ไม่ว่าจะ “สุข” หรือ“ทุกข์” ไม่มีอะไรอยู่กับเรานานเท่าตัวเรา!
คนเราไม่ว่าจะเป็นใคร เพศใด นับถือศาสนาไหน ยากดีมีจนอย่างไร ทุกคนล้วนเคยสุข และทุกคนล้วนเคยทุกข์กันทั้งนั้น แต่ถ้าถามว่าอยากให้สิ่งไหนเกิดขึ้นมากกว่า แน่นอนว่าทุกคนก็ล้วนอยากให้ชีวิตตัวเองมีความสุขมากกว่าทุกข์
“ความเคยชิน” เป็นเรื่องธรรมดา มันธรรมดาจนทำให้ตัวเรา “ประมาทชะล่าใจ”
บางคน “ชิน” ที่ไม่เคยมีใคร…พอมีใครสักคน ก็เป็น “สุข”
บางคน “ชิน” ที่มีเขา…พอไม่มีเขา ก็เป็น “ทุกข์”
บางคน “ชิน” ที่มีน้อย…พอมีมาก ก็เป็น “สุข”
บางคน “ชิน” ที่มีมาก…พอมีน้อย ก็เป็น “ทุกข์”
บางคน “ชิน” ที่เรียบง่าย…พอสวยงาม ก็เป็น “สุข”
บางคน “ชิน” ที่สวยงาม…พอร่วงโรย ก็เป็น “ทุกข์”
บางคน “ชิน” ที่สิ้นเสร็จ…พอสำเร็จ ก็เป็น “สุข”
บางคน “ชิน” ที่สำเร็จ…พอล้มเหลว ก็เป็น “ทุกข์”
บางคน “ชิน” ที่ไม่หวัง…พอสมหวัง ก็เป็น “สุข”
บางคน “ชิน” ที่สมหวัง…พอผิดหวัง ก็เป็น “ทุกข์”
เรา “เคยชิน” เพราะมันเคย “ตั้งอยู่”
แต่สัจธรรมก็เป็นเช่นนี้ “สิ่งใดเกิดขึ้นได้ สิ่งนั้นดับลงได้”
อาจต่างกันเพียง บ้างดับเพราะเวลา บ้างดับเพราะการกระทำ
แน่นอนว่าเราห้ามเวลาไม่ได้ ห้ามกระทำของผู้อื่นไม่ได้
สิ่งเดียวที่ตัวเราพึงทำได้ คือ “มีสติ” ในการกระทำของตัวเอง
บางคนหลงระเริงกับความโชคดีที่เรียกว่า “ความสุข”
บางคนจมปลักกับความโชคร้ายที่เรียกว่า “ความทุกข์”
“สุข-ทุกข์” ไม่ใช่เรื่อง “โชคดี” หรือ “โชคร้าย”
“สุข-ทุกข์” เป็นเรื่องธรรมชาติ
“ความหลงระเริง” หรือ “ความจมปลัก” ต่างหาก
ที่ทำให้เรา…ลืม…”สติ”
ชีวิตคนเราไม่เคยมีใครสุขตลอดไป และก็เคยไม่มีใครทุกข์ตลอดกาล เรื่องร้ายดีมีได้ทุกวัน เรื่องร้ายดีเป็นธรรมดาของชีวิต ไม่มีสิ่งใดที่อยู่กับเรานานเลย
เราไม่สามารถ “เลือก” สุขได้เสมอ
เราไม่สามารถ “เลี่ยง” ทุกข์ได้ตลอด
ถึงแม้วันนี้ เราจะยังผ่าน “ความทุกข์” ไปไม่ได้
วันหนึ่ง “ความทุกข์” ก็จะผ่านเราไปเอง
#ความสุขก็เช่นกัน
