เหลือเวลาอีกแค่ 2 เดือนกว่าๆ รู้สึกไหมคะว่า “ปีหน้า” ช่างมาไว แป๊บๆ จะได้เปลี่ยนพ.ศ.กันอีกแล้ว ได้แต่บอกตัวเองเสมอ อย่าเผลอในการใช้ชีวิต คิดดีๆก่อนพูดหรือทำ “โอกาส” ไม่ได้มีหลายครั้ง อย่าพลาดพลั้งเพราะความประมาทบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน เรื่องหัวใจ รวมไปถึงการใช้ชีวิต ถึงวันนี้ ยังไม่แน่ใจเลย คำว่า “ไว้เจอกันใหม่วันหน้า” หรือ “ไว้เจอกันใหม่วันหลัง” อันไหนถูก .. เวลาผ่านเราไปทุกวัน จะวันหน้า หรือวันหลัง แค่เห็นความสำคัญของ “วันนี้” และสะสมวันเวลาดีๆเอาไว้ให้มากที่สุดเท่าที่เป็นได้ก็แล้วกัน
เมื่อศุกร์ที่แล้ว จัด Club Friday ตั้งหัวข้อไว้ว่า “เลิกทั้งที่ยังรัก” เพราะรู้สึกว่า หลายๆครั้งคำว่า เลิกกัน ไม่ได้แปลว่า เลิกรัก น้องผู้ชายคนหนึ่งโทรฯเข้ามาเล่าให้ฟังว่า มีความรักสมัยเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ตั้งแต่ปี1 ยันปี4 ก็รักกันดี แค่มีเป้าหมายในชีวิตที่ต่างกัน น้องผู้หญิงอยากแต่งงานหลังเรียนจบ ในขณะที่ฝ่ายชาย ขอทำงานสร้างฐานะอีกซัก 3-4 ปี… พอเรียนจบ เลยเหมือนหมดเวลาความรักไปด้วย พอฝ่ายหญิงถามถึงเรื่องแต่งงาน เขายื้อให้นานกว่านี้ไม่ไหว เลยต้องต่างคนต่างไป น้องผู้หญิงไปแต่งงานกับผู้ชายที่แม่แนะนำให้รู้จัก ฝ่ายชายเลยอกหักสิคะรออะไร ที่น่าตกใจคือ ผ่านไปแล้ว 13 ปี ความเจ็บนี้ยังอยู่ในใจอยู่เลย วันนี้ตัวเองสร้างฐานะได้อย่างมั่นคง คิดจะตกลงปลงใจกับใครไม่ได้ซักที เพราะยังมีน้องผู้หญิงคนนั้นอยู่ในใจ น้องโทรฯเข้ามาเพื่อถามว่า จะ move on ยังไง เริ่มต้นใหม่กับใครก็ไม่ได้ วันนี้ยังคอยส่องชีวิตแฟนเก่าอยู่ร่ำไปจนเขามีลูกสอง น้องก็ยังรอเขาอยู่ ถึงขนาดบอกว่า “นี่ถ้าเขาเลิกกับสามี แล้วมาอยู่กับผม ผมยอมรับที่จะเลี้ยงลูกทั้งสองของเขาได้จริงๆนะพี่”
อย่าเลยค่ะ คอยแช่งให้เขาจบกันไวๆ คงไม่ใช่สิ่งที่ดีต่อหัวใจเราเท่าไหร่ แฟนเก่า แปลว่าไม่ใช่เวลาของเราแล้ว ในวันที่เธออยากแต่งงาน เราจัดการให้ตามนั้นไม่ได้ เธอ move on เร็วจะตาย แต่งงานกับใครก็ได้แม้ไม่ใช่เรา ลองมองตามหลักความเป็นจริง รักกันมาตั้ง 4 ปี เธอไม่มีเราอยู่ในความทรงจำเลยหรือ? ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมอยากแต่งงานไวขนาดนั้น แต่ที่สำคัญ คือคนที่อยู่ในใจกลับไม่ใช่คนที่อยู่ข้างๆ คนที่ทรมานกลายเป็นเราที่เฝ้ารอตามติดชีวิตเขา 13 ปีนานเกินไปแล้วน้อง เราต้องเดินไปข้างหน้าได้แล้ว เธอมีครอบครัว และเป็นแม่ของลูกอีกสองคน ครอบครัวที่อบอุ่น ไม่ควรขุ่นมัวด้วยมือเรา เรารับลูกทั้งสองของเขาได้ ถามใจลูกเขาหรือเปล่าว่าอยากจะเป็นลูกของเราหรือ? เราเลือกฝ่ายเดียวไม่ได้ค่ะ ของหรือคนใดที่ยังไม่ได้มามักสูงค่าเกินจริงๆ 13ปีก่อนเขาทิ้งเราไป วันนี้กลับมาคบกันใหม่ ก็ใช่ว่าจะเหมือนเดิม ทั้งเราและเขา วันเวลาอาจทำให้ทัศนคติ วิธีคิด การใช้ชีวิต หรือแม้แต่รูปลักษณ์เปลี่ยนไป ไม่มีใครเหมือนเดิม ในวันที่โลกหมุนไปทุกวัน เธอเลือกความสุขในปัจจุบันของเธอไปแล้ว มีแต่เราที่ยังจมอดีต ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกวัน ก็ห่างอดีตไปอีกวัน มีแต่ใจเราเท่านั้นที่ยังไม่ปล่อย เธอทำให้เราเสียใจในวันเก่า วันนี้ที่เรายังเศร้า คราวนี้เพราะตัวเราเองแล้วนะ เธอทำร้ายเราได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น จากนั้นมีแต่เราที่ทำร้ายตัวเอง
อดีตไม่ต้องลืมค่ะ แค่ต้องจำให้แม่นว่า เราไม่ใช่ความสุขของเธอแล้ว สิ่งแรกที่ควรต้องทำจากนี้คือ เลิกส่องโซเชียลฯของเธอซักที ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่เป็นทุกข์ เราจะสุขได้ยังไง ถ้ายังเฝ้ามองชีวิตของเธออยู่ร่ำไปแล้วสะเทือนใจว่าตั้งแต่ไม่มีเรา เขาก็ดูมีความสุขดี บางทีก็ต้องหนีภาพความจริงบางอย่างบ้าง
ยังไม่ต้องรีบมีใครใหม่ ถ้าใจไม่พร้อม หากคนเก่ายังอยู่ในใจ ก็อย่าดึงคนใหม่เข้ามาเจ็บ อย่าคิดว่าเลือกใครก็ได้มาอยู่ใกล้ๆ ถ้าคนนั้นไม่ใช่ จะยิ่งคิดถึงคนเก่าจับใจ ต้องปลดล็อคสิ่งที่อยู่ในใจให้ได้ก่อน เมื่อไหร่ที่เรามองอดีตที่ผ่านมาอย่างเข้าใจ ว่าเรามีเป้าหมายต่างกัน เลยเดินหน้าไปด้วยกันไม่ได้ไง เธอก็มีคนใหม่ไวไป เราจะทำอะไรได้นอกจากทำใจ และเวลาผ่านไป 10 กว่าปี ชีวิตที่เหลือจากนี้ ไม่รู้จะมีเวลาอีกนานแค่ไหน อย่าให้อดีตกัดกร่อนบั่นทอนหัวใจ เสียเวลาในชีวิตทำไมกับสิ่งที่เรียกคืนมาไม่ได้แล้ว อย่ามัวแต่รอสิ่งที่ขาด จนพลาดสิ่งที่ตัวเองมี และเธอคนนั้นอาจไม่ใช่สิ่งดีๆ สิ่งเดียวในชีวิตเรา สิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้อาจดีที่สุดแล้ว อย่าเห็นคุณค่าของเวลา ในวันที่หมดเวลา อย่ามัวรอคนที่เดินผ่านไป จนไม่สนใจคนใหม่ที่จะเดินผ่านมา วันหนึ่งอาจจะขอบคุณเธอคนนั้นก็ได้ว่า ถ้าเธอไม่ไป ฉันจะมีชีวิตใหม่ที่ดีขนาดนี้ได้ยังไง
“มีใจ” กับ “ทำใจ” ใช้เวลาต่างกันค่ะ ต้อง “เข้าใจ” คนบางคนเดินเข้ามาในชีวิตเราไม่นานเท่าไหร่ แต่กว่าจะทำใจวันที่เขาจากไป อาจใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต เผื่อเรื่องนี้จะเป็นวิธีคิดให้ใครๆ ในวันที่รู้สึกได้ว่า เราเจ็บเพราะใครบางคนนานเกินไปแล้ว ชีวิตเราต้องเดินหน้า เพราะเวลา กำลังนับถอยหลัง เราจะยอมพังเพื่อคนบางคนนานๆไปทำไม เสียเวลาชีวิตค่ะ เอาจริงๆ
