เมื่อวันที่ 26 พ.ค.2565 เพจเฟซบุ๊ก มูลนิธิกระจกเงา เผยแพร่ข้อความ ระบุว่า "นายธนดล วังวิจิตร" หรือ น้องกวิน อายุ 15 ปี คิดไอเดียสุดเจ๋ง หลังเห็นโครงการริสแบนด์ “หาย(ไม่)ห่วง” ที่ให้ผู้ป่วยหลงลืมสวมใส่ริสแบนด์ เมื่อพลัดหลง พลเมืองดีหรือผู้ช่วยเหลือจะได้ติดต่อญาติได้ง่าย จึงคิดต่อยอดสร้าง “ป้ายคิวอาร์โค้ด” สำหรับรีดติดที่เสื้อผ้า
เคยพลัดหลงกับครอบครัว พอมองหาพ่อแม่ไม่เจอ จึงรีบไปขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่แถวนั้น โชคดีที่พ่อแม่พรินต์ชื่อ-เบอร์โทรใส่ติดตัวไว้ตอนออกนอกบ้านเสมอ จึงใช้ข้อมูลติดต่อนั้นจนได้รับความช่วยเหลือ
นายธนดล ระบุว่า ทุกครั้งที่เห็นประกาศคนหาย จะรู้สึกเศร้า และคิดว่าเป็นเรื่องที่ทุกคนไม่ควรมองผ่าน หรือทำเป็นไม่สนใจ เมื่อเห็นมูลนิธิกระจกเงา ทำริสแบนด์ให้ผู้สูงอายุที่เสี่ยงเดินพลัดหลง จึงคิดว่าหากนำคิวอาร์โค้ดมาติดที่เสื้อหรือกางเกงผู้ป่วยด้วย โอกาสจะถูกถอดทิ้งน้อยกว่าริสแบนด์ จึงเล่าไอเดียนี้ให้พ่อฟัง
ดีใจที่ไอเดียถูกนำมาต่อยอด และใช้งานร่วมกับริสแบนด์ “หาย(ไม่)ห่วง” หวังว่า ผู้สูงอายุที่หลงลืมแล้วหายออกจากบ้าน จะได้รับความช่วยเหลือรวดเร็วขึ้น เมื่อมีพลเมืองดีพบเห็นคิวอาร์โค้ด
ทั้งนี้ เด็กหนุ่มวัย 15 ปี คนนี้หวังว่า คนในสังคมจะไม่นิ่งเฉยเมื่อพบผู้สูงอายุที่มีลักษณะเดินพลัดหลง และสังเกตที่ริสแบนด์ หรือป้ายที่เสื้อผ้าว่ามีสัญลักษณ์ “คิวอาร์โค้ด” หรือไม่ เพราะทุกคนเป็นส่วนหนึ่งในการพาคนหายกลับบ้านอย่างปลอดภัยได้
สำหรับครอบครัวใดที่มีผู้สูงอายุหลงลืม พัฒนาการช้าให้ข้อมูลตัวเองไม่ได้ มีความเสี่ยงพลัดหลงหายออกจากบ้าน สามารถลงทะเบียนริสแบนด์ 1 เส้น และป้ายคิวอาร์โค้ด 12 ชิ้น ได้ฟรี โดยไม่มีค่าใช้จ่าย http://thaimissing.backtohome.org/home
