2 บทเรียนสำคัญในชีวิต ที่ทุกคนต้องเจอ

ในชีวิตคนเราไม่ว่าจะสูง ต่ำ ดำ ขาว หรือยาก ดี มี จนแค่ไหน ก็ต้องเจอกับบทเรียนสำคัญในชีวิตทั้งนั้น บทเรียนเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ จะยอมหรือไม่ยอมก็ต้องจำใจเรียนและผ่านมันไปให้ได้ ซึ่งในชีวิตคนเรามีแค่ 2 บทเรียนนี้เท่านั้นจริง ๆ

1. บทเรียนที่ง่าย

ความง่ายไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่บทเรียนที่ง่ายมักทำให้คนเราหลงระเริงคิดไปเองว่าทุกอย่างจะง่ายไปซะหมด คนส่วนใหญ่ก็เลยคิดว่าความง่ายไม่ได้สอนอะไรให้กับเราเลย

อย่าลืมว่าไม่มีอะไรได้มาง่าย ๆ แม้จะเจอบทเรียนที่ง่าย แต่ใช่ว่าเราจะตอบได้ถูกทุกข้อ มันง่ายก็จริง แต่ความง่ายนี่แหละที่นำพาหายนะมาตั้งมากมายแล้ว

พอคิดว่าง่าย ก็พาลให้คิดว่าจะสมหวัง สุดท้ายความหลงตัวเองแบบนี้นี่แหละคือต้นทางของความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้น

จริง ๆ แล้วบทเรียนที่ง่ายก็สอนอะไรเราได้เหมือนกัน ที่สำคัญเลยก็คือสอนให้เรารู้จักระวังตัว เพราะต่อให้เจอข้อสอบที่ง่ายแค่ไหน ถ้าไม่รู้จักระวัง อ่านคำถามให้ดี บางทีก็ตายน้ำตื้น ตอบผิดได้เหมือนกัน

บางทีบทเรียนที่ง่ายก็อาจแค่ผ่านเข้ามาเพื่อสอนให้เรารู้จักทบทวนทุกอย่างที่เกิดขึ้น เพราะการได้ทบทวนตัวเอง ก็ทำให้ชีวิตเราชัดเจนขึ้น

2. บทเรียนที่ยาก

ความยากลำบากสอนอะไรบางอย่างได้เสมอ

เช่นเดียวกับบทเรียนที่ยากมักจะฝากร่องรอยความคิด ความทรงจำ และประสบการณ์อันล้ำค่าเอาไว้ด้วย

ความยากลำบากเป็นวิชาที่คนทุกคนต้องเรียน แม้มันจะลำบากสมชื่อกว่าจะผ่านไปได้ แต่รู้ไหม..สำหรับรสชาติแห่งความสำเร็จหลังจากที่ผ่านความลำบากมาอย่างโชกโชนหอมหวานเสมอ ถึงขั้นมีคนเคยบอกว่า ‘คนที่ไม่เคยลำบาก ไม่มีวันรู้สึกถึงความสุขที่แท้จริง’

เพราะความลำบากที่มาพร้อมกับบทเรียนที่ยากมักสอนอะไรเราเสมอ ไม่ทำให้เราเติบโตขึ้น ก็ทำให้แข็งแกร่งขึ้น การจะผ่านบทเรียนยาก ๆ แต่ละบทไปได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย บทเรียนเหล่านี้จะช่วยขัดเกลา ทดสอบทั้งจิตใจและร่างกายให้เราเข้มแข็งขึ้น พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคงขึ้น

แต่ถ้าบังเอิญว่าเรายังผ่านบทเรียนที่ยากนั้นไปไม่ได้ ก็ไม่ได้แปลว่าเราต้องล้มหายตายจาก รู้สึกผิดหรือพลาดอะไรเลย สิ่งที่ทำได้ก็แค่ต้องพยายามมากขึ้นอีกหน่อย หรือปล่อยมันไปสักพัก ให้เวลาได้เยียวยาอะไรบางอย่าง จากนั้นค่อยหยิบบทเรียนยาก ๆ นั้นขึ้นมาใหม่ ไม่แน่บางทีคราวนี้อาจกลายเป็นบทเรียนง่าย ๆ ไปเลยก็ได้

ชีวิตคนเราต้องเจอทั้งเรื่องที่ง่ายและยากสลับสับเปลี่ยนกันไป ไม่มีใครเดินอยู่บนขวากหนามตลอดเวลา และไม่มีใครเดินบนทางที่โรยด้วยกลีบกุหลาบตลอดเวลาด้วยเช่นกัน สิ่งสำคัญก็คือเราจะเดินยังไงบนทางที่บางทีก็ขรุขระ บางทีก็ราบรื่นจนน่ากลัวให้แข็งแรงและไปถึงเป้าหมายได้ไวที่สุดต่างหาก