หยุด! ให้คุณค่ากับคนที่ดูดพลังคุณ - อรวรรณ ฤทธิ์ศรีธร

     หยุด! ให้คุณค่ากับคนที่ดูดพลังคุณ

     โดย อรวรรณ ฤทธิ์ศรีธร

     วิล โรเจอร์ส (Will Rogers) ศิลปินตลกผู้มีชื่อเสียง กล่าวไว้น่าสนใจว่า “คนส่วนมากใช้เงินซื้อของที่เขาไม่ได้อยากได้ เพียงเพื่อโชว์คนที่เขาไม่ชอบ” 

     คุณเคยมีประสบการณ์แบบนี้ไหม? 

     หลายครั้งพยายามทำให้คนที่เกลียดคุณ ยอมรับในตัวคุณ!

     ศัลยกรรมเพื่อให้คนที่บูลลี่คุณเห็นว่าคุณก็เป็นคนหน้าตาดีได้

     เรียนคณะที่ไม่ชอบเพราะต้องการลบคำสบประมาท

     ทำงานหนักที่ไม่ได้รัก แต่ได้เงินเดือนสูง มีชีวิตที่ร่ำรวย (หรือในทางกลับกัน แสร้งทำตัวว่ารวย) เพื่อเอาชนะคนที่เคยดูถูก

     คุณชอบสิ่งที่กำลังทำอยู่จริงหรือเปล่า?

     หรือเพื่อเอาชนะคนที่คอยดูดพลังคุณ ซึ่งพวกเขามี ‘ตรรกะคนละชุด’ กับคุณ? 

     ต้องแยกให้ได้ระหว่าง เอาชนะคำดูถูกเพื่อ ‘พัฒนาตนเอง’ กับเอาชนะคำดูถูกเพื่อ ‘ถอยห่างจากความเป็นตัวเอง’

     การทำศัลยกรรม เพื่อเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเอง กับ เพื่อเอาชนะการถูกบูลลี่หน้าตา (จากคนที่ไม่ชอบคุณ) เป็นคนละเหตุผลกัน

     การเลือกคณะที่ท้าทายความสามารถ เพราะอยากพิสูจน์ตัวเองว่าเราเรียนได้และจะทำให้ดี กับ เพื่อลบคำสบประมาทจากลมปากคนที่เข้าไม่ถึงความฝันของคุณ เป็นคนละกรณีกัน

     การยอมใช้ชีวิตหรูหรา ทั้งที่บางครั้งก็อึดอัดกับไลฟ์สไตล์แบบนี้ เพียงเพื่อให้คนที่เคยดูแคลนยอมรับว่า คุณมีสถานะไม่ด้อยเลย กับการไต่เต้าตนเองจากเสื่อผืนหมอนใบ และรับกำไรชีวิต แลกกับการมีคุณภาพชีวิตที่ดี สุขสบาย ไม่ลำบากเหมือนในอดีต มีเส้นแบ่งบาง ๆ เท่านั้น

     ไม่ว่าจะเป็นคนที่เคยบูลลี่หน้าตา ความสามารถ หรือฐานะของเรา ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ที่มีทัศนคติด้านลบต่อคุณทั้งสิ้น และพวกเขา ‘พูดคนละภาษา’ กับคุณ ใช่หรือไม่?

     ลืมไปหรือยัง ว่ายังมีคนกลุ่มหนึ่ง ที่คอยให้กำลังใจและยอมรับในสิ่งที่คุณเป็น และคุณเองก็รู้สึกสบายใจ เป็นตัวของตัวเองเมื่อได้อยู่กับคนกลุ่มนี้ และที่สำคัญผู้คนเหล่านี้พร้อมเสมอที่จะมอบพลังบวกให้คุณ

     พวกเขาชื่นชมหน้าตา สีผิว น้ำหนักของคุณ และมองว่ามันเป็นเอกลักษณ์ของคุณที่มีค่า

     พวกเขายอมรับความสามารถ ความถนัดเฉพาะทางของคุณ ที่คุณไม่จำเป็นต้องเก่งทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องเดียวกับคนที่บูลลี่คุณ

     พวกเขาเข้าใจวิถีชีวิต ความเป็นอยู่ ฐานะทางการเงินที่คุณมี ที่แม้ไม่ได้ร่ำรวย แต่คุณก็เคยหัวเราะ เคยเล่าเรื่องสนุกๆ พบปะสังสรรค์กันอย่างสนุกสนานตามอัตภาพ

     วันหนึ่งคุณอาจเอาชนะคนที่มีทัศนคติด้านลบต่อคุณได้หมดทุกอย่าง คุณมีหน้าตาดีขึ้น มีความสามารถเท่าเทียมเขา (ซึ่งเป็นความสามารถที่คุณอาจไม่ได้อยากมี) หรือฐานะดีเท่าเขา

     วันนั้น กลุ่มคนในวันวานที่เคยเคียงข้างคุณและมีความทรงจำดี ๆ ร่วมกัน พวกเขาอาจหายไป

     คุณสวยขึ้น หล่อขึ้น แต่มีความสุขมากขึ้นไหม? ที่ได้ทำให้คนที่บูลลี่คุณเขาเห็นว่าคุณหน้าตาดีได้ หรือตอนนี้เสียดายใบหน้าเดิม?

     คุณได้ทำอาชีพที่หลายคนใฝ่ฝันและน้อยคนจะเป็นได้ แล้วคุณรักอาชีพนี้ไหม? หรืออยากกลับไปทำงานที่เคยใฝ่ฝันตั้งแต่เด็ก?

     คุณรวยขึ้น สุขสบายขึ้น และอาจทำงานหนักขึ้น อยู่ในสังคมระดับสูงขึ้น แล้วอบอุ่นใจมากขึ้นไหม? หรืออยากกลับไปเดินดินกินข้าวแกงกับแก๊งเพื่อนเหมือนเดิม?

     การพัฒนาตนเอง มีเส้นแบ่งบาง ๆ กับ การเอาชนะคำดูถูก

     การพัฒนาตนเอง คือการทำให้ตนเองมีความสามารถมากขึ้น บุคลิกภาพดีขึ้น มีทักษะที่จำเป็นในการใช้ชีวิตและการงานมากขึ้น มีฐานะทางการเงินที่มั่นคงมากขึ้นและไม่เดือดร้อนเมื่อลำบาก ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลนำไปสู่ความสุข ความสงบ ในบั้นปลายชีวิต

     แต่การเอาชนะคำดูถูก คือ การพิสูจน์ว่าตนเองไม่ได้เป็นอย่างที่เขา (ซึ่งก็คือคนที่ดูดพลังคุณไป) ว่ากัน คุณไม่ได้ขี้ริ้ว ไม่ได้โง่ และไม่ใช่ยาจก

     ซึ่งในบางครั้งคุณอาจไม่ได้รู้สึกอะไรกับรูปร่างหน้าตาตัวเองมากนัก ซ้ำยังเผลอภูมิใจในเอกลักษณ์ของตนเอง หรือคุณเองก็รู้ตัวอยู่แล้วว่าคุณไม่ได้เก่งด้านหนึ่ง แต่เป็นอัจฉริยะในอีกด้านต่างหาก และในบางครั้ง คุณชอบวิถีชีวิตแบบชนชั้นกลางที่สบายๆ มากกว่าแบบไฮโซเสียอีก

     การพัฒนาตนเองก็คือการทำให้คนที่ชาร์จพลังให้คุณ ภูมิใจและรักคุณมากขึ้นไปอีก

     แต่การเอาชนะคนที่ดูดพลังคุณกลับไม่ได้ทำให้พวกเขาหันกลับมายอมรับคุณแม้แต่น้อย ซ้ำร้ายพวกเขาอาจหาวิธีดูดพลังคุณและทำให้คุณดูแย่ลงไปอีก 

     ป่าช้าที่มีกลิ่นอายของความหดหู่ โศกเศร้า วังเวง กับ ป่าดงดิบ ที่มีแต่ความอุดมสมบูรณ์ เต็มไปด้วยพลังชีวิต คุณอยากเดินเข้าไปที่ไหนมากกว่ากัน?

     พื้นที่ไหนดูดพลัง และพื้นที่ไหนชาร์จพลัง?