‘เมื่อวันวานไร้สี่เต่าทอง’ กับ Yesterday หนังเพลงเดอะบีเทิลส์ - ซีนนี้มา

/ซีน นี้ มา -ว่าด้วยการหยิบยกซีนหรือฉากหนังบางฉาก มาขยายความน่าสนใจให้ใหญ่ขึ้น

ความรื่นรมย์ที่สุดในการดูหนังเรื่องนี้คือ เพลงของเดอะ บีเทิลส์ (The Beatles) ที่ดังเรื่อยไปทั่วทั้งเรื่อง สำหรับแฟนๆ ถ้าดูรอบดึกจบแล้ว คงกลับไปเปิดเพลย์ลิสต์ฟังต่อที่บ้านให้อิ่มใจกันไป

 
‘เมื่อวาน’ ผมเป็น Loser , ‘วันนี้’ กลับมีคนจดจำ

บางฉากของเรื่อง ทำให้นึกถึงบางส่วนของชีวิตตัวเองขึ้นมา… 

นอกจากไอเดียที่หนังได้นำเสนอว่า จะเป็นอย่างไรถ้าวันนี้ไม่มีใครรู้จัก The Beatles? ยังมีแก่นเรื่องอีกอย่างที่พูดถึง ‘ความเป็นตัวเอง’ ขึ้นมา ทุกวันนี้เราภูมิใจกับความเป็นตัวเองแค่ไหนกัน? พูดถึง ‘ธรรมชาติ’ ที่ไม่ปรุงแต่งให้ตัวเองเป็นอย่างใจที่ใครๆ เขาชอบกันในสังคมนะ เราเคยเดินตามรอยของใครมาบ้าง? เราเคยรู้สึกว่าอยู่ในเงาของใครสักคนบ้างมั้ย? เมื่อเรามองเห็นว่า คนๆ นั้นทำอะไรแล้วประสบความสำเร็จ มีคนนับหน้าถือตา มีชื่อเสียง มีอาชีพที่ใครๆ ก็เคารพประจบประแจง ถ้ามีโอกาส… เราจะฉวยโอกาสเป็นคนๆ นั้นสักวันนึงมั้ย? 

.

ในเรื่องแสดงให้เห็นว่า เราสามารถที่จะเป็นรองได้ โดยที่เราก็ยังภูมิใจในความเป็นตัวเอง ที่ยอมรับและมีความสุขกับสิ่งตรงหน้า เราเป็นคนอื่นได้ แต่ฝันร้ายจะโผล่มาเป็นระยะ เรามีของดี(ที่ไม่ใช่ของเรา) แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยให้เราใช้มันได้อย่างเต็มปาก เพราะเราไม่สามารถเดินตามรอยเท้าใครได้อย่างสมบูรณ์ มันมีมนต์ขลังของวันเก่า มีประสบการณ์ตรงที่จะมีแต่คนที่เป็น‘Original’ เท่านั้นที่ทำได้

เก่าแต่เก๋า

ในวันวาน,เพลง Yesterday ปล่อยออกมาให้ฟังครั้งแรกเมื่อเดือนสิงหาคม ในปี 1965 แต่งขึ้นโดย พอล แม็กคาร์ตนีย์ หนี่งในสมาชิกวง The Beatles จุดเริ่มต้นของเพลงนี้เกิดเมื่อตอนพอลกำลังนอนหลับ เค้าฝันถึงเมโลดี้เพลง พอตื่นก็จัดแจงเริ่มต้นเขียนเพลงนี้ขึ้น แต่ความไม่แน่ใจว่าทำนองของเพลง Yesterday นี้จะไปซ้ำกับของใครเข้า จึงไล่ถามคนดนตรีไปทั่ว และได้รับการยืนยันว่ามันคือ ‘Original’ แต่ที่ตลกคือ ทีแรกชื่อเพลงนี้ชื่อว่า ‘Scrambled Eggs’ หรือเป็นไทยคือเพลงไข่คน (หืมมม) ซึ่งต่อมาถูกเกลาจนเป็นเพลงสุดเก๋าที่เราฟังกันจนทุกวันนี้ อีกความเก๋าเห็นจะเป็น ‘แดนนี บอยล์’ (Danny Boyle) ผู้กำกับรางวัลออสการ์ผ่านการกำกับเรื่อง Slumdog Millionaire หรืออีกเรื่องที่ชอบอย่าง Trainspotting เพิ่มดีกรีความอยากดูในเรื่องนี้ไปด้วย

บอกความจริงกับทุกคนที่ได้เจอ…

สิ่งที่หนังพยายามบอกกับเรา บางทีเราละเลยการพูดความจริง ‘จริงๆ’ เพราะกลัวคนที่รู้จะมองเราเปลี่ยนไป จะรับเราไม่ได้ในแบบที่เราเป็น แต่ท้ายที่สุด คนที่จะรับไม่ได้เลยคือ ‘ตัวเราเอง’ 

จงพูดความจริง แม้ว่ามันจะไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้มันเป็น 

จงพูดความจริง เพราะเราอาจกลับไปเสียใจเมื่อสิ่งนั้นผ่านพ้นไป เป็นอดีตที่ไม่น่าจดจำ

จงพูดความจริง เพราะวันที่เราลาลับโลกนี้ ความจริงที่ตามไปกับเราจะไม่บิดเบือน

.

ซึบซับบรรยากาศของวันวาน ซึ่งวันนี้เราอาจไม่มีมันอีก 'จริงๆ'

.

- Ruby The Journey

หากใครยังไม่มีโปรแกรมไปไหน หรือใครที่เป็นแฟนตัวยงของเดอะ บีเทิลส์ Yesterday เข้าฉายให้รับชมแล้ว ทุกโรงภาพยนตร์ใกล้บ้านท่าน ไม่ดูไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง ♥