สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมสายพันธุ์พื้นเมือง ที่อาศัยอยู่ในออสเตรเลีย ที่ดูไม่มีพิษภัย และยังเป็นขวัญใจของคนทั่วโลกหลายสายพันธุ์ กำลังตกอยู่ในอันตรายจากการไล่ต้อนของบรรดาสัตว์นักล่า โดยที่บางชนิดเองก็ไม่ใช้สัตว์ในท้องถิ่นของภูมิภาคนี้ ไม่ว่าจะเป็น แมว สุนัขจิ้งจอก และสัตว์เอ็กซ์โซติกต่างๆ ที่เดินทางเข้ามาพร้อมกับการบุกเบิกเกาะออสเตรเลียตั้งแต่คริสศตวรรษที่ 18
และวันนี้ พวกมันกำลังสร้างหายนะครั้งใหญ่ที่ก่อให้เกิดการสูญพันธุ์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมประจำถิ่นในอัตราเร่งเครื่อง
.
.
มีรายงานว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กสูญพันธุ์ไปแล้วมากกว่า 10% และอีกจำนวนไม่น้อยที่กำลังประสบปัญหาแหล่งที่อยู่อาศัยที่ไม่มีความปลอดภัยอีกต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งพื้นที่ตอนกลาง และทางตอนใต้ของเกาะออสเตรเลียที่ปัญหาเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นในช่วงกลางคริสศตวรรษที่ 20 เป็นต้นมา
วันนี้นักชีววิทยาในออสเตรเลียส่วนใหญ่มีความเห็นตรงกันว่า นักล่าอย่างแมว สุนัขจิ้งจอก ที่มีอยู่เป็นจำนวนมาก เป็นปัจจัยหลัก และเป็นชนิดพันธุ์นักล่าสำคัญที่ทำให้สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กของออสเตรเลียล้มหายตายจาก จนลดจำนวนลงอย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว
น่าตกใจที่สถิติพบว่า แมวกว่า 3.9 ล้านตัวที่มีสถานะเป็นสัตว์เลี้ยง และอีก 2.8 ล้านตัวที่ถูกปล่อยปละละเลยจนมีสถานะเป็นแมวป่าคือปัจจัยคุกคามลำดับต้นๆ บางตัวมีขนาดและน้ำหนักมากกว่าแมวบ้านถึง 1.5 เท่า ทั้งนี้ มีรายงานการสูญเสียเกิดขึ้นเป็นระยะ อาทิ การตายของนกท้องถิ่นไปแล้วกว่า 380 ล้านตัว และงูอีกกว่า 650 ล้านตัว
ทางออกของการแก้ปัญหาการสูญพันธุ์อย่างรวดเร็วของสัตว์พื้นเมืองเดิม หนทางหนึ่งคือการฝึกให้บรรดาสัตว์เหล่านี้รู้จักเอาตัวรอดจากผู้ล่าตามธรรมชาติ เพราะสัตว์น้อยหน้าตาน่าเอ็นดู ไร้เดียงสา มักกลายเป็นเหยื่อของผู้ล่าที่รุกรานเข้ามาในแผ่นดินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้มาหลายศตวรรษ ยิ่งไปกว่านั้นพวกมันยังไม่รู้เลยสักนิดว่า สัตว์หน้าตาแปลกๆ ที่เริ่มมาเป็นสมาชิกใหม่ และอาศัยในป่าที่พวกมันเคยอยู่เหล่านี้ เป็นผู้ล่ามากกว่าที่จะเป็นมิตร
มีเทคนิคที่นักอนุรักษ์เริ่มนำเข้ามาใช้ อาทิการฝึกให้สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมสายพันธุ์พื้นเมืองเหล่านี้ สามารถเข้าใจการเชื่อมโยงการเข้าใกล้ของสัตว์อันตราย กับการใช้กลิ่น หรือ การมองเห็น นอกจากนั้นยังมีการทำวิจัยเพื่อหาความเชื่อมโยงระหว่างสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และสายพันธุ์นักล่า และศึกษาว่าสัตว์เหล่านี้มีความวิตกกังวลกับการตกเป็นเหยื่อ และมีสัญชาติญาณการระแวดระวังภัยแค่ไหน
หนูพุก เป็นหนึ่งในการทดลอง โดยนักวิทยาศาสตร์สร้างปัจจัยกระตุ้นให้พวกมันเข้าใจถึงภัยอันตรายจากสัตว์ใหญ่นักล่าด้วยเสียงเตือน หรือวัตถุไม่พึงประสงค์ เช่นกระสุนพลาสติกจากปืนเด็กเล่น เพื่อให้พวกมันหนี หรือออกห่างจากภัยที่กำลังเข้าใกล้ จากการทดลองพบว่า สัตว์เลี้ยงลูกมีการตอบสนองต่อสิ่งเร้าเหล่านี้ได้ หนูพุกที่ผ่านการทดลองเรียนรู้แล้ว ถูกส่งกลับเข้าป่าโดยมีกล้องขนาดจิ๋วติดตามพฤติกรรมของพวกมันว่าจะตอบสนองต่อภัยได้ดีเช่นไร
แต่ภายใต้ผืนป่าอันกว้างใหญ่ คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะปกป้องพวกมันได้อย่างปลอดภัย และการทดลองยังคงต้องดำเนินต่อไปควบคู่ไปกับการทำงานอนุรักษ์ด้วยเช่นกัน
ขอบคุณข้อมูลจาก BBC Wildlife Magazine ข้อมูลงานวิจัยจาก The University of Queensland
#WWFThailand #TogetherPossible
