ทำไมถึงรู้สึกได้ว่า ช่างเป็นเมษายนที่ยาวนาน ทรมานกับการไม่ได้เจอใครๆ ได้แต่บอกใจตัวเองไปว่า เอาน่ะ เรากำลังทำเพื่อคนที่เรารัก และคนอื่นๆ เราต้องเป็นคนหนึ่งที่ไม่ทำให้เชื้อยิ่งแพร่ออกไปไกล ช่วยกันง่ายๆแค่กักตัวเอง และเป็นกำลังใจให้กันและกัน ความยากคือ เราไม่รู้ว่าความอดทนนี้จะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่ แค่รับมือให้ไหวเป็นวันๆ และลุ้นไปด้วยกัน ให้ยอดผู้ติดเชื้อใหม่ลดลง และยังคงเพิ่มจำนวนผู้ที่หายป่วยให้มากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ผู้ติดเชื้อใหม่ยังเป็นหลักสิบ ช่วยกันอีกนิด อาจจะปิดยอดผู้ติดเชื้อใหม่ให้เป็น O
ในช่วงโควิดปัญหาเศรษฐกิจ เป็นเรื่องใหญ่ แต่ปัญหาใจก็สำคัญ ถ้าไม่รู้จะเล่าเรื่องเหนื่อยใจให้ใครฟังเชิญทางนี้นะคะ
‘พี่อ้อยคะ เคสของหนูมันอาจจะเป็นเคสที่เล็กมากไม่เหมือนเคสที่พี่เคยเจอ แต่ก็ทำให้กฺวนใจ ไม่รู้จะหาทางออกยังไง คือหนูเป็นเพื่อนกับผู้ชายคนหนึ่งใน facebook มา 6 ปี ซึ่งคนนั้นเขาก็ไม่ได้อยู่ในสายตาหนูแต่อย่างใด พอมาช่วงสองสามปีให้หลัง หนูเริ่มส่อง facebook เขา และรู้สึกชอบเขามากๆแต่ด้วยลุคของเขาที่ดูแบดๆ มีรอยสักและสูบบุหรี่ในตอนนั้นหนูเลยคิดว่าเขาไม่มีทางชอบแบบหนูแน่นอน ทำให้หนูไม่กล้าที่จะทักไปคุย จนมาเมื่อปีที่แล้วเขาเปิดตัวแฟนที่เป็นผู้ชาย มันยิ่งทำให้หนูรู้สึกเสียดายมากที่ตอนมีโอกาสไม่เลือกที่จะบอกไป
หนูอยู่กับความรู้สึกนี้มาปีและเมื่อวานนี้เองค่ะ เขาทั้งสองคนเลิกกัน ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่ทราบได้ หนูเลยมีความคิดว่า เนี่ยแหละคือโอกาสที่หนูจะได้บอกความรู้สึกของหนูซะที แต่ก็ยังรู้สึกกลัวตรงที่ว่าเขาจะตัดกันยังไม่ขาดและคนอื่นจะดูเหมือนหนูจ้องจะแย่งเขาด้วย แบบเลิกปุ๊บบอกความรู้สึกทันที
เรื่องที่ว่าบอกชอบและเขาจะชอบกลับไหมอันนี้หนูไม่กล้าคิดเลย ตอนนี้คิดแต่ว่าถ้าบอกไปมันจะปลอดภัยไหม ถ้าเขาคืนดีกัน เราจะโดนโจมตีหรือเปล่า
หนูจะทำยังไงดีคะพี่ ใจหนึ่งก็อยากบอกๆไปเลยความรู้สึกชัดขนาดนี้แล้ว แต่อีกใจก็ยังกลัว“
ถ้าอยู่ใกล้ๆ พี่จะจับเขย่าตัว หนูลูก เขาชอบผู้ชาย และที่สุดเหนือสิ่งอื่นใด หนูส่องเขา แล้วเราอยู่ในสายตาของเขาหรือเปล่า เหมือนน้องชอบใครคนหนึ่งที่อยู่ไกลมาก น้องใช้กล้องส่องทางไกล แต่เขามองเราด้วยตาเปล่า อาจเห็นเป็นเงาๆ หรือเขาไม่ได้คิดจะมอง การที่เขาไม่มีใคร ใช่ว่าอยากจะมีเรา บอกเขาไป เขาอาจจะงงอยู่ก็ได้ว่า เราเป็นใครนะ ??
ยังไม่เคยได้ทักทาย กลายเป็นบอกรักตั้งแต่แนะนำตัว เป็นน้อง น้องจะกลัวไหม
..อยู่ในโลกโซเชียลฯ บางทีก็เดียวดาย เห็นมุมชีวิตของเขามากมาย แต่กลายเป็นเขาไม่เคยรู้จักเราเลยก็มี “รับรู้ “ไม่ได้แปลว่า “รับรัก“เสมอไป น้องบอกว่า มันเป็นโอกาสของเรา พี่ยังมองไม่เห็นว่าเขาจะให้โอกาสอะไร เขาเพิ่งเลิกกับแฟนผู้ชาย แล้วน้องมั่นใจจากไหน ว่าผู้หญิงอย่างเราคือความสุขของเขา อีกอย่างน้องกลัวใครจะโจมตี ชีวิตเราเป็นของเรา แค่เขาจะชอบหรือไม่ชอบเท่านั้น ตอนนี้เขาเป็นมนุษย์คนหนึ่ง ที่ครึ่งหนึ่งคือผู้ชายในจินตนาการของเรา อย่าตัดสินเขา เพราะยึดเอาจากสิ่งที่เขาโพส กระโดดโลดเต้น ตอนเห็นเขาเลิกกับแฟน คิดจะเข้าไปแทนที่ในใจ ตกลงจะแนะนำตัวว่าเราเป็นใครในชีวิตของเขาก่อน นั่นคือขั้นตอนแรก อย่าเพิ่งมโนช่วงโควิด ชีวิตมีอะไรที่จริงจังกว่านั้นเยอะ กว่าจะเจอกัน เห็นหน้ากัน ศึกษาดูใจ นิสัย และความคิด ไม่ใช่แค่ add friend แล้วคิดเป็นจริงเป็นจัง
หลายครั้งชีวิตเราจะพังเพราะการคิดไปเอง ถ้าความเห็นของพี่ไม่ตรงกับใจ จะลองบอกรักเขาดูก็ได้ แต่ต้องรับให้ไหว ถ้าผลที่ได้ มันร้ายแรงกว่าที่คิด ปิดหน้าจอ แล้วบล็อคให้ทัน ถ้าสิ่งที่บอกกัน มันรบกวนเขาจนเกินไป ตอนนี้ยังไม่ต้องหวังว่าเขาจะมีใจ แค่ไม่รำคาญเรามากเกินไป ก็ถือว่าไม่แย่เท่าไหร่ก็แล้วกัน เรื่องแบบนี้ ต้องค่อยเป็นค่อยไป ออกตัวแรงแบบที่รู้ว่าแข่งยังไง ผู้ชายก็ชนะอยู่ดี บางทีอาจเสียแรงเปล่าๆ นะน้อง