เมื่อความตายคือสิ่งที่ยุติธรรมที่สุดในโลก

ไม่มีใครอยากตาย ถึงจะเป็นการตายที่จะได้ขึ้นสวรรค์ก็ตาม ทุกคนอยากมีชีวิต อยากแข็งแรง อยากสาว อยากสวย อยากหยุดเวลาไว้ไม่ให้แก่ ไม่ให้เจ็บ ไม่ให้ตายด้วยกันทั้งนั้น แต่จะมีใครที่ทำแบบนั้นได้บ้างล่ะ ไม่มีใครหนีความตายพ้น เพราะความตายเป็นของทุกคน เป็นสิ่งที่ยุติธรรมที่สุดที่ทุกคนได้รับอย่างเท่าเทียม 

ตั้งแต่สมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าได้ตรัสถึงเรื่องนี้เอาไว้ว่า "ร่างกายจิตใจนี้มันก็เป็นอยู่อย่างนั้น มันจะเป็นของมันอยู่อย่างนั้น มันจะไม่เป็นอย่างอื่น คือ เริ่มเกิดขึ้นมาแล้วก็แก่ แก่มาแล้วก็เจ็บ เจ็บมาแล้วก็ตาย.." ซึ่งทุกคนรู้ดีอยู่แล้วว่าการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา เป็นสัจธรรมที่ใครก็หลีกหนีไม่ได้ แต่ถึงจะรู้ หลายคนกลับไม่เข้าใจและไม่สามารถยอมรับได้

ถ้าพิจารณาดูให้ดี ความตายไม่ได้เข้าใจยากอะไรเลย เพราะทุกคนเกิดมาต้องตายกันอยู่แล้ว สิ่งที่น่าคิดก็คือ เป็นเราเองหรือเปล่าที่ไม่ยอมเข้าใจ และไม่ต้อนรับความตายที่เกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ ทั้งที่จริงแล้วเราควรต้องรู้จักความตาย ตั้งแต่ตอนยังไม่ตาย เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่เราระลึกถึงความตายอยู่เสมอ เมื่อนั้นเราจะรู้วิธีที่จะทำให้ชีวิตมีคุณค่าได้ดีขึ้น

ความตาย VS ความดี

เพราะความตายคือสัจธรรมที่แท้จริงของมนุษย์ จะยาก ดี มี จนแค่ไหน เมื่อตายแล้วก็ไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ร่างกาย จิตใจก็ดับสูญ เหลือแต่ร่างที่ไร้วิญญาณ ซึ่งเป็นความเท่าเทียมสุดท้ายของทุกคน ก่อนจะจากโลกนี้ไปอย่างถาวร

แต่ทั้ง ๆ ที่รู้แบบนี้ หลายคนก็ยังใช้ชีวิตอย่างไม่รู้สึกรู้สา เอากิเลสนำทาง ใช้ความโลภยึดเหนี่ยวจิตใจ ด้วยหวังว่าจะมั่งมีมากกว่าคนอื่นจนไปเบียดเบียน เอาเปรียบ สร้างความเดือดร้อน ทุกข์ใจ กลายเป็นกรรมที่ติดตัว และต้องไปตามใช้กันต่อไป วนเวียนอยู่แบบนี้จนกว่าจะหมดกรรม

ดังนั้นสิ่งที่เราควรโฟกัสอยู่ทุกขณะจิต คงไม่ใช่ทรัพย์สมบัติ เกียรติยศ อำนาจหรืออะไรใด ๆ ทั้งสิ้น แต่เป็นการใช้ชีวิตในทุกวันอย่างมีประโยชน์ มีคุณค่าทั้งกับตัวเองและคนอื่น สุดท้ายถึงร่างกายจะดับสิ้น แต่หากได้สร้างความดี สร้างคุณค่าไว้ สิ่งเหล่านั้นก็จะส่องแสงเป็นที่จดจำ แม้เราเองจะไม่อยู่บนโลกนี้แล้วก็ตาม

สิ่งเดียวที่ติดตัวไปได้ ก็คือ “กรรม” และสิ่งที่เหลืออยู่เพียงอย่างเดียว ก็คือ “ความดี”

ในที่สุดคนเราก็หนีความจริงไปไม่พ้น จะยึดยื้อฉุดกระชากแค่ไหน ทุกคนก็ต้องตาย จะเรียกว่าเป็นความกรุณาเพียงอย่างเดียวของโลกใบนี้ก็ได้ ที่ให้ทุกคนได้รับความเท่าเทียมกันหมดในวันสุดท้ายของชีวิต ไม่มีใครเหนือกว่าใคร ไม่มีใครด้อยกว่าใคร ให้เราไปในที่ ๆ เราจากมาอย่างยุติธรรมที่สุด

และสุดท้ายทุกคนก็มุ่งหน้าไปยังจุดหมายเดียวกัน ก็คือ ความตาย…