รู้อะไรไม่สู้ รู้ใจตน - มัดใจ

บางครั้งคุณอาจมีคำถาม… เช่น เมื่อไหร่จะพบทางที่ใช่ อะไรที่ชอบ… 

สิ่งไหนคือคำตอบของชีวิต หรือความสุขที่แท้จริงคืออะไร?

กี่ครั้งที่คำถามยังคงเป็นคำถาม ที่ยังไม่พบคำตอบและยังไม่ถูกแก้ไข 

เคยคิดหรือไม่ว่าสิ่งเหล่านี้เกิดเพราะสาเหตุใด?

หากคุณมองคนอื่นก็จะเห็นแต่ภายนอกไม่เห็นภายใน คือใจ… 

เขามองคุณก็เช่นกัน ฉะนั้นไม่มีใครรู้ใจใครเท่าใจตัวคุณเอง หมั่นสังเกตกาย สังเกตใจของคุณว่ามีความรู้สึกอย่างไร สุข ทุกข์ วิตกกังวล มุ่งมั่นเกินไป หรือเครียดอยู่หรือไม่….. 

ยกตัวอย่างเช่น คุณเกิดทุกข์ เพราะผิดหวัง.. สิ่งแรกที่ทำได้ คือ กลับมาพิจารณาที่ใจคุณเองก่อน 

ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วถามตัวคุณว่า “ความผิดหวัง” นี้เกิดจากสาเหตุใด… 

เป็นเพราะคุณมีความต้องการมากไปหรือคาดหวังให้ทุกอย่างเป็นไปตามเป้าหมายเกินไปหรือไม่…. 

เมื่อรู้เหตุของทุกข์แล้ว จึงค่อยๆหาทางแก้ไขปัญหานั้นด้วยวิถีทางของตน อาทิเช่น ตั้งสติ เปลี่ยนทัศนคติใหม่ให้ดีขึ้น ทำทุกอย่างเต็มที่ คาดหวังให้น้อยลง เป็นต้น

เพราะชีวิตก็เป็นเช่นนี้ มีสุข มีทุกข์ คละเคล้ากันไปตามเหตุปัจจัย ตามบุคคล…

สิ่งแรกที่ทำได้คือกลับมามองที่ “ใจ” ตัวคุณเอง สังเกตว่าใจที่เป็นแบบนี้ เกิดจากสาเหตุไหน และจะหาวิธีดับทุกข์อย่างไร

ความทุกข์ มองให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดา ที่มีเวลาเกิดขึ้น คงอยู่ และดับสลายไป จงให้เวลากับตัวเอง ในการพบคำตอบและทางออกของปัญหาจาก “ใจ” ตน…

บางทีคำตอบที่คุณถามหา ไม่ได้อยู่ไกลเสียที่ไหน แต่อยู่ในใจ ในตัวคุณเอง… 

ยิ่งคุณมองแต่สิ่งภายนอก คำตอบก็ยิ่งไกลออกไป หากแต่มองที่ใจ คำตอบที่ใช่อาจปรากฎให้เห็นด้วยตนเอง… 

ดังนั้นไม่ว่ามีปัญหาใดๆเกิดขึ้นในชีวิต ให้กลับมามองที่ตัวคุณก่อนเป็นอันดับแรก ค่อยๆใช้สติ พิจารณาหาทางออกด้วยตนเอง เพราะ

“ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน”