“ใหม่เจริญปุระ” ก่อนจะเป็นแม่ย้อยสุดแซบแห่งชุมแสงแม่ใหม่ก็(ร้อน) แรงมาแล้วทุกยุค !!!
กระแสความร้อนแรงของละครไทยในช่วงนี้คงไม่มีใครเกิน “แม่ย้อย” แห่งละครกรงกรรม ผู้ครอบครองตำแหน่งแม่ผัวสุดแซบโดย“ใหม่เจริญปุระ” ที่หลาย ๆ คน คงจะคุ้นชินภาพของเธอผู้นี้ในบทบาทนักร้อง แต่การหวนคืนจอแก้วในรอบ 16 ปี ในครั้งนี้ ผลงานและกระแสความแรงของละครก็สามารถทำให้เราพูดได้เต็มปากว่า สมศักดิ์ศรีอีกหนึ่งตัวแม่แห่งวงการบันเทิงไทย เราจึงขอชวนทุกท่านมาร่วมจับรถไฟเดินทางย้อนวันเวลาจากบทบาทแม่ย้อยแห่งชุมแสง สู่บทบาทการแสดงแรกสุดในชีวิตของเธอบนเส้นทางนักแสดงคุณภาพ ที่จัดจ้านไม่แพ้ภาพของนักร้องที่เราคุ้นชินเลยทีเดียว
ลูกสาวผู้กำกับใหญ่วัย15 ที่ขอตามล่าฝันด้วยตนเองแม้ต้องปกปิดเรื่องพ่อ!!
ใครจะไปคิดว่าวันแรกที่ได้สัมผัสกับวงการบันเทิงของลูกสาวผู้กำกับใหญ่ “รุจน์ รณภพ” ในวัย 15 ปีนั้น จะเริ่มต้นด้วยลำแข้งของตนเอง ด้วยการหนีเข้าไปในงานเลี้ยงเปิดตัวภาพยนตร์เรื่องหนึ่งเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน เพื่อไปพบกับ “อ.ไพจิตร ศุภวารี” แห่งค่าย พี.ดี. โปรโมชั่น ค่ายภาพยนตร์ใหญ่ในเวลานั้น แล้วบอกกับ อ.ไพจิตร สั้น ๆ ว่า “หนูอยากเป็นนางเอกหนังค่ะ”
ซึ่งสิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ หลังจากได้พบกับ อ. ไพจิตร เธอนั้นก็ต้องเจอกับคำถามที่ไม่ได้เตรียมตัว นั่นคือ “พ่อแม่ทำงานอะไร?” นั่นจึงเป็นเหตุให้เธอต้องตอบเบี่ยงออกไปว่า “ค้าขายค่ะ” เนื่องจากกลัวว่าถ้า อ.ไพจิตรทราบ อาจจะไล่ให้เธอไปเล่นหนังกับพ่อเอาได้ (ฮ่า) และที่สำคัญกว่าคือ คุณพ่อนั้นขึ้นชื่อเรื่องความดุมากกกกกก ไม่ยอมให้ลูกสาวเข้าวงการเป็นเด็ดขาด และแน่นอนว่าความก็มาแตกเอาจนได้ คุณพ่อรุจน์ได้ไปขอให้ อ.ไพจิตรเปลี่ยนตัวนักแสดง แต่เนื่องจากภาพยนตร์เรื่อง “ขอแค่คิดถึง” ซึ่งเป็นผลงานเรื่องแรกของเธอนั้น ต้องถ่ายทำที่ประเทศอังกฤษ ทุกอย่างจึงยกเลิกไม่ได้ ต้องขอขอบคุณ อ.ไพจิตรที่ไม่ยอมในวันนั้น ไม่เช่นนั้นก็คงไม่มี ใหม่ เจริญปุระ ในวันนี้
“ดวงยิหวา” ส่ง“ใหม่สิริวิมล” สู่รางวัลรางวัลตุ๊กตาทองพระสุรัสวดี
ช่วงแรกในฐานะนักแสดงภาพยนตร์นั้น เธอได้ใช้ชื่อในวงการว่า “ใหม่ สิริวิมล” ซึ่งเป็นชื่อที่ อ.ไพจิตร ตั้งให้ สอดคล้องกับความตั้งใจของเธอที่จะพิสูจน์ฝีมือด้วยตนเอง โดยปราศจากบารมีผู้กำกับใหญ่ของคุณพ่อ ตลอดระยะเวลาที่เป็นนักแสดงภาพยนตร์กว่า 5 ปี มีผลงานรวมกันกว่า 10 เรื่อง
และเรื่องที่ทำให้เธอ “ดังระเบิด” นั้นก็คือ การพลิกบทบาทจากสาววัยใสมาเป็นบทเด็กสาวบ้านแตกสาแหรกขาดใน “ดวงยิหวา” ที่ได้ “ไพโรจน์ สังวริบุตร” เป็นผู้กำกับการแสดง จนส่งผลให้เธอได้รับรางวัลตุ๊กตาทองพระสุรัสวดี รางวัลแรกในชีวิตการแสดง ทั้งยังได้ร่วมแสดงกับ "มยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช" ซึ่งต่อมาจะกลายเป็นผู้จัดละครที่ส่งบท “อีพริ้ง” แห่ง “คนเริงเมือง” ให้เธอนั่นเอง
“ไร่แสนสุข” ละครเวที“ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ” ของชีวิต
หลังจากแสดงภาพยนตร์มาได้ระยะใหญ่ เธอก็ก้าวเข้าสู่ “จุดอิ่มตัว” ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับศิลปินทุกคน และมีความรู้สึกอยากกลับไปศึกษาต่อต่างประเทศ ก็พอดีกันกับที่ละครเวทีเรื่อง “ไร่แสนสุข” ในพระดำริของพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาธินัดดามาตุ ติดต่อเข้ามา จึงทำให้เธอลองให้โอกาสตัวเองกับอีกศาสตร์ทางการแสดง ซึ่งนับว่าละครเวทีเรื่องนี้ “ช่วยเติมไฟ” ในการแสดงของเธอ และ "ศรัณยู วงษ์กระจ่าง" นักแสดงนำร่วมกันกับเธอนั้น ก็นับได้ว่าเป็นนักแสดงละครเวทีคู่บุญของเธอโดยแท้ เพราะผลงานต่อมาทั้ง “บ้าก็บ้าวะ” (2530) และ “แผ่นดินของเรา เดอะมิวสิคัล” (2558) ทั้งสองก็ได้รับบทนำคู่กันเสมอ
“นางนวล” สาวชาวใต้(ผู้ว่ายน้ำไม่แข็ง !)
หนึ่งในเรื่องขำขันทางการแสดงที่น้อยคนนักจะรู้ คือ การกลับมารับบทในภาพยนตร์เรื่อง “นางนวล” ในผลงานกำกับของ "หม่อมหลวงพันธุ์เทวนพ เทวกุล" ซึ่งในบทนั้นเธอเป็นสาวชาวภูเก็ต อยู่กับทะเล แล้วก็ต้องว่ายน้ำแข็ง แต่ตัวจริงนั้น ใหม่ เจริญปุระ ว่ายน้ำไม่แข็งเลย ทว่าด้วยความรักและนับถือ “หม่อมน้อย” รวมกับความอยากท้าทายตัวเองในบทที่เข้มข้นขึ้น จึงตอบไปว่าตัวเองนั้นว่ายน้ำแข็ง ว่ายน้ำได้ ซึ่งในตอนถ่ายทำ เธอก็เลยต้องใช้ลูกอ้อนหม่อมน้อยในระหว่างถ่าย ประกอบกับการฝึกฝนว่ายน้ำให้แข็ง เพื่อแสดงเรื่องนี้ และแน่นอน…หม่อมน้อยก็ยังคงแซวเธอทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้
“อีพริ้ง” แห่ง“คนเริงเมือง” 2 สมัย !!
ในช่วงเวลานั้น นางเอกภาพยนตร์น้อยคนนักที่เลือกจะแสดงทั้งจอเงิน และจอแก้ว แต่ใหม่ เจริญปุระ ในวัย 18 ปี ขอท้าทายตัวเองด้วยการรับบทอีพริ้ง ที่ "มยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช" ส่งมาให้ (เป็นช่วงเดียวกันกับละครเวที “ไร่แสนสุข”) ซึ่งบทนี้เป็นบทที่ท้าทายภาพลักษณ์ของเธอเป็นอย่างมาก จนถึงขั้นมีคำสบประมาทว่า เธอคงจะเล่นบทนี้ไม่ได้ ใหม่ เจริญปุระ ในเวลานั้นจึงทุ่มเทซ้อมบท ฝึกนุ่งผ้าถุง Workshop ทุกอย่างเพื่อจะเป็น "อีพริ้ง" ในสมัยที่เรายังไม่รู้จักคำว่า Workshop กันเสียด้วยซ้ำ และเมื่อคราวที่ละครเรื่องนี้ลงจอ…ถนนก็โล่งไปโดยไม่ได้นัดหมาย และคงไม่ต้องการันตีความดังของเรื่องนี้ เพราะถึงขนาดที่แม้มีการนำกลับมาสร้างใหม่ใน ปี 2545 บท “อีพริ้ง” ก็ยังคงเป็นของเธอเช่นเดิม นับว่าเป็นนักแสดงคนเดียวที่รับบทเดิมในการแสดงละครโทรทัศน์ถึง 2 ครั้ง !
“พวกมึงสมรู้ร่วมคิดอีพวกทรยศ !!!”
ประโยคข้างต้นคงเป็นที่คุ้นชินของใครหลาย ๆ คนเป็นอย่างดี โดยเฉพาะคุณ “ลูกสาว” ทั้งแท้และเทียมของคุณแม่ใหม่ เพราะนี่คือ “ฉากจำ” ในภาพยนตร์ “สุริโยไท” ที่เป็นการหวนคืนสู่จอเงินของใหม่ เจริญปุระ อีกครั้ง หลังจากเคยคิดออกจากวงการมาแล้ว แต่น้อยคนนักที่จะทราบว่า ฉากในตำนานนี้นั้น “เทคเดียวผ่าน” สมศักดิ์ศรีหนึ่งในสองนักแสดงนำที่ได้รับเลือกให้รับบทในภาพยนตร์เรื่องนี้โดยไม่ต้อง Cast (อีกบทคือ สมเด็จพระสุริโยทัย รับบทโดยหม่อมหลวงปิยาภัสร์ ภิรมย์ภักดี)
ซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้เธอทุ่มสุดตัวเต็มที่ ถึงขนาดเพื่อความสมจริงของฉากสิ้นพระชนม์ เธอยังขอให้ทีมงานเอาเบาะรองออก แล้วให้เธอทิ้งตัวลงกับดินเองเพื่อความสมจริงที่สุดจนถึง “ฉากเห่กล่อมพระโอรส” ในกระบวนเรือของขุนวรวงศาธิราชที่ไม่มีทั้งในสุริโยไท ไม่ว่าจะ Version ไหนนั้น ถูกตัดออกด้วยเหตุผลที่ว่า “ทรงพลังเกินไป”
“แม่ย้อยอัศวรุ่งเรืองพานิช” แม่ผัวตัวเด็ดแห่งชุมแสง !
และการกลับมารับบท “แม่ย้อย” แห่งละครเรื่อง “กรงกรรม” ที่กำลังเข้มข้นอยู่ในขณะนี้ ก็คงไม่ต้องพูดดีกรีด้านการแสดงของเธออีกต่อไป เราจึงจะขอเล่าในเบื้องหลังการทำงานครั้งนี้ว่า ทีมงานนั้นใช้เวลาตามหาตัวนักแสดงที่จะมารับบทแม่ย้อยนี้กว่า 2 ปี ถ้าหาแม่ย้อยไม่ได้ ก็จะหานักแสดงที่มาเข้าชุดในบทอื่น ๆ ไม่ได้ จนกระทั่ง "พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง" ผู้กำกับการแสดง ได้มาเห็นเธอร้องเพลงในการแสดงคั่นประกาศรางวัลนาฏราชในปีหนึ่ง จึงทำให้เขารู้ทันทีว่านี่แหละคือแม่ย้อยที่เขาตามหา ! และคงไม่ต้องบอกอีกต่อไปว่าพี่อ๊อฟ พงษ์พัฒน์ คิดผิดหรือไม่ เพราะทุกอย่างนั้นก็ฟ้องด้วยผลงานอยู่แล้ว
