำไมหลายบริษัทถึงยังต้องขอดูใบเกรดอยู่?
Glenn Geher ประธานภาควิชาจิตวิทยา มหาวิทยาลัยรัฐนิวยอร์ก ได้อธิบายคำตอบของปัญหานี้ไว้ว่า จริงอยู่ที่เกรดอาจไม่ใช่เครื่องชี้วัดทุกอย่าง แต่การที่เราจะทำความรู้จักคนคนนึงก่อนรับเข้ามาทำงานได้นั้น เราจำเป็นต้องพิจารณาข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับตัวเขา (ยิ่งข้อมูลมากเท่าไหร่ยิ่งดี) และเกรดเฉลี่ยก็เป็นชุดข้อมูลนึงที่ชี้ให้เห็นว่าคนคนนั้นเป็นคนยังไง
เพราะกว่าจะได้เกรดสวยๆ มา คนเราจำเป็นต้องมีทักษะหลายอย่าง เช่น ต้องมีความรับผิดชอบในการส่งงานให้ตรงเวลา มีความขยันในการเข้าเรียนให้ครบทุกคาบ หรือมีความสามารถในการจัดสรรเวลา เพื่อให้สามารถทำงานออกมาได้ดีและมีส่งครบทุกคาบ นอกจากนี้การประเมินการบ้านแต่ละชิ้นในระดับปริญญาตรียังทำโดยอาจารย์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในสายงานนั้นๆ ด้วย ดังนั้นถ้าอาจารย์ให้ผ่านก็แสดงว่าคนคนนั้นน่าจะทำงานได้ดีในระดับนึง
อย่างไรก็ตาม หลายคนอาจจะนึกแย้งว่าอาจารย์บางคนอาจลำเอียง ให้เกรดแบบเลือกที่รักมักที่ชัง หรือมีนักเรียนที่จ้างคนอื่นทำการบ้านจนเรียนจบออกมาก็ได้ แต่ถึงกระนั้นเพื่อนๆ ก็ต้องอย่าลืมว่าทุกบริษัทมีสิ่งที่เรียกว่า “ระยะทดลองงาน” อยู่
ดังนั้นต่อให้คนจ่ายเงินซื้อเกรดมาบังเอิญหลุดเข้าไปทำงานในบริษัทได้ แต่สุดท้ายแล้วความสามารถที่แท้จริงของเขาก็จะถูกเปิดเผยออกมาระหว่างการทำงานอยู่ดี เพราะฉะนั้นแทนที่จะมองแบบสุดโต่งว่าเกรดเป็นทุกสิ่งหรือเกรดไม่สำคัญอะไรเลย ให้ลองเปลี่ยนมาเป็น “เกรดคือสิ่งที่แสดงคุณสมบัติของเราออกมาอย่างเป็นรูปธรรม” จะดีกว่า เราจะได้พยายามทำเกรดสวยๆ เพื่อสร้างความเชื่อมั่นให้กับบริษัทที่จะรับเราเข้าทำงานในอนาคตต่อไปด้วย

>> ติดตามพวกเราได้ที่..

FB : Forward

Website: Forwardth.co