ภาพประกอบ @mandy_mandarin
ภาพความ Happy Ending ของคู่รักจับมือพร้อมตัวอักษร ‘The End’ หรือ ‘จบบริบูรณ์’ น่าจะสะท้อนความเป็นรักที่มั่นคงในภาพจำของหลาย ๆ คนได้ดีที่สุด แต่เรื่องราวหลังจากนั้นไม่เคยมีใครรู้หรืออยากรู้ว่าคนสองคนที่ว่าแฮปปี้นั้น มีความสุขกันไปจนถึงเมื่อไหร่
พูดกันตามตรง ใคร ๆ ก็อยากมีรักที่มั่นคงด้วยกันทั้งนั้น แต่เอาเข้าจริง น้อยคนจะรู้ว่ารักที่มั่นคงเป็นยังไง ไม่เลิกกันแต่รักไปก็เจ็บไปเรียกว่ามั่นคงไหม หรือรักกันแต่ไม่มีอะไรเลยเรียกว่ามั่นคงไหม
จริง ๆ แล้วรักที่มั่นคงแข็งแรงน่าจะเป็นรักที่มีคุณภาพทั้งในแง่ของการใช้ชีวิต การอยู่ร่วมกัน และความสัมพันธ์ สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ต้องไปด้วยกันอย่างราบรื่น ซึ่งปัจจัยหลักที่จะทำให้ 3 สิ่งนี้มีคุณภาพก็คือวิธีคิดที่นำไปสู่การปฏิบัติจริง เพราะฉะนั้นลืมภาพจำของคำว่า ‘Happy Ending’ ในเทพนิยายหรือละครหลังข่าวไปให้หมด เพราะนี่คือวิธีคิดจริง ๆ ที่จะทำให้ความรักของเรามั่นคงแข็งแรงจนไม่มีอะไรมาสั่นคลอนได้
1. จงรักกันในข้อดี และให้อภัยในข้อเสียของกันและกัน
คนทุกคนมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ไม่มีใครจะทำให้อะไรได้ถูกใจใครไปทั้งหมด ถ้าเลือกรักแต่ข้อดี สุดท้ายข้อเสียของเค้าก็จะทำให้เราทนไม่ได้จนต้องจบความสัมพันธ์ลงอยู่ดี ดังนั้นถ้าจะรักใครสักคนอย่ามองแต่ข้อดีของเค้า ให้มองลึกถึงข้อเสียหรือข้อบกพร่องด้วย เพราะคนรักกันจริงต้องพร้อมที่จะรักกันทั้งในข้อดี เข้าใจและให้อภัยในข้อเสียของกันและกัน ความรักถึงมั่นคงและไปกันรอด
บางทีสิ่งที่เห็นว่าเป็นข้อเสียอาจเป็นแค่เรื่องที่เราไม่ถูกใจและไม่อยากให้เค้าทำ ซึ่งถ้าใช้ความเข้าใจและยอมรับ ความรักของเราก็จะมั่นคงและแข็งแรงขึ้นเป็นเท่าตัว
>>ทุกคนมีข้อเสีย..6 ข้อบกพร่องของคนรัก ที่ควรแฮปปี้มากกว่ายี้ใส่<<
2. โยนทิฐิ อัตตา และศักดิ์ศรีทิ้งไป
ความรักจะไปไม่รอดเกิดจากเหตุผลหลายอย่าง แต่ส่วนใหญ่มักมาจากการที่คนสองคนมีทิฐิ ถืออัตตา และไม่ยอมลดศักดิ์ศรีของตัวเอง สามสิ่งนี้คือชนวนสำคัญที่มักทำให้ความรักต้องพังแบบไม่เป็นท่ามานักต่อนักแล้ว
ทิฐิ คือความดื้อรั้น ไม่ฟังใคร
อัตตา คือตัวตน หรือพูดง่าย ๆ ก็คือความเห็นแก่ตัว
ศักดิ์ศรี คือคุณค่าที่จะทำให้คนนับหน้าถือตา
สามอย่างนี้..ในแง่ของการใช้ชีวิตในสังคมอาจจำเป็นต้องใช้ แต่สำหรับความรักแล้ว ทั้งสามสิ่งนี้คือสิ่งที่ไร้ประโยชน์ ซึ่งถ้ายิ่งมี ยิ่งทำให้ความรักมีแต่แย่ลง มีแต่ความทุกข์ วุ่นวาย และไม่เข้าใจกัน จนในที่สุดก็กลายเป็นรักพัง ๆ ที่ไม่มีวันเติมเต็มซึ่งกันและกันได้
3. รักกันก็ดี แต่ต่างคนต่างก็ต้องรักตัวเองด้วย
ความรักเป็นเรื่องคนสองคนที่รักกัน แต่ลืมไปหรือเปล่าว่าความรักไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป ไม่วันใดก็วันหนึ่งที่เราต้องอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นอย่ารักคนอื่นมากกว่ารักตัวเอง อย่าแคร์คนอื่นมากกว่าตัวเอง อย่าเลือกทำให้ตัวเองไม่มีความสุข แม้จะมีคนที่รักอยู่ข้าง ๆ ก็ตาม
คนที่รักตัวเองเป็น คือคนที่สามารถมีความสุข และหาทางไม่ทุกข์ได้ด้วยตัวเอง ตอนมีความสุขไม่ใช่ปัญหาหรอก เพราะใคร ๆ ก็มีความสุขได้ แต่ตอนทุกข์นี่สิ..ถ้าไม่รู้จักจัดการความทุกข์ได้ด้วยตัวเอง มีปัญหาแน่ ๆ เพราะฉะนั้นคนรักตัวเองจะรู้จักและจัดการได้ทั้งความสุข และความทุกข์ของตัวเอง เพราะความทุกข์ของทุกคนเกิดจากตัวเองทั้งนั้น ไม่มีใครสามารถทุกข์แทนใครหรือให้อีกฝ่ายหายทุกข์ได้ ถ้าเรายังไม่เข้าใจและยังไม่รักตัวเอง เราจะสร้างทุกข์มาทำร้ายทั้งตัวเองและคนที่เรารักได้เสมอ
4. รักที่ไม่เข้าใจ มักลงเอยด้วยความเจ็บปวด
องค์ประกอบสำคัญของความรักก็คือความเข้าใจ ดังนั้นคนที่ไม่เคยเข้าใจความรัก ไม่เคยเข้าใจคนรักก็ไม่มีวันมีความรักที่สมหวังได้ ดังนั้นความรักอย่างเดียวก็เลยไม่ได้ทำให้คนสองคนมีความสุขเสมอไป แต่เป็นความเข้าใจต่างหากที่นำพาให้ความรักมั่นคงขึ้น
บางคนคิดว่าเข้าใจความรักดีแล้ว เข้าใจคนที่รักดีแล้ว แต่น้อยคนที่จะเข้าใจเรื่องแบบนี้จริง ๆ เพราะพอมองจากมุมของคนอื่น เราจะรู้ว่าควรหรือไม่ควรทำอะไร แต่พอเป็นเรื่องของตัวเอง อารมณ์มักจะมากกว่าเหตุผลเสมอ แถมยังทำให้ความรักพังไม่เป็นท่าเอาง่าย ๆ ด้วย
วิธีเดียวที่จะเข้าใจความรักในขณะที่เรากำลังเจอปัญหาก็คือ ต้องถอยออกมา มองจากมุมของคนอื่น จะคิดยังไง จะทำอะไร แบบไหนถึงจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด เหมือนอย่างที่ดีเจพี่อ้อยมักพูดเสมอ “เรื่องของคนอื่นเราใช้เหตุผล แต่พอเป็นเรื่องของตัวเองกลับใช้อารมณ์” เพราะฉะนั้นถอยออกมาสักก้าว ก็อาจเข้าใจกันได้มากขึ้น
>>7 ความเข้าใจผิดเรื่องความรัก ที่ทำให้ไปกันไม่รอด<<
5. เอาใจเขา มาใส่ใจเรา
เดี๋ยวนี้คนเราไม่ค่อยสนใจคำว่า “เอาใจเขา มาใส่ใจเรา” สักเท่าไหร่ ไม่ใช่แค่เรื่องความรัก แต่รวมถึงการใช้ชีวิตในสังคมด้วย ทั้งที่การเอาใจเขา มาใส่ใจเรา เป็นเรื่องพื้นฐานในการอยู่ร่วมกับคนอื่น และคนเราควรรู้จักการเห็นอกเห็นใจคนอื่น ไม่เห็นแก่ตัว แต่ให้เข้าใจ นึกถึงใจอีกคน ซึ่งจะทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้น
การเอาใจเขา มาใส่ใจเราไม่ใช่การคิดแทน แต่เป็นการคิดถึงจิตใจและความรู้สึกของอีกคนก่อนที่จะทำอะไรก็ตาม เรียกว่าเป็นความเข้าอกเข้าใจกัน เพราะไม่ว่าใครก็อยากให้คนอื่นเข้าอกเข้าใจเราทั้งนั้น โดยเฉพาะเรื่องของความรัก ถ้าต่างคนต่างเอาใจเขา มาใส่ใจเรา ปัญหาต่าง ๆ ก็จะน้อยลง แถมยังทำให้ความรักและความสัมพันธ์มั่นคงขึ้นด้วย
6. ฝากชีวิตไว้กับตัวเอง ไม่ใช่เอาไปฝากไว้ที่ใคร
ความเข้าใจผิดอย่างหนึ่งเวลามีความรักก็คือ เรามักจะฝากทุกสิ่งทุกอย่าง แม้กระทั่งชีวิตและความสุขของตัวเองไว้กับคนที่เรารัก ทั้งที่ความจริงแล้ว ต่อให้รักกันแค่ไหนก็ไม่ใช่เรื่องอะไรที่ต้องมารับผิดชอบชีวิตของกันและกัน เพราะชีวิตเรา..เราต้องดูแลเอง ไม่ใช่เอาไปฝากไว้ที่ใคร
ความรัก..น่าจะเป็นเรื่องของความรู้สึกที่ไม่เป็นภาระ ไม่กดดัน ถึงจะเรียกว่าเป็นความรักที่แข็งแรง เพราะถ้าต่างคนต่างต้องมารับผิดชอบทั้งความสุข ทั้งชีวิตของกันและกัน ก็เป็นภาระมากกว่าจะเป็นรักที่มั่นคง
7. มีคนรัก แต่ต้องพึ่งตัวเองให้ได้ด้วย
หลายคนไม่รู้ว่าถึงจะมีความรัก มีคนรักก็ต้องรู้จักพึ่งตัวเองด้วย โดยเฉพาะบางคนที่ภาพจำฝังหัวว่าเมื่อมีคนรักแล้ว เค้าจะต้องดูแลเราตลอดไป อันนี้คือภาพจำผิด ๆ ความเชื่อผิด ๆ และความเข้าใจผิด ๆ ที่ส่งต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่นเลยทีเดียว
จริงอยู่ที่พอมีความรักแล้ว เราจะอยากดูแลอีกคนมากเป็นพิเศษ แต่โมเมนต์แบบนี้มันไม่ได้คงอยู่ตลอดไป พอกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง คนทุกคนควรดูแลตัวเอง พึ่งพาตัวเองก่อนไปพึ่งคนอื่นเสมอ ที่สำคัญความรักคือการดูแลกันและกัน ไม่ใช่ใครคนใดคนหนึ่งดูแลอยู่ฝ่ายเดียว แต่เป็นการที่ต่างคนต่างดูแลตัวเองให้ดีจนสามารถเอื้ออาทรหรือเผื่อแผ่ไปถึงคนอื่น นี่ต่างหากถึงจะเป็นความรักที่มั่นคงแข็งแรงจนไม่มีอะไรมาทำลายได้
8. ความรักไม่ใช่นม แต่ก็มีวันหมดอายุ
ต้องเข้าใจก่อนว่าความรักไม่ได้อยู่กับเราไปตลอดชีวิต และไม่มีใครอยู่ด้วยกันไปจนนิรันดร์ ความรักผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ใช้เวลาแค่ไม่นานก็จืดจางไปตามความขยันในการเติมเต็มความสัมพันธ์ของคนสองคน ถ้าหมั่นเติมให้ความรักเต็มอยู่เรื่อย ๆ ก็หมดยากหรือบางทีอาจไม่มีวันหมด แต่ถ้าปล่อยปละละเลย ความรักก็อยู่กับเราได้ไม่นาน
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่บางคนก็ไม่รู้ว่าความรักมีวันหมด และหายไปได้ทุกเมื่อ ก็เลยไม่แปลกที่อยู่ดี ๆ คนเราจะหมดรักกันเสียดื้อ ๆ และพร้อมเริ่มต้นรักใหม่ได้ทันที จะเรียกว่าความรักครั้งนี้มันบูดหรือหมดอายุแล้วก็ได้ ดังนั้นอย่าชะล่าใจว่ารักแล้วก็ต้องรักไปตลอด ความรักมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เพราะรักแล้วจะหมดรักเมื่อไหร่ก็ได้
>>7 เหตุผลที่ทำให้คนเราหมดรักกันอย่างรวดเร็ว<<
9. เชื่อใจและให้เกียรติกัน
ความรักกับความเชื่อใจเป็นสิ่งที่ต้องไปด้วยกันเสมอ เพราะคนเราจะรักกัน ความรักอย่างเดียวไม่ได้ทำให้ไปกันรอด แต่ต้องอาศัยความเข้าใจ ความเชื่อใจ การให้เกียรติซึ่งกันและกัน ถึงจะพาให้ความรักของคนสองคนมั่นคงแข็งแรงตลอดรอดฝั่ง
น่าแปลกที่เอาเข้าจริง คนเรากลับใช้ความรักอย่างเดียวนำทางชีวิต ทั้งที่อะไรต่าง ๆ เหล่านี้มีผลกับความสัมพันธ์อย่างคาดไม่ถึง เพราะความรักที่ไม่มีความเชื่อใจก็เหมือนการไม่เคยไว้ใจ ไม่เคยให้เกียรติกัน กลายเป็นรักเบา ๆ ที่พอมีปัญหาเข้ามาแค่เล็กน้อย ก็ทำให้ความรักพังลงทันที ที่สำคัญกว่านั้นก็คือความเชื่อใจสร้างยาก แต่ถูกทำลายได้ง่าย ๆ ด้วยการโกหกเพียงครั้งเดียว
10. ปรับตัว ยอมรับ และเข้าใจ ยังไงก็ไปรอด
เชื่อไหมว่าความรักเป็นแค่ปัจจัยเล็ก ๆ ที่ทำให้ความสัมพันธ์ของคนสองคนมั่นคงแข็งแรง แต่สิ่งที่ผนึกคนรักกันไว้ให้แนบแน่นยิ่งกว่าก็คือการยอมรับ และเข้าใจในกันและกัน สองสิ่งนี้คือยาวิเศษที่ยืดอายุความรักของเราไปได้นานเท่านาน เพราะอย่างที่หลายคนก็รู้ว่าความรักมาแล้วก็ไป เมื่อถึงจุดหนึ่งคนสองคนไม่ได้แค่รักกันอย่างเดียว แต่ยังมีความผูกพันและมิตรภาพมาช่วยเติมเต็มความสัมพันธ์ด้วย
สิ่งเหล่านี้มักเกิดจากการปรับตัว ยอมรับ และเข้าใจในกันและกัน ซึ่งถ้าจะบอกว่าพอรักกันไปนาน ๆ ความผูกพันจะมากกว่าความรักก็คงไม่ผิด เพราะหลายคู่ก็เป็นแบบนั้น..เรียกว่าความรักเป็นสารตั้งต้น ส่วนที่เหลือจะไปกันรอดหรือไม่ก็อยู่ที่การปรับตัว ยอมรับ และเข้าใจนั่นแหละ
สุดท้ายแล้ววิธีคิดก็เป็นแค่วิธีคิด ถ้าไม่เคยลงมือทำให้อะไรดีขึ้นเลย อย่าลืมว่าความรักคือการเรียนรู้ไปด้วยกัน ไม่ใช่แค่คนใดคนหนึ่งที่ต้องปรับตัวและทำความเข้าใจอยู่ฝ่ายเดียว แต่เป็นช่วยกันปรับ ช่วยกันเปลี่ยน เพื่อให้รักไปกันรอด..