ข้อมูลเบื้องต้น
TARGHEEZUS ONLINE 4.2.1
เรื่องราวการผจญภัยของ"วาฬ" เด็กหนุมที่ต้องการก้าวเข้าสู่โลกเกมออนไลน์เพื่อออกผจญภัยสู่สถานที่ไม่รู้จักโดยมีคติประจำใจ"ที่ใดมีคน ที่นั่นมีเงิน" แต่แทนที่จะได้ออกตามล่าหาเงินมาเลี้ยงน้องสาวอย่างที่หวัง เขากลับต้องหัวเราะทั้งน้ำตา เมื่อสกิลที่เขาได้รับทั้งหมดนั้นเป็นของผู้พิทักษ์เงา ผู้พิทักษ์สายสนับสนุนทั้งหมด! เส้นทางแห่งการตัดสินใจที่จะกลายเป็นสุดยอดผู้เล่นสายซัพพอร์ตหมายเลขหนึ่งจะต้องก้าวผ่านอะไรบ้าง มันกำลังถูกเผยแล้วในตอนนี้!
“ไหนๆก็ไหนๆ ฉันนี่ล่ะจะเป็นสุดยอดซัพพอร์ต!”
******
ค่าสถานะหลักต่างๆ
พละกำลัง (เพิ่มความสามารถด้านพละกำลังของร่างกายและเพิ่มความทนทานต่อความเสียหายต่างๆ)
ความคล่องตัว (เร่งปฏิกิริยาตอบสนองของร่างกาย)
ปัญญา (เพิ่มขีดจำกัดมานาและความรวดเร็วในการเรียนรู้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของสกิล)
ความเป็นผู้นำ (เพิ่มความสำเร็จในการควบคุมและการต่อรองแลกเปลี่ยนระหว่างเอ็นพีซี)
ความอดทน (เพิ่มขีดจำกัดความเหนื่อยล้าของร่างกายและพลังชีวิตสูงสุด)
ค่าสถานะรองต่างๆ
การเกษตร (เพิ่มความสามารถในการเก็บเกี่ยว เพาะปลูกและปรุงยา)
ทักษะตกปลา (เพิ่มความสามารถในการตกปลา)
ทักษะทำอาหาร (เพิ่มขีดจำกัดการทำอาหารประเภทต่างๆ)
ทักษะงานฝีมือ (เพิ่มขีดจำกัดในการสร้างงานฝีมือ)
โชค (เพิ่มโอกาสสร้างความเสียหายพิเศษและโอกาสดรอปไอเท็ม)
พรสวรรค์ (เพิ่มอัตราสำเร็จและการจดจ่ออย่างมีสมาธิ)
[ผู้เล่นสามารถรับโบนัสค่าสถานะได้จากการต่อสู้หรือกิจวัติต่างๆ นอกจากนี้ค่าสถานะรองยังมีอีกหลายแบบ เช่น การสำรวจ เพิ่มความเข้าใจเกี่ยวกับแร่และสมุนไพร การดูแลรักษา เพิ่มความสามารถในการซ่อมแซมอุปกรณ์รวมถึงรักษาบาดแผล เป็นต้น]
การเลื่อนระดับเลเวล
ผู้เล่นสามารถเลื่อนระดับได้หลังจากค่าสถานะหลักรวมถึงระดับที่กำหนด
-เลเวล2 ค่าสถานะหลักรวมมากกว่า100หน่วย
-เลเวล3 ค่าสถานะหลักรวมมากกว่า500หน่วย
-เลเวล4 ค่าสถานะหลักรวมมากกว่า1,000หน่วย
-เลเวล5 ค่าสถานะหลักรวมมากกว่า2,000หน่วย
-เลเวล6 ค่าสถานะหลักรวมมากกว่า5,000หน่วย
-เลเวล7 ค่าสถานะหลักรวมมากกว่า10,000หน่วย
[บางกรณีหากค่าสถานะด้านใดด้านหนึ่งระหว่างต่อสู้ต่างกันมากเกินไป ผู้เล่นจะถูกบังคับล็อคเอาท์ออกจากเกมทันที เช่น พละกำลัง หากถูกโจมตีโดยมีความต่างมากเกินไป ผู้เล่นจะหมดสติโดยไม่สนพลังชีวิตที่เหลืออยู่]
เมืองอำนาจสูงสุดของแต่ละภาค ฝ่ายมนุษย์
-เหนือสุดแดนเยือกแข็ง เมืองเบตร้า ใกล้กับอาณาจักรยูเซม
-ซ้ายสุดแห่งยุคใหม่ เมืองดามัน ใกล้กับอาณาจักรยูเซม
-กลางแหล่งแห่งความสมดุล เมืองเจียนรา ใกล้กับอาณาจักรเอ็นการ์ด
-ขวาสุดแห่งเทือกเขาระอุ เมืองนอร์แมน ใกล้กับอาณาจักรมูเนส
-ใต้สุดแห่งการค้า เมืองเวลเร่ ใกล้กับอาณาจักมูเนส
สำหรับอีบุ๊ค~
โปรดทราบบบบ
กดเปิดอ่านด้ายยยยยย
-บราๆๆๆๆๆ
อย่าลืมเปิดอ่านกันนะ!!!
ปล. นางเอกเรื่องนี้มีสองคนครับ~
*********
การเริ่มต้นอันเปี่ยมไปด้วยโชค!
“ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง… วันที่วาฬผู้นี้จะได้โลดแล่นในทากีซัส…” ชายวัยรุ่นพึมพำกับตัวเองด้วยสีหน้าอันเต็มไปด้วยความสุข เขาโน้มตัวและนั่งลงกอดเครื่อง"โซลเทรด"อย่างมีความสุขหลังจากใช้เงินเก็บกว่าครึ่งไปเพื่อมัน
โซลเทรด อุปกรณ์สำหรับการเข้าสู่โลกเสมือนที่ขึ้นชื่อว่ายอดเยี่ยมที่สุด ทั้งความรู้สึกและการมองเห็น ทุกอย่างจะเปรียบได้ดั่งการเข้าสู่โลกใหม่ ด้วยคำโฆษณาชวนเชื่อแบบนั้น มันก็ง่ายที่จะทำให้เด็กหนุ่มหลงระเริงและใฝ่ฝันในการย่างกรายเข้าสู่โลกแห่งทากีซัส
วาฬลุกขึ้นยืนและรีบเปิดโทรศัพท์ของตัวเองเมื่อมีข้อความส่งเข้ามา
: นายอย่าลืมล่ะว่าฉันอยู่เผ่ามนุษย์ รีบไปเก็บเลเวลให้ไวเลย ฉันจะได้เชิญนายเข้ากิลด์!
: ขอบใจ! ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้ล่ะ!
วาฬส่งข้อความกลับไปและรีบไปอาบน้ำทันที แต่ยังไม่ทันเดินพ้นไปจากหน้าห้อง เขาก็ถูกเด็กสาวเรียกตัวไว้ซะก่อน
เธอเป็นเด็กสาวอายุราวๆ สิบหกสิบเจ็ดปีที่ไม่ได้สูงมากนัก เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าวาฬเธอก็สูงได้เพียงแค่ระดับหน้าอก เธอมีชื่อว่าทราย เป็นน้องสาวต่างสายเลือดของวาฬ
“ทำไมวันนี้พี่กลับไวจังล่ะคะ ไม่ใช่ว่าปกติจะช้ากว่านี้สักชั่วโมงหนึ่งหรอ?” ทรายพูดด้วยความสับสนพร้อมทั้งเหลือบไปมองยังนาฬิกา ตอนนี้มันเพียงแค่สี่ทุ่มเท่านั้น
พี่ของเธอมักจะทำงานทั้งวันเพื่อหารายได้เข้ามาใช้จ่ายในครอบครัว ถึงแม้จะเรียกว่าครอบครัว แต่จริงๆ แล้วครอบครัวของเธอก็มีเพียงแค่เธอและพี่ชายที่อยู่ตรงหน้า
หากไม่ใช่เพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อนจนทำให้พ่อแม่ต้องจากไป ตอนนี้พี่ของเธอก็คงไม่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำไปแล้ว
“วันนี้ผู้จัดการปิดร้านไวน่ะ เธอกินอะไรรึยัง? ให้พี่ทำให้กินเอามั้ย? เรายังมีไข่เหลืออยู่นะ” วาฬพูดออกไปด้วยสีหน้าคล้ายเพิ่งคิดได้ แต่เขาก็ถูกทรายส่ายหน้าปฏิเสธออกมาแทน
“วันนี้ให้หนูทำให้พี่กินดีกว่า ไม่อย่างนั้นหนูคงได้กินแค่ข้าวไข่ต้มไม่ก็ไข่ดาวแหงๆ” ทรายพูดด้วยรอยยิ้มกว้างจนวาฬได้แต่เกาหัวแก้เขิน
“งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ”
“ค่ะ หนูจะไปทำกับข้าวรอนะ”
โชคดีที่คุณป้าเจ้าของบ้านใจดี ถ้ารวมเงินเก็บที่มีทั้งหมดในตอนนี้ฉันจะพอจ่ายค่าเช่าบ้านไปได้อีกสี่เดือน แถมยังใช้จ่ายรายวันได้มากพอที่จะไม่ต้องทำอะไร แต่เพื่อความปลอดภัย ฉันจะต้องไปทำงานกับผู้จัดการเพื่อความมั่นคง… วาฬคิดอยู่ในใจในขณะที่น้ำอุ่นกำลังไหลร่างกายไปอย่างสบายตัว
เขาใช้เวลาในการเก็บเงินมานานกว่าสองปีตั้งแต่ได้ยินข่าวของอุปกรณ์เล่นเกมโซลเทรด แต่ด้วยราคาที่ค่อนข้างสูงของมัน เขาจึงไม่กล้าเสี่ยงไปกับการซื้อมาไว้ใช้
โชคดีที่กระแสตอบรับของเครื่องโซลเทรดนั้นค่อนข้างล้นหลาม ทำให้ทุกเกมที่เกี่ยวข้องกับเครื่องเล่นนี้ได้รับความนิยมไปทั่วทุกมุมโลก
“ที่ไหนมีคน ที่นั่นก็มีเงิน!” วาฬพูดกับตัวเองอย่างมั่นใจ
จุดประสงค์ของเขาคือการได้สัมผัสกับโลกใบใหม่อย่างทากีซัส ดินแดนของโลกเสมือนที่มีอารยธรรมโบราณผสานไปกับเวทย์มนต์อันน่าหลงใหล เขาเคยชมวิดีโอของมันมามากแล้ว และมั่นใจเช่นกันว่าในโลกแห่งนี้เขาจะสามารถสร้างเม็ดเงินขึ้นมาได้จากการขายไอเท็ม
แม้จะเริ่มช้าไปบ้าง แต่มันก็ใช่ว่าจะไม่มีผู้เล่นใหม่เพิ่มเข้ามาในทุกๆ วันเหมือนกัน… วาฬยังคงคิดเกี่ยวกับทากีซัสจนเดินออกมานอกห้องน้ำ กลิ่นหอมๆ ของเม็ดข้าวร้อนๆ ที่โชยมาทำให้เขาสลัดความคิดเกี่ยวกับทากีซัสออกไปทันที
“เร็วๆ นะพี่วาฬ หนูทำเสร็จแล้ว~”
“อื้ม~” วาฬตอบกลับไปด้วยความหิวที่เริ่มเอ่อล้น ก่อนเขาจะรีบกลับไปแต่งตัวเพื่อมากินข้าวกับทรายทันที เพราะต้องทำงานจนมืดค่ำ มันจึงมีแค่ไม่กี่ครั้งที่เขาจะได้กินข้าวฝีมือน้องสาวตัวเอง
วาฬนั่งลงที่โต๊ะในครัวด้วยแววตาลุกวาว ก่อนจะเอ่ยขึ้นชม
“แค่หน้าตาของมันพี่ก็รู้แล้วนะเนี่ยว่ามันต้องอร่อยมากแน่ๆ!” วาฬพูดอย่างมั่นใจและเริ่มกินทันที เขาไม่ได้คาดการณ์ผิดไปเลยแม้แต่น้อย ความลงตัวของเม็ดข้าวอันอ่อนนุ่มและรสมันเค็มของข้าวที่ถูกปรุง ความนุ่มที่สามารถสัมผัสได้ของไข่เมื่อเขาเขี้ยวมันลงไป
มันอร่อย!
“กินให้เยอะๆ เลยนะ”
“อื้ม! ว่าแต่วันนี้เป็นไงบ้าง ช่วงนี้เห็นนักเรียนที่มาร้านพี่พูดกันว่าใกล้จะสอบแล้วนิ?”
“อ่อค่ะ…” ทรายพูดด้วยสีหน้าที่หมองลงเล็กน้อยจนวาฬต้องเอ่ยถาม
“เป็นอะไรรึเปล่า?”
“ปะ… เปล่าหรอกค่ะ…”
“มีอะไรบอกพี่ได้นะ ยังไงพี่ก็รับฟังทุกเรื่องของน้องสาวคนนี้อยู่แล้วล่ะ” วาฬพูดด้วยรอยยิ้มกว้างจนทรายได้แต่ยิ้มบางๆ ออกมา
“หนูรู้สึกผิดน่ะ… ทั้งๆ ที่พี่ตั้งใจทำงานขนาดนี้แท้ๆ แถมยังต้องออกจากโรงเรียนเพื่อหนูอีก แต่หนูกลับเรียนไม่ได้เรื่องเลย…”
“โธ่เอ้ย… เรื่องแค่นั้นเองไม่ใช่รึไง? ไม่เป็นไรหรอกน่า การเรียนมันไม่ใช่ทุกอย่างอยู่แล้วนี่นะ ไม่รู้สินะว่าพี่ให้คำแนะนำเห็นแก่ตัวไปรึเปล่า แต่ว่าถ้าทรายมีสิ่งที่ชอบ แค่ทำมันให้สุดความสามารถก็พอแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาจะมีนักมวย นักว่ายน้ำ นักบัญชี เชฟ อาชีพที่แตกต่างพวกนี้จะมีไปทำไมล่ะถ้าพวกเขาต้องการแต่คนเรียนเก่งๆ อ๊ะ! จะว่าไปแล้วทรายอยากเรียนทำอาหารมั้ย? พี่พร้อมให้การสนับสนุนเธอเต็มที่เลยนะ!”
“ฮึฮึ พี่เนี่ยนะ… แต่ถ้าพี่พูดแบบนี้หนูก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ จะว่าไปเรียนทำอาหารก็น่าสนเหมือนกันนะ”
“ฮ่าๆ ดีเลย! พี่จะได้กินของอร่อยด้วย!” วาฬพูดพร้อมทั้งหัวเราะอย่างสบายใจ ก่อนเขาจะก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป เพราะสูญเสียพ่อแม่ไปนานแล้ว ญาติเองก็เลือกที่จะสลัดภาระอย่างพวกเขาทิ้ง สิ่งที่วาฬพอจะสอนน้องได้มันก็มีเพียงแค่ประสบการณ์ชีวิตอันเล็กน้อยของเขาเท่านั้น
“เดี๋ยวพี่ล้างให้เอง เธอกลับไปนอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปส่ง”
“พรุ่งนี้? ไม่ใช่ว่าพี่ต้องออกไปตั้งแต่ตีห้าหรอกหรอ?”
“พี่ออกจากงานภาคเช้าแล้ว เพราะงั้นพี่จะไปส่งเธอเองไม่ต้องห่วง”
“หรือว่าพี่ออกจากงานเพราะเครื่องโซลเทรดงั้นหรอค่ะ?” ทรายพูดด้วยแววตากลมโตของเธอจนวาฬเริ่มกระอักกระอ่วน เขาเพิ่งพูดเรื่องสนับสนุนทรายไปเมื่อครู่ แต่ตัวเองกลับเอาเงินไปซื้อเครื่องเล่นเกมมาเสียได้…
“จะว่างั้น… ก็ได้…”
“อะไรกันล่ะคะ หนูไม่ว่าพี่หรอกน่า พี่ทำงานมาตั้งเยอะแล้วนิ ปิดเทอมนี้หนูก็จะหาทำงานพาร์ทไทม์ดูเหมือนกัน ถ้าพี่มีความสุขพี่ก็ทำไปเถอะค่ะ เหนื่อยมากับหนูก็เยอะแล้วนิ” ทรายพูดอย่างเข้าใจจนวาฬได้แต่ถอนหายใจยาวๆ ออกมา
“ไม่ต้องห่วง พี่จะต้องไม่ทำให้เธอลำบาก” วาฬพูดอย่างจริงใจ หลังจากจัดการธุระทุกอย่างเรียบร้อยวาฬก็ตรงไปที่เครื่องโซลเทรดในห้องทันที เขายืนมองมันอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเลือกหยิบสมุดบันทึกใกล้ๆ ขึ้นมาอ่านเพื่อทบทวนความจำแทน
โลกของทากีซัสนั้นแบ่งเป็นสองฝ่ายหลักๆ ที่ผู้เล่นสามารถเลือกเล่นได้ มันคือฝ่ายคนเถื่อนและมนุษย์ มันเป็นสงครามระหว่างทั้งสองฝ่ายที่ถูกบังคับให้สู้กันทุกครั้งที่พบหน้า หากเขาเลือกเข้ากับคนเถื่อนคงไม่พ้นต้องสู้กับเพื่อนตัวเอง หัวข้อนี้เขาจึงไม่คิดใส่ใจมันมากนักและหันมาสนใจระบบตัวเกมแทน
ภายในเกมนั้นผู้เล่นจะได้รับสกิลเริ่มต้นทั้งสิ้นห้าสกิล มันเป็นสกิลที่ได้รับจากเนื้อเรื่องของทากีซัสที่เชื่อว่าผู้พิทักษ์ทั้งเจ็ดได้กระจายพลังของตัวเองเอาไว้ พวกเขาจะได้รับสกิลแบบสุ่มตั้งแต่เริ่มคล้ายกับการปูทางไปสู่วิถีของผู้พิทักษ์ของทากีซัส
“เรื่องสกิลฉันจำมันได้เกินร้อยแล้ว ถ้าคิดจะหาเงิน อย่างน้อยมันก็ต้องเป็นสกิลผู้พิทักษ์สายโจมตี การล่ามอนสเตอร์มันจะได้เป็นไปได้ไว” วาฬพึมพำกับตัวเองก่อนจะเหลือบไปมองที่ชั้นข้างเตียงนอน มันมีฟิกเกอร์ของตัวละครชายสวมชุดคลุมดำอยู่ รอบๆ ตัวของฟิกเกอร์ตัวนั้นยังคงเต็มไปด้วยเปลวเพลิงสีฟ้าคราม
พี่ชาน ถึงเราจะเล่นกันคนละเกม แต่พี่ช่วยอวยพรให้ผมประสบความสำเร็จแบบพี่ด้วยเถอะ!… วาฬตัดสินใจเปิดเครื่องโซลเทรดและเริ่มเชื่อมเข้ากับทากีซัสทันที
เขาเปิดฝาเครื่องที่ดูคล้ายกับโลงก่อนจะนอนลงไปบนเตียงเล็กๆ และปิดฝาลงเพื่อเริ่มทำการประเมินสภาพร่างกาย
วาฬได้อ่านคู่มือของมันมาบ้างแล้ว ขั้นตอนแรกคือการอ่านค่าเพื่อตรวจสอบสุขภาพของผู้เล่น เรื่องนี้วาฬค่อนข้างมั่นใจว่าเขามีสุขภาพที่ดี มันจึงไม่มีปัญหาอะไรสำหรับเขา
[ยินดีต้อนรับคุณค่ะวาฬ]
เสียงใสๆ ที่ดังขึ้นทำให้วาฬยิ้มอย่างจักจี้ ความรู้สึกที่ว่า"คารินะ"ได้มาพูดอยู่ข้างหูมันทำให้เขาใจเต้นระรัว แต่เขาก็รู้ดีว่านี่มันเป็นแค่เสียงระบบเท่านั้น เขาจึงรีบสั่งเชื่อมต่อไปที่ทากีซัสทันที
“เชื่อมต่อทากีซัส”
[กำลังทำการเชื่อมต่อทากีซัส โปรดรอสักครู่…]
เพียงเมื่อเสียงดับลงไป สติของเขาก็กลายเป็นเบลอรางพร้อมๆ กับแสงสีที่ไหลผ่านการมองเห็นของเขา จิตใต้สำนึกของเขากำลังถูกเปลี่ยนให้ถูกส่งไปที่โลกใบใหม่
มันค่อยๆ ปรากฏเป็นแผ่นหนังร้อยเรียงอักษรสีทองเอาไว้ท่ามกลางความมืด ก่อนเสียงอันฮึกเหิมจะดังขึ้นทั้งสองข้างหูของวาฬ
[สงครามนานนับพันปีเริ่มขึ้นจากกลางทวีปทากีซัส พวกเขาฆ่าล้างและห้ำหั่นกันจนเปลี่ยนให้ผืนดินกลายเป็นทะเลเลือด ทว่าเมื่อความตายเริ่มปกคลุม ความมืดก็ได้แผ่ขยาย ณ กลางทุ่งสังหาร มันแผ่ขยายและกลืนกินให้ทุกสรรพชีวิตกลายเป็นมอนสเตอร์อันโหดเหี้ยม โลกของทั้งสองจึงถูกแบ่งแยกออกจากกัน…]
[โปรดเลือกฝ่ายของคุณ]
[มนุษย์] <
[คนเถื่อน]
หลังจากเลือกฝ่ายเสร็จสิ้น ภาพทุกอย่างก็กลายเป็นมืดมิด ก่อนความรู้สึกคล้ายกำลังยืนอยู่จะเป็นสิ่งแรกที่วาฬสัมผัสได้
[ระบบอวตารกำลังทำการคัดลอกร่างต้นของคุณ โปรดรอสักครู่…]
[เสร็จสิ้น]
“นายคือนักผจญภัยหน้าใหม่งั้นหรอ ชื่ออะไรล่ะ?” เสียงของชายวัยกลางคนดังขึ้นจากข้างกายจนทำให้วาฬสะดุ้งขึ้นมาทันที ภาพของผืนฟ้าอันโปร่งตาที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน ไหนเลยจะกลุ่มคนและทหารสวมเกราะเหล็กโดยมีดาบอยู่ข้างเอว อากาศที่สัมผัสได้ถึงความบริสุทธิ์…
“นี่น่ะหรอทากีซัส!” วาฬโพล่งกล่าวออกไปอย่างตื่นเต้น โลกแห่งนี้มันคือโลกใบใหม่ขนานแท้สำหรับเขา
“นี่ ฉันถามว่านายชื่ออะไร?” ชายคนนั้นพูดย้ำ ก่อนมันจะปรากฏเป็นกระดาษหนังที่มีอักษรสีทองลอยอยู่
[กรุณาตั้งชื่อของคุณ…?]
ชื่องั้นหรอ? …
[วาฬสีน้ำเงิน]
[ล้มเหลว มีผู้ใช้งานชื่อนี้แล้ว กรุณาลองใหม่]
[วาฬเพชฌฆาต]
[ล้มเหลว มีผู้ใช้งานชื่อนี้แล้ว กรุณาลองใหม่]
[วาฬป๋อมแป๋ม]
[ล้มเหลว มีผู้ใช้งานชื่อนี้แล้ว กรุณาลองใหม่]
ฮะ!!! นี่คนอื่นเขาไม่มีชื่อจะตั้งกันเลยหรอ!?
[วาฬไม่ใช่ปลา]
[สำเร็จ ยินดีต้อนรับ"วาฬไม่ใช่ปลา"เข้าสู่โลกแห่งทากีซัส]
ฉันอยากจะร้องไห้จัง…
“อ่อ นายชื่อวาฬไม่ใช่ปลาสินะ ฉันชื่อคาร์ล แต่ชื่อของนายไม่คุ้นเลย งั้นนายมาที่นี่เพื่อฝึกเป็นนักผจญภัยใช่รึเปล่า?” ชายวัยกลางคนถามอย่างเป็นมิตร ก่อนข้อความแจ้งเตือนจะปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของวาฬ
[ภารกิจเริ่มต้นระดับF "ฝึกฝนเพื่อออกผจญภัย"]
“ครับ ผมมาที่นี่เพื่อเป็นนักผจญภัยครับ!” วาฬตอบกลับอย่างกระตือรือร้นทันที ก่อนคาร์ลจะหัวเราะออกมาและเดินพาเขาไปที่ด้านในหมู่บ้าน
“มันก็เหมือนกับฉากคัดซีนของเกมสินะแบบนี้” วาฬพูดอย่างเข้าใจในขณะที่เดินตามชายวัยกลางคนต่อไป มันมีทั้งเด็กเล็กและคนเฒ่าทั้งสองข้างมือของวาฬที่กำลังจับกลุ่มวิ่งเล่นและพูดคุยกันอยู่
มันดูสมจริงมาก ทั้งรายละเอียดของผิวและสีหน้า พวกเขาราวกับมีชีวิตขึ้นมาจริงๆ เลยแฮะ… วาฬคิดอยู่ในใจพลางมองไปที่ร่างกายของตัวเอง ระบบของทากีซัสนั้นไม่มีการปรับแต่งตัวละคร ผู้เล่นในโลกแห่งนี้จึงดูคล้ายกับถูกส่งมาที่ต่างโลกไม่มีผิด
“ก่อนอื่นนายก็ต้องสักการะเทพีเสียก่อน จากนั้นฉันจะพานายไปฝึกฝนเพื่อให้เหมาะกับทักษะของนาย” คาร์ลพูดด้วยรอยยิ้มเมื่อมาหยุดอยู่ตรงหน้ารูปปั้นคล้ายเทพีอันสูงศักดิ์ เธอมีปีกและมันทำให้เธอดูไม่ต่างกับนางฟ้า ต่างกันก็แค่ในมือทั้งสองของเธอคือดาบและโล่
[กรุณาคุกเข่าลงเพื่อทำการสุ่มสกิลต้อนรับผู้เล่นหน้าใหม่]
วาฬทำตามข้อความทันที ก่อนมันจะปรากฏเป็นกลุ่มแสงเริ่มเปล่งประกายออกมาที่รอบตัวของเขา มันไม่ใช่สล็อตในการสุ่ม แต่มันเป็นกลุ่มแสงที่หมุนวนไปรอบตัวของเขานับร้อยจุด ก่อนมันจะหยุดนิ่งลงหลังจากผ่านไปสามวินาที
วาฬไม่ได้ตื่นตระหนกนัก เขาศึกษาทากีซัสมาเป็นอย่างดี นอกจากนี้ทากีซัสยังเปิดตัวมานานกว่าครึ่งปีแล้ว เขาจึงพอรู้ข้อมูลพื้นฐานทุกๆ ด้านอยู่เป็นอย่างมาก นั่นรวมถึงความสำคัญของการสุ่มสกิลตั้งแต่เริ่มด้วยเช่นกัน
เพราะผู้เล่นสามารถสร้างอวตารได้เพียงหนึ่งอวตารต่อหนึ่งเครื่องโซลเทรด หากเขาไม่ได้รับสกิลโจมตีตั้งแต่เริ่มอย่างที่หวัง วาฬจะต้องซื้อเครื่องโซลเทรดเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งเครื่อง ซึ่งนั่นเป็นไปไม่ได้สำหรับเขา…
ขอให้ได้สกิลโจมตีทีเถอะ ของนักเวทย์ยิ่งดีเลย… วาฬภาวนาอยู่ในใจ ก่อนข้อความเสียงใสจะดังขึ้นทั้งสองข้างหูของเขาพร้อมๆ กับแสงสว่างวาบ
[ยินดีด้วย คุณได้รับสกิล"รักษาขั้นต้น"]
“รักษางั้นหรอ… ไม่เลวๆ ถ้ามีมันฉันก็คงไม่ต้องใช้ยารักษาบ่อยๆ แบบนี้คงประหยัดเงินช่วงแรกไปได้บ้าง” วาฬกล่าวด้วยความผิดหวังเพียงเล็กน้อย ถึงจะไม่ใช่สกิลสายโจมตีมันก็ไม่ได้ถือว่าเป็นปัญหาสำหรับเขา
ตามข้อมูลที่เขารู้มาสกิลของทากีซัสในช่วงแรกจะแบ่งเป็นสิบสี่เปอร์เซ็นต์จากทั้งเจ็ดสายตามผู้พิทักษ์ หลังจากได้รับสกิลอันใดอันหนึ่งไปแล้ว โอกาสที่จะได้รับสกิลของผู้พิทักษ์นั้นๆ จะลดลงครึ่งหนึ่งและนำส่วนที่หายไปนั้นไปเพิ่มให้กับสกิลสายอื่นๆ แทน โอกาสที่จะได้ซ้ำกันจึงน้อยมากๆ
[ยินดีด้วย คุณได้รับสกิล"ฟื้นกำลังขั้นต้น"]
“สะ… สกิลฟื้นฟูพละกำลัง? มันก็ดี…” ตอนนี้โอกาสที่ฉันจะได้สกิลของผู้พิทักษ์สายสนับสนุนคงลดเหลือแค่สามจุดห้าเปอร์เซ็นต์แล้ว มันคงไม่มีทางได้ซ้ำแล้วล่ะ
[ยินดีด้วย คุณได้รับสกิล"เพิ่มสมรรถภาพขั้นต้น"]
“นี่มัน…”
[ยินดีด้วย คุณได้รับสกิล"ชำระล้างขั้นต้น"]
“ละ… ล้อเล่นใช่มั้ย-”
[ยินดีด้วย คุณได้รับสกิล"ดูดซับธรรมชาติขั้นต้น"]
แม้กระทั่งสกิลสุดท้ายยังเป็นสกิลของผู้พิทักษ์สายสนับสนุน… นี่มันต่ำกว่าหนึ่งเปอร์เซ็นต์อีกนะ… ฉันควรจะดีใจมั้ยที่อัตราต่ำแบบนั้นแต่ฉันก็ยังได้มันมา?
วาฬแทบลุกไม่ขึ้น เขาได้แต่ทิ้งแขนทั้งสองลงยันกับพื้นด้วยเสียงสะอื้น
“พี่ชาน… ผมคงเป็นนักเวทย์ไม่ได้แล้ว ชื่อก็ไม่ได้อย่างที่หวัง สกิลก็ดันกลายมาเป็นแบบนี้ แต่… แต่… ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ถ้าจะให้สกิลฉันมาแบบนี้… ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะเป็นสุดยอดซัพพอร์ตให้ได้ก็แล้วกัน!” วาฬกัดฟันพูดกับตัวเองทั้งน้ำตา…
******
เกร็ดความรู้ทากีซัสออนไลน์
ค่าสถานะพละกำลังหนึ่งหน่วย จะเพิ่มพลังชีวิต100หน่วย และเพิ่มพละกำลังขึ้นราวๆ 10กิโลกรัม
หุ่นฟางเพื่อนยาก~
“เปิดหน้าต่างค่าสถานะ” วาฬพูดออกไปตามคำแนะนำของระบบที่กำลังสอนข้อมูลเบื้องต้น
ชื่อ วาฬไม่ใช่ปลา (มนุษย์) เลเวล1
พลังชีวิต500/500 มานา250/250
พละกำลัง : 5
ความคล่องตัว : 5
ปัญญา : 5
ความเป็นผู้นำ : 5
ความอดทน : 3
โชค : -
พรสวรรค์ : -
สกิล
-รักษาขั้นต้น
-ฟื้นกำลังขั้นต้น
-เพิ่มสมรรถภาพขั้นต้น
-ชำระล้างขั้นต้น
-ดูดซับธรรมชาติขั้นต้น
วาฬถอนหายใจยาวๆเมื่อค้นพบความจริงตรงหน้า เขามีเพียงสกิลสนับสนุนเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
“เอาล่ะ ข้าจะพาเจ้าไปฝึกในที่ๆเหมาะสมเอง ความสามารถของเจ้าจะเป็นประโยชน์แน่นอนหากเป็นผู้ควบคุมการต่อสู้” คาร์ลพูดด้วยรอยยิ้ม สำหรับเพลเยอร์สายสนับสนุนพวกเขาจะถูกฝึกให้รักษาเอ็นพีซี ถึงกระนั้นผู้เล่นก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกวิธีฝึกของตัวเองอยู่ดี
“ผมอยากเป็นผู้บุกทะลวงครับ” วาฬพูดปฏิเสธคำแนะนำของคาร์ลจนคาร์ลผงะไปครู่หนึ่ง ก่อนเขาจะยิ้มออกมาและถอนหายใจ
“หากเจ้าเลือกแบบนั้นข้าก็ไม่ว่า มาเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปฝึกที่ลานหุ่นฟาง” คาร์ลพูดจบก็เดินนำออกไปทันที
ผู้บุกทะลวงต่างกับผู้ควบคุมเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือพวกเขาจะได้เป็นแนวหน้าไม่ใช่แนวหลัง
ภารกิจแรกของลานฝึกหุ่นฟางคือโจมตีหุ่นฟางจนกว่าจะพัง ผู้เล่นส่วนมากสามารถผ่านมันไปได้ในไม่กี่นาทีเพราะสกิลสายโจมตีที่ครอบครองกันอยู่ แต่เมื่อหลายเดือนก่อนมีคนค้นพบความลับในการเพิ่มค่าสถานะ นั่นก็คือการฟันให้ครบพันครั้ง… วาฬคิดทบทวนต่อแผนการฝึกในครั้งนี้
แม้จะเริ่มช้ากว่าคนอื่น แต่เขาก็ได้ศึกษาวิธีการมากกว่าคนอื่นเช่นกัน
“เอาล่ะ ขั้นแรกคือการฝึกโจมตีหุ่นฟางนั้น หากเจ้าไม่สามารถจัดการได้แม้แต่หุ่นฟาง การผจญภัยของเจ้าก็คงจบลงที่ตรงนี้แล้วล่ะ” คาร์ลพูดพร้อมทั้งท้าวเอวและมองไปยังลานฝึกตรงหน้า
มันมีคนนับร้อยที่กำลังฝึกโจมตีหุ่นฟางด้วยดาบไม้กันอยู่ พวกเขาบางคนกำลังฟันด้วยความเร็วสูง ในขณะที่บางคนนั้นฟันเพียงครั้งเดียวก็ทำให้หุ่นฟางแทบพังลง
[ภารกิจเริ่มต้นระดับF “ฝึกทักษะขั้นต้น”]
-ทำลายหุ่นไม้(0/1)
ค่าตอบแทน
-อาวุธเก่า และอาหารสำรอง2ชุด
“ฉันจะต้องออกไปหาเงินให้ได้” วาฬพูดย้ำต่อตัวเองก่อนจะเดินไปที่แผงอาวุธอันหลากหลาย มันมีทั้งขวาน ธนู ค้อน ทวน อาวุธทุกรูปแบบล้วนมีอยู่อย่างครบถ้วนบนแผงอุปกรณ์เหล่านี้
อืม… เลือกอาวุธได้ตามใจชอบสินะ แต่ส่วนมากก็คงเลือกให้เข้ากับสกิลของตัวเอง ในกรณีของฉันมันคืออะไรล่ะ? ไม่มีสกิลสายโจมตีอยู่เลย… ถ้าอย่างนั้นก็คงเหมาะกับทุกอย่างนั่นล่ะ… วาฬคิดอย่างเข้าข้างตัวเอง แม้ในความจริงแล้วเขาจะรู้ตัวก็ตามว่าเขาต่างหากที่ไม่เหมาะกับอาวุธชิ้นใดเลย
วาฬเลือกดาบไม้และตรงเข้าไปที่หุ่นฟางที่ใกล้ที่สุด เขามองไปที่คนรอบตัวด้วยความอิจฉา มีหลายคนที่กำลังใช้สกิลฟันต่อเนื่องกันอยู่ วาฬรู้ได้ทันทีว่าเพลเยอร์เหล่านี้ต้องการค่าสถานะจากลานฝึกเช่นกัน บางคนเองก็ดูเหมือนจะไม่ใช่มือใหม่ด้วยซ้ำ เขาต้องกลับมาเพื่อรับค่าสถานะจากที่นี่แน่… วาฬคิดอย่างมั่นใจ ก่อนเขาจะส่ายหัวและเริ่มฟาดดาบไม้ลงไป
เขาไม่มีเวลามาสนใจคนอื่นเท่าไรนัก
“ปัก! ปัก! ปัก!” วาฬฟันลงไปอย่างต่อเนื่อง การปรับระดับลมหายใจจะช่วยให้เพลเยอร์ชะลอการสูญเสียความอดทนลงไปได้
หนึ่งหน่วยของค่าความอดทนคือการโจมตีได้อย่างต่อเนื่องห้านาที หรือเดินทางไกลโดยไม่พักเป็นเวลาสิบห้านาที แต่หากควบคุมการหายใจให้ดี มันจะช่วยให้ประสิทธิภาพของค่าความอดทนเพิ่มขึ้นยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์
วาฬฟันลงไปครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความเร็วอันสม่ำเสมอ มันมีหลายคนที่มองมาที่เขาและต้องลอบหัวเราะออกมา พวกเขาเป็นหน้าใหม่ที่ไม่รู้ถึงการเก็บค่าโบนัสสถานะ ในขณะที่บางคนได้แต่ขมวดคิ้วเพราะไม่เข้าใจถึงการกระทำของวาฬ เขาไม่ใช้สกิลใดๆในการโจมตีเลย
“นั่นเขากำลังทำบ้าอะไรน่ะ จะเก็บโบนัสสถานะโดยไม่ใช้สกิลเลยงั้นหรอ? ดูจากอุปกรณ์แล้ว ไม่ใช่ว่าค่าความอดทนเขามีแค่สามหน่วยหรอกนะ?” ชายร่างกำยำพูดด้วยคิ้วที่ขมวด เขามีชื่อว่าเคย์
“หรือว่าเขาพยายามจะรับความสำเร็จใหม่ๆ?” หญิงสาวที่อยู่ใกล้ๆพูดด้วยความสนใจ เธอเป็นผู้หญิงที่สูงไม่ถึงอกของเคย์ แต่ก็สูงพอที่จะยืนในระดับคางของวาฬ เธอมีชื่อว่าเรนะ
ทั้งสองคนไม่ใช่หน้าใหม่เสียทีเดียว พวกเขาเพียงแค่ต้องการกลับมารับค่าโบนัสสถานะเท่านั้น
“เจ้านั่นมันก็แค่บ้าน่า” เคย์พูดต่อเรนะอย่างไม่ใส่ใจนัก และเริ่มเปิดใช้งานสกิลฟันต่อเนื่องของตัวเองฟันลงไปที่หุ่นฟาง ด้วยความเร็วในการฟันอันแปลกตา ทำให้ทุกคนที่อยู่ใกล้ๆต้องมองไปที่เคย์ทันที
“นั่นเธอ… เอาจริงหรอเรนะ?” เคย์พูดอย่างสับสนเมื่อเห็นเรนะยังคงฟันหุ่นไม้อย่างใจเย็น แววตาอันมุ่งมั่นของเธอทำให้เคย์ได้แต่ถอนหายใจออกมาและเลือกที่จะไม่ใส่ใจ
ผ่านไปนานสิบห้านาที วาฬก็ยังคงฟันหุ่นไม้อย่างไม่หยุดพัก เขาใช้สกิล"เสริมสมรรถภาพขั้นต้น"เพื่อเพิ่มค่าสถานะโดยรวมขึ้นสิบห้าเปอร์เซ็นต์ แม้จะเล็กน้อยแต่มันก็ทำให้เขาฟันได้มากกว่าสามสิบครั้งต่อนาที เมื่อใดที่เขารู้สึกเหนื่อย วาฬก็จะใช้สกิล"ฟื้นกำลังขั้นต้น"เพื่อฟันด้วยความเร็วอันคงที่
[สกิล เสริมสมรรถภาพขั้นต้น]
-เลือกหนึ่งเป้าหมายเพื่อเพิ่มค่าสถานะพื้นฐาน15%
-มีผล300วินาที
ใช้มานา 25หน่วย คลูดาวน์45วินาที
[สกิล ฟื้นกำลังขั้นต้น]
-เลือกหนึ่งเป้าหมายเพื่อรักษาความเหนื่อยล้า25%ทันที
ใช้มานา 30หน่วย คลูดาวน์60วินาที
“997… 998… 999… 1000!” ในที่สุดก็ครบสักที!
[ยินดีด้วย คุณได้รับความสำเร็จระดับF “ผู้ตั้งมั่นในเส้นทางผจญภัย”]
-ฟันหุ่นฟางครบ1,000ครั้ง
-ได้รับโบนัสค่าสถานะ1หน่วย
-ชื่อเสียงพื้นฐานเพิ่มขึ้น20หน่วย
[ยินดีด้วย คุณได้รับความสำเร็จระดับF “ผู้ไม่ใช้ทางลัด”]
-ฟันหุ่นฟางครบ1,000ครั้งโดยไม่ใช่สกิลสายโจมตี
-ได้รับโบนัสค่าสถานะ1หน่วย
-ชื่อเสียงพื้นฐานเพิ่มขึ้น30หน่วย
เอ๊ะ?… วาฬรีบทบทวนความจำของตัวเองทันที ก่อนเขาจะต้องร้องดีใจออกมาเมื่อไม่มีข่าวคราวใดๆที่พูดถึงความสำเร็จนี้
“ฉันเป็นคนแรก!” เขาพูดย้ำอย่างไม่เก็บซ่อนสีหน้าของตัวเอง ในขณะเดียวกันเรนะที่อยู่ไกลออกไปก็ต้องกลายเป็นฝ่ายตกใจเมื่อเห็นการแจ้งเตือนที่เด้งขึ้นมา เธอได้รับความสำเร็จใหม่ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
“ความสำเร็จใหม่?… นี่เขารู้ได้ยังไงกัน?” เรนะพูดเสียงแผ่วอย่างสับสน แต่มันก็ทำให้เคย์ที่แสร้งทำเป็นไม่สนใจต้องตาลุกวาวทันที สำหรับค่าสถานะเพียงหนึ่งหน่วยมันไม่ได้มีค่าอะไรที่เขาต้องสนใจ เขาคือเพลเยอร์เลเวลสาม ลำพังโบนัสค่าสถานะเพียงหนึ่งหน่วยไม่ได้มีอะไรน่าสนใจขนาดนั้น
แต่ที่เขาต้องสนใจเป็นเพราะมันคือความสำเร็จใหม่ต่างหาก
“ฉันมองเขาผิดไปงั้นหรอ?” เคย์พูดพร้อมทั้งกุมคางขมวดคิ้ว สายตาที่จ้องไปยังวาฬที่กำลังยิ้มกรุ่มกริ่มของเขามันมีแต่ความสงสัยอยู่เต็มไปหมด
“แต่เมื่อครู่นี่มันบอกว่าไม่ใช้สกิลสายโจมตีสินะ… ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าถ้าไม่ใช้สกิลอะไรเลยก็มีโอกาสได้รับความสำเร็จใหม่ด้วยสิ” วาฬพูดอย่างพิจารณา เขากำลังคำนวณถึงความเป็นไปได้ตรงหน้านี้ก่อนเขาจะตัดสินใจเพิ่มค่าสถานะที่ได้มาทั้งสองหน่วยลงไปที่พละกำลัง
พละกำลัง5>7
พลังชีวิต500>700
[พละกำลังของคุณเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย]
ยิ่งมีพละกำลังมาก การฟันก็จะยิ่งเร็วขึ้น… วาฬตัดสินใจอย่างแน่วแน่และฟันดาบไม้ต่อไป
“เจ้าผ่านการทดสอบแล้วนะ ยังต้องการฟันต่อไปอีกอย่างนั้นหรอ?” คาร์ลถามด้วยคิ้วที่ขมวด วาฬไม่ใช่คนแรกที่เขาเคยเจอว่าพยายามฟันหุ่นฟางต่อ แต่เขาไม่เข้าใจต่างหากว่าทำไมคนหนุ่มสาวถึงชอบฟันหุ่นฟางกันนัก
“ครับ! ผมต้องการสร้างพื้นฐานที่มั่นคง!” วาฬพูดด้วยรอยยิ้มกว้างจนคาร์ลถอนหายใจออกมา
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะนับผลงานรวมของเจ้าเพื่อเพิ่มรางวัลให้เหมาะสมก็แล้วกัน” คาร์ลพูดอย่างไม่ใส่ใจและสอดส่องไปที่เพลเยอร์คนอื่นแทน
วาฬยิ้มอย่างพอใจ ก่อนหุ่นฟางตรงหน้าจะได้รับการฟื้นฟูกลับมาเป็นปกติ
ชื่อ หุ่นฟาง เลเวล1
พลังชีวิต1,000/1,000
“มาเริ่มกันต่อเถอะ!”
“ปัง! ปัง! ปัง!”
มันเปลี่ยนจากหนึ่งนาทีต่อสามสิบครั้งให้กลายเป็นสี่สิบครั้งต่อนาที ถึงจะเพิ่มขึ้นมาเพียงแค่เล็กน้อย แต่มันก็เพียงพอสำหรับวาฬแล้วที่จะฟันต่อไปทั้งแบบนั้น จนกระทั่งผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ข้อความแจ้งเตือนก็ประกาศขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
[ยินดีด้วย คุณได้รับความสำเร็จระดับF “ผู้สนใจหุ่นฟาง”]
-ฟันหุ่นฟางครบ1,000ครั้งโดยไม่ใช้สกิลใดๆ
-ได้รับโบนัสค่าสถานะ1หน่วย
-ชื่อเสียงพื้นฐานเพิ่มขึ้น40หน่วย
“มันได้จริงๆด้วย!” วาฬหลุดกล่าวต่อตัวเองและเริ่มชูแขนขึ้นไปอย่างตื่นเต้น การค้นพบวิธีการเก็บค่าสถานะใหม่ๆจะทำให้เขาเป็นผู้ถือครองข้อมูลส่วนนี้ หากนำไปขายให้กับเว็บออนไลน์ เขาจะได้รับเงินจำนวนหนึ่งมา
หากจำไม่ผิด ค่าสถานะหนึ่งหน่วยพวกนี้มันได้หนึ่งร้อยบาทใช่มั้ยนะ? เฮ้อ… มันก็เยอะอยู่สำหรับสองค่าสถานะโบนัส ถ้าเอาไปแจ้งฉันก็จะได้สองร้อยบาททั้งๆที่เสียเวลาไปไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง แต่ความสำเร็จแบบนี้มันไม่ได้หาง่ายๆเนี่ยสิ… วาฬคิดอยู่ในใจและถอนหายใจออกมาหลังจากที่ยิ้มได้ไม่นาน
ขณะเดียวกันเรนะที่ลอบมองอยู่ไกลๆก็ต้องกลายเป็นขมวดคิ้วเมื่อเธอได้รับความสำเร็จแปลกๆมาอีก
“ผู้สนใจหุ่นฟาง… บางทีถ้าฉันฟันต่อไปฉันจะได้ความสำเร็จอะไรอีกรึเปล่านะ?” วาฬคิดอยู่ในใจ ก่อนรอยยิ้มร้ายจะค่อยๆปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา ด้วยความสามารถในการฟื้นฟูความเหนื่อยล้า มันทำให้เขามั่นใจว่าเขาจะฟันต่อไปทั้งแบบนี้ได้อีกนาน
หลังจากตัดสินใจได้แล้วเขาก็เพิ่มค่าสถานะไปที่พละกำลังและลงมือฟันหุ่นฟางต่อไปทันที
มันผ่านไปหลายนาที จนกระทั่งเป็นชั่วโมง…
“เรนะ… ฉันว่าพวกเราพักก่อนเถอะ ถึงการฟันหุ่นพวกนี้มันจะง่าย แต่ถ้าต้องใช้เวลาขนาดนี้ ฉันว่าเราไปล่ามอนสเตอร์เอาก็ได้” เคย์พูดด้วยสีหน้าที่เริ่มเหงื่อตก เขาไม่ได้เหนื่อยกาย แต่กำลังเหนื่อยใจต่างหากที่เรนะยังคงฟันหุ่นไม้ต่อไปราวกับคนบ้าแบบนี้
ตอนนี้มันเที่ยงคืนแล้ว และเธอก็ฟันหุ่นไม้นี่มาตั้งแต่ประมาณห้าทุ่ม หากนับเวลารวมมันก็คงไม่น้อยไปกว่าหนึ่งชั่วโมง… ถึงจะได้ค่าสถานะมา แต่พวกเขาไม่ใช่พวกที่มีเวลาว่างกับการเก็บค่าสถานะเพียงเล็กน้อยแบบนี้ เพราะนอกจากค่าสถานะแล้วมันยังมีเรื่องของไอเท็มและภารกิจอยู่อีก
เขากำลังเสียเวลาโดยได้รับผลประโยชน์อันเล็กน้อยเกินไป
“อืม… ฉันคิดว่าเขาเป็นเพลเยอร์ระดับแนวหน้า ที่แท้เขามันก็แค่คนบ้า…” เรนะกล่าวพร้อมทั้งถอนหายใจยาวๆ ตั้งแต่เธอฟันครบไปสามพันครั้ง ครั้งที่สี่และห้าพันมันก็ไม่มีข้อความแจ้งเตือนใดๆออกมาอีกเลย
ทั้งสองถอนตัวและจากไปทันที ในขณะที่วาฬเองก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างโล่งอก
“พวกเขาแอบมองฉันจริงๆด้วย ถ้าอย่างนั้นข้อมูลเรื่องความสำเร็จก่อนหน้านี้ก็คงไม่มีค่าอะไรถ้าพวกเขาเอาไปขาย… งั้นฉันจะต้องทำให้มากกว่านี้? ลองดูก็แล้วกัน” วาฬบ่นพึมพำและยังคงฟันดาบไม้ในมือต่อไป
เพราะการฟื้นฟูหุ่นไม้ต้องใช้เวลาเกือบสามสิบวินาที มันนานเกินไปสำหรับเขา
วาฬจึงคอยใช้สกิล"รักษาขั้นต้น"ให้กับหุ่นฟางตลอดเวลา สำหรับมานาที่ลดลงไปเขาสามารถฟื้นคืนมันได้ด้วยสกิล"ดูดซับธรรมชาติ" การโจมตีของเขามันจึงค่อนข้างต่อเนื่องเป็นอย่างมาก ถึงกระนั้นมันก็ยังมีบางช่วงที่เขาต้องพักเพราะมานาที่หมดลงไปอยู่ดี
[สกิล รักษาขั้นต้น]
-เลือกหนึ่งเป้าหมายเพื่อฟื้นฟูพลังชีวิต50หน่วย เพิ่มเติมอีก5%ของพลังชีวิตสูงสุดใน3วินาที
ใช้มานา 30หน่วย คลูดาวน์40วินาที
[สกิล ดูดซับธรรมชาติขั้นต้น]
-เลือกหนึ่งเป้าหมายฟื้นฟูมานา100หน่วย ใน3วินาที
ไม่ใช้มานา คลูดาวน์60วินาที
“9,999… 10,000!!!”
[ยินดีด้วย คุณได้รับความสำเร็จระดับE “ผู้รักใคร่หุ่นฟาง”]
-ฟันหุ่นฟางครบ10,000ครั้งโดยไม่ใช้สกิลสายโจมตี
-ได้รับโบนัสค่าสถานะ3หน่วย
-ชื่อเสียงพื้นฐานเพิ่มขึ้น100หน่วย
-ชื่อเสียงเฉพาะพื้นที่เพิ่มขึ้น100หน่วย
มีจริงๆด้วยตอนฟันครบหนึ่งหมื่นครั้ง!
ระดับE… ถ้าเพิ่มครั้งเดียวสามหน่วยแบบนี้มันก็อีกราคาหนึ่งเลยไม่ใช่หรอ? แบบนี้มันห้าร้อยบาท…? ก่อนหน้านี้ก็ได้ความสำเร็จแบบใหม่มาอีกสองอย่าง ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ก็เจ็ดร้อยบาท?…
“ฉันคิดไม่ผิดจริงๆสินะทากีซัส…” วาฬยิ้มอย่างพอใจ ก่อนเขาจะเพิ่มโบนัสค่าสถานะที่ได้มาทั้งหมด ความตั้งใจตอนนี้ของเขามันชัดเจนแล้วว่าคือการฟันหุ่นไม้ เขาเพียงแค่ทดสอบการใช้สกิลเพื่อฟันให้ครบหมื่นครั้ง หากมันไม่มีความสำเร็จอะไรซ่อนอยู่ เขาก็จากไปทันที แต่กลายเป็นว่ามันกลับมี
เพราะฉะนั้นมันต้องมีความสำเร็จแบบไม่ใช่สกิลอยู่แน่นอน!?
พละกำลัง7>8
พลังชีวิต700>800
ปัญญา5>7
มานา250>350
[พละกำลังของคุณเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย]
[คุณเรียนรู้ได้ไวขึ้นอีกเล็กน้อย]
“เจ้าเป็นคนแรกเลยนะที่ข้าได้เห็นความเพียรพยายามขนาดนี้” คาร์ลพูดด้วยความสนใจจนวาฬได้แต่ขมวดคิ้วแน่น กรณีที่เอ็นพีซีจะพูดทักทายก่อนมันมีแค่สองกรณี หมวดฝึกสอนและให้ภารกิจ!
วาฬเหลือบไปมองที่ค่าชื่อเสียงของตัวเองอย่างใคร่รู้
ชื่อเสียงพื้นฐาน150หน่วย
ชื่อเสียงพื้นที่100หน่วย
ชื่อเสียงพื้นที่ถึงหนึ่งร้อย ถ้าอย่างนั้นนี่ก็เป็น…
[คุณได้รับภารกิจระดับF "ผู้ช่วยดูแลสนามฝึก"ต้องการยอมรับหรือไม่?]
ของแบบนี้มันแน่อยู่แล้ว!
[ยืนยัน]
******
เกร็ดความรู้ทากีซัสออนไลน์
ค่าสถานะปัญญาหนึ่งหน่วยจะเพิ่มความเร็วการเรียนรู้1% และเพิ่มมานาสูงสุด50หน่วย
ฝึกและฝึกตามที่ฉันบอก~
[ภารกิจเริ่มต้นระดับF ผู้ช่วยดูแลสนามฝึก]
-คาร์ลกำลังเหนื่อยกับการดูแลนักผจญภัยหน้าใหม่เป็นอย่างมาก เขาต้องการให้คุณช่วยดูแลการทดสอบควบคู่ไปกับเขาเป็นเวลา4ชั่วโมง
ค่าตอบแทน
-ความไว้ใจของคาร์ล+1
-โบนัสค่าสถานะ1หน่วย
-ยาฟื้นฟูพลังชีวิตและมานาขั้นต้น อย่างละ5ขวด เงิน100เหรียญทองแดง
ข้อควรระวัง
-ไม่มี
เฮ้อ… แย่กว่าที่คิดอีกแฮะ ภารกิจมันไม่ได้ยากอะไรก็จริง แต่ค่าตอบแทนที่ได้เนี่ยสิ น้อยชะมัดเลย… วาฬคิดอยู่ในใจแต่ก็ได้แต่ข่มตายอมรับมัน เขาตื่นเต้นมากเกินไปจึงไม่อ่านรายละเอียดภารกิจซะก่อน
“ถ้าอย่างนั้นข้าฝากเจ้าดูแลตรงนี้ก็แล้วกัน ข้าจะไปดูทางนั้น” คาร์ลพูดจบก็แยกออกไปทันที
“เอ๊ะ? นี่นายได้ภารกิจจากเอ็นพีซีหรอ?” เพลเยอร์ที่กำลังฟันหุ่นฟางกระซิบถามด้วยความสนใจเมื่อเห็นคาร์ลจากไป
“จะว่างั้นก็ได้ แต่มันไม่คุ้มหรอก ฉันแนะนำให้นายฝึกต่อไปแบบไม่ใช้สกิลดีกว่า แล้วนายจะขอบคุณฉัน” วาฬพูดแนะนำเพลเยอร์ตรงหน้าออกไป ถึงการขายข้อมูลจะทำให้ได้เงิน แต่ถ้าช่วยใครได้เขาก็อยากจะช่วยทั้งนั้น
“นายกำลังพูดถึงความสำเร็จฟันครบพันครั้งใช่มั้ยล่ะ ฉันรู้หรอกน่า” ชายคนนั้นตอบกลับด้วยท่าทีรู้ทันจนวาฬได้แต่กุมขมับ เขาเพิ่งพูดอยู่หยกๆว่าห้ามใช้สกิล แล้วมันจะเป็นความสำเร็จที่ชายคนนี้พูดถึงอยู่ได้อย่างไร?
“นี่ นายชื่ออะไรหรอ? ฉันวาฬ”
“อัลวิล ชื่อของฉันคืออัลวิล” อัลวิลตอบกลับพร้อมทั้งยืดอกอย่างมั่นใจในชื่อของตัวเอง มันเห็นได้ชัดว่านั่นเป็นชื่อในเกมของเขา มันไม่ใช่ชื่อจริงๆ
“เอาล่ะอัลวิล ที่นายกำลังพูดถึงคือความสำเร็จจากการใช้สกิลเพื่อฟันให้ครบพันครั้ง แต่ที่ฉันพูดถึงมันคืออีกหนึ่งความสำเร็จ… ลองดูแล้วนายจะรู้เอง” วาฬพูดด้วยท่าทีที่ไม่ใส่ใจนัก หากอีกฝ่ายไม่สนใจเขาก็ไม่จำเป็นต้องบังคับ
อัลวิลในตอนแรกดูคล้ายจะลังเล แต่การฟันให้ครบพันครั้งมันไม่ได้ยากอะไรเลยสำหรับเขา แค่มันอาจจะต้องใช้เวลาสักพักหนึ่งก็เท่าเอง
“ปัง! ปัง! ปัง!” ดาบไม้ฟันลงไปครั้งแล้วครั้งเล่าโดยมีวาฬยืนมองอยู่ใกล้ๆ ก่อนคมดาบครั้งที่หนึ่งพันจะฟันลงไปพร้อมๆกับการแจ้งเตือนที่ทำให้อัลวิลต้องหันมามองวาฬด้วยแววตาเป็นประกาย
“สุดยอด! นี่นายรู้ได้ไงน่ะ!?” อัลวินถามอย่างตื่นเต้น ในขณะที่วาฬทำเพียงยักไหล่เป็นเชิงและไม่พูดถึงมัน
[ความพยายามในการฝึกสอนของคุณทำให้ผู้อื่นตระหนักถึงเหตุผล คุณได้รับค่าสถานะความเป็นผู้นำ1หน่วย]
ข้อความแจ้งเตือนที่ปรากฏออกมาทำให้วาฬตาเป็นประกายไม่ต่างกับอัลวิลทันที เขาได้รับค่าสถานะแบบเจาะจงทั้งๆที่ทำเพียงแค่สอนอีกฝ่ายเท่านั้น เมื่อครู่เองเขาก็ทดลองใช้สกิลฟื้นฟูหุ่นไม้ดูแล้ว
มันไม่ได้ถือเป็นการขัดความสำเร็จของอัลวิลอีกด้วย และการได้รับค่าสถานะด้วยวิธีนี้เขาก็ไม่เคยรู้มาก่อน เขามั่นใจว่าเขาค้นหาข้อมูลต่างๆไว้เป็นอย่างดี แต่ข้อมูลลักษณะนี้คงเป็นความลับที่ไม่มีเพลเยอร์คนไหนอยากพูดถึงมากกว่า
“แบบนี้ฉันก็พัฒนาสกิลได้และฝึกอัลวิลเพื่อรับคะแนนโบนัสไปได้ด้วยน่ะสิ!” วาฬพูดกับตัวเองอย่างกระตือรือร้น ก่อนเขาจะหันไปมองอัลวิลที่คล้ายจะกำลังรอคำตอบอยู่ด้วยท่าทีไม่ต่างกับสุนัขรออาหาร
“วิธีที่ฉันพบฉันก็บอกนายไปแล้วไม่ใช่หรอ? มาฝึกด้วยกันเถอะ ฉันเองก็พบอีกหนึ่งความสำเร็จเมื่อเร็วๆนี้เหมือนกัน แต่ฉันยังทำมันไม่สำเร็จ” วาฬพูดด้วยรอยยิ้ม เขาดูคล้ายกับคนอัธยาศัยดีที่ไม่มีจุดประสงค์ใดแอบแฝงจนอัลวิลเริ่มรู้สึกตื้นตันขึ้นมา
ดาบไม้ถูกหยิบคว้าไว้ในมือและไปยืนอยู่ใกล้ๆกับอัลวิล
“เมื่อกี้นายพูดถึงความสำเร็จใหม่กันอยู่หรอ? ให้ฉันสองคนทำมันด้วยได้มั้ย?” เป็นเด็กผู้ชายที่ดูมีอายุราวๆสิบห้าสิบหกปีพูดด้วยความสนใจ ด้านหลังเขาเองก็มีเด็กสาวที่ดูอายุน้อยกว่าเล็กน้อยกำลังหลบด้วยความเขินอาย
อัลวิลไม่พูดอะไรและหันไปมองทางวาฬแทน
“เอาสิ ฉันไม่ห้ามพวกนาย แต่พวกนายต้องพยายามกันหน่อยนะ เพราะเราจะฟันหุ่นไม้นี่ให้ครบหนึ่งหมื่นครั้งโดยไม่ใช้สกิล” วาฬพูดด้วยรอยยิ้มกว้างจนเด็กสาวที่อยู่ด้านหลังถึงกับหลุดกล่าวออกมาทันที
“โกหกน่า…”
“ฉันเชื่อว่าเขาพูดจริงนะ” อัลวิลพูดพร้อมทั้งขยิบตาให้กับวาฬ ก่อนเขาจะสูดหายใจเข้าลึกและเริ่มฟันไปที่หุ่นฟางตรงหน้า
เพราะวาฬคอยอธิบายเทคนิคขยายความอดทนให้แก่ทุกคน พวกเขาจึงสามารถฝึกไปได้ในเวลาไล่เลี่ยกัน เมื่อพลังชีวิตของหุ่นฟางลดลงในระดับที่กำหนด วาฬก็จะฟื้นฟูพวกมัน
เขาทำอยู่แบบนี้จนกระทั่งมานาหมดแล้วจึงพัก
[ความเพียรพยายามของคุณทำให้คุณเฉลียวฉลาดมากขึ้น คุณได้รับค่าสถานะปัญญา1หน่วย]
[การควบคุมลมหายใจที่ดีทำให้คุณอดทนมากขึ้น คุณได้รับค่าสถานะอดทน1หน่วย]
[จากการฝึกฝนซ้ำๆอย่างต่อเนื่องทำให้คุณเข้าใจมากขึ้น คุณได้รับค่าสถานะความคล่องตัว1หน่วย]
ทีเดียวสามอย่างเลยงั้นหรอ! สุดยอดไปเลย!… วาฬได้แต่อมยิ้มเมื่อเห็นการแจ้งเตือนตรงหน้า จนกระทั่งผ่านไปนานนับชั่วโมงการฝึกฟันหุ่นฟางโดยไม่ใช้สกิลทั้งหนึ่งหมื่นครั้งจึงจบลง
[ยินดีด้วย คุณได้รับความสำเร็จระดับE “เป็นที่รักของผู้สร้างหุ่นฟาง”]
-ฟันหุ่นฟางครบ10,000ครั้งโดยไม่ใช้สกิล
-ได้รับโบนัสค่าสถานะ3หน่วย
-ชื่อเสียงพื้นฐานเพิ่มขึ้น100หน่วย
-ชื่อเสียงเฉพาะพื้นที่เพิ่มขึ้น100หน่วย
[ความพยายามในการฝึกสอนของคุณทำให้ผู้อื่นตระหนักถึงเหตุผล คุณได้รับค่าสถานะความเป็นผู้นำ2หน่วย]
“ทีเดียวห้าความสำเร็จเลยงั้นหรอ!” เด็กสาวพูดด้วยความตกใจ ถึงเธอจะไม่ได้มีประสบการณ์ในทากีซัส แต่การได้รับความสำเร็จรวดเดียวห้าอย่างแบบนี้มันทำให้เธอได้แต่จ้องไปที่วาฬอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“ขอบคุณมากๆเลยนะครับ ผมธี ส่วนนี่น้องของผมชื่อวี” เด็กผู้ชายแนะนำตัวก่อนอย่างขอบคุณ ก่อนเขาจะผายมือไปทางเด็กสาวด้านหลังที่กำลังมีความสุขกับค่าสถานะที่เพิ่มมาใหม่
“ไม่เป็นไรๆ ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณทุกคน” วาฬพูดปฏิเสธอย่างแข็งขัน เขาได้รับค่าสถานะเพราะทุกคนช่วยกันฝึกตามที่เขาบอก ถึงแม้จะเพิ่มมาแค่สองหน่วย แต่วาฬมั่นใจว่ามันจะต้องเพิ่มขึ้นอีกมากแน่หากเขาสามารถฝึกคนจำนวนมากๆได้
ข้อเสียมีเพียงอย่างเดียว หากมีคนรู้มากเกินไปเขาจะไม่สามารถขายข้อมูลส่วนนี้ให้กับทางเว็บได้ จากนั้นความพยายามตลอดทั้งคืนของเขาจะกลายเป็นเงินเพียงแค่ศูนย์บาทเท่านั้น
อีกอย่างมันไม่มีอะไรรับประกันด้วยว่าการฝึกซ้ำๆกันจะทำให้ได้ค่าสถานะความเป็นผู้นำตลอด ถ้าเพิ่มตามจำนวนคนจริง ฉันก็ต้องได้มามากกว่านี้… วาฬคิดอยู่ในใจอย่างมีเหตุผล ก่อนอัลวิลจะเรียกปลุกสติของเขาเมื่อเห็นว่าวาฬกำลังเหม่อ
“นายจะไปกับพวกเรามั้ย ไปท่องโลกนี้ด้วยกันน่ะ” อัลวิลพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง ความจริงใจของเขาที่มีทำให้วาฬได้แต่รู้สึกอึดอัด
“ไม่เป็นไร ฉันยังต้องอยู่ที่นี่จนถึงเกือบตีห้า พวกนายไปกันก่อนเถอะ”
“งั้นหรอ… ถ้าอย่างนั้นก็เพิ่มเพื่อนกันไว้ก่อนก็แล้วกัน” อัลวิลพูดโดยไม่มีใครคิดคัดค้าน
[คุณได้รับคำร้องขอเป็นเพื่อนใหม่]
“งั้นเทรัลก็คือชื่อของนายใช่มั้ยธี ส่วนน้องของนายก็วิเวียน?” วาฬถามย้ำเพื่อความมั่นใจ ก่อนจะตอบยืนยันเมื่อทั้งสองคนพยักหน้าให้
หลังจากร่ำลากันอยู่ครู่หนึ่ง ทั้งสามคนก็จากออกไปจากสนามฝึกโดยที่วาฬไม่ได้สอนวิธีนี้ให้กับใครเพิ่มอีก เขาทำเพียงแค่แนะนำเป็นครั้งคร่าวอย่างเรื่องเทคนิคการปรับลมหายใจเป็นต้น
[ความพยายามของคุณทำให้คุณเข้าใจ"รักษาขั้นต้น"มากขึ้นและพัฒนาไปสู่"รักษาขั้นกลาง" คุณสามารถตรวจสอบความสามารถได้ที่เมนูสกิล]
นี่ฉันใช้สกิลนี้จนเลเวลอัพเลยงั้นหรอ?…
รักษาขั้นกลางนี่ล่ะที่พอมีประโยชน์ขึ้นมากับเขาบ้าง ถ้าสามารถพัฒนาให้เหนือกว่าขั้นสูงได้สกิลก็จะถูกเปลี่ยนเป็น"แก่นแท้รักษาขั้นต้น" นั่นเป็นสกิลที่จำเป็นมากๆแม้จะเป็นพวกเลเวลสงหรือสามก็ตาม… วาฬคิดอยู่ในใจและพยายามหาวิธีพัฒนาให้ไวที่สุด ก่อนเขาจะเพิ่มค่าสถานะทั้งหมดเข้าไปที่ปัญญา
ปัญญา8>11
มานา400>550
[สติปัญญาของคุณเฉียบแหลมขึ้น คุณเรียนรู้ได้ไวขึ้นอีกเล็กน้อย]
มานาที่มีในตอนนี้คงทำให้ฉันไม่ต้องพักได้ไปหลายนาที ปัญหาติดอยู่ที่เรื่องคลูดาวน์สกิล…
“ไว้จัดการทีหลังก็แล้วกัน ยังไงฉันก็เพิ่งเริ่มเล่นเองนี่นะ” วาฬพูดเตือนสติตัวเองเพื่อไม่ให้กดดันเกินไป เขาต้องการเงินในทากีซัส แต่ถ้าเขาต้องการแค่เงินเพียงอย่างเดียวเขาคงไม่ต้องมาจนถึงที่นี่ อย่างน้อยนี่ก็คือโลกใบใหม่สำหรับวาฬ
ฉันจะผจญภัยและหาเงินไปพร้อมๆกันนี่ล่ะ! วาฬคิดอย่างตั้งมั่น
“ข้าเห็นความตั้งใจของเจ้าแล้ววาฬไม่ใช่ปลา เจ้าทำได้ดีมาก นี่คือรางวัลของเจ้า” คาร์ลกลับมาทันทีเมื่อระยะเวลาภารกิจสิ้นสุดลง ก่อนเขาจะยื่นถุงผ้าเล็กๆขนาดพอดีมือมาให้
“นี่คือเงินค่าแรงของเจ้า ส่วนนี่ของใช้ที่จำเป็น มันมียาและเกราะอยู่ ส่วนย่ามนี่ข้าให้เจ้า” คาร์ลพูดด้วยรอยยิ้มจนวาฬเริ่มสบายใจขึ้นมา ความพยายามของเขาที่ผ่านมามันได้ผล
เขาได้รับชื่อเสียงเฉพาะพื้นที่เพิ่มขึ้นจากการฟันหุ่นฟางหนึ่งหมื่นครั้งโดยไม่ใช้สกิล ชื่อเสียงของเขาที่มีต่อคาร์ลจึงสูงถึงสองร้อยหน่วย มันไม่ได้มากอะไรนัก แต่เขามีค่าสถานะความเป็นผู้นำที่มากถึงแปดหน่วย การจะได้รับรางวัลที่ดีขึ้นมาอีกสักเล็กน้อยย่อมทำให้วาฬรู้สึกคุ้มค่าขึ้นมา
“ขอบคุณครับคุณคาร์ล” วาฬพูดอย่างเคารพ ก่อนจะนำโบนัสค่าสถานะที่ได้มาเพิ่มไปที่ความอดทน เพราะหลังจากนี้เขาจะเข้าสู่พื้นที่ส่วนที่สองของการฝึก การฝึกล่าสัตว์เล็ก
อดทน4>5
คุณสามารถสู้ไดโดยไม่พัก20>25นาที
คุณสามารถเดินทางไกลโดยไม่พัก60นาที>75นาที
“จากนี้ก็ตรงไปทางนั้นห้าร้อยเมตร เจ้าจะเจอกับครูฝึกอลัน เขาจะสอนการใช้ชีวิตให้กับเจ้าเดินทางปลดภัยล่ะวาฬไม่ใช่ปลา”
ได้โปรดอย่าเรียกชื่อนั้นเลย… วาฬได้แต่ก้มหัวอย่างเคารพและเดินก้มหน้าจากไปด้วยสีหน้าที่เริ่มมืดครึ้ม เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมการตั้งชื่อมันถึงยากเย็นได้ขนาดนี้
“คิดไปก็มีแต่เศร้า ดูไอเท็มดีกว่า” พูดจบวาฬก็เปิดดูรายการไอเท็มภายในย่ามทันที มันมีเกราะผ้าธรรมดา เจ้านี่ไม่ได้ช่วยอะไรนักหากเกิดการต่อสู้ขึ้นมาจริงๆ แต่มันก็ดีกว่าไม่ใส่เอาไว้ วาฬจึงไม่ลังเลที่จะใส่มันทันที ในขณะที่ไอเท็มอีกชิ้นที่เขาได้มาคือดาบเก่า
“ฮืม รองเท้า? ลุงก็น่าจะบอกกันหน่วยว่าให้เจ้านี่มาด้วย” วาฬเปลี่ยนไอเท็มปัจจุบันออกทันที ถึงอุปกรณ์ของเขาจะเป็นแค่พวกเกรดต่ำ แต่มันก็ค่อนข้างแปลกตาสำหรับเพลเยอร์หน้าใหม่รอบๆที่มีเพียงแค่ดาบเก่า ต่างกับวาฬที่มีทั้งเกราะและรองเท้าเสริมเข้ามา
[กริ๊ง! กริ๊ง! ตอนนี้เวลา05:00น.แล้วค่ะ ได้เวลาพักแล้ว!]
เสียงของ"คารินะ"จากเครื่องโซลเทรดดังขึ้นทำให้วาฬได้แต่อ้าปากค้าง เขาลืมไปเลยว่านี่มันจะเช้าแล้ว ถึงจะรู้ตัวว่าภารกิจของคาร์ลนั้นต้องใช้เวลากว่าสี่ชั่วโมงในการเคลียร์ แต่เพราะเขามัวแต่วุ่นอยู่กับการฝึกใช้สกิลและสอนเพลเยอร์คนอื่นๆ เขาจึงแทบลืมวันเวลาทั้งหมดไป
“โชคดีแฮะที่ยังไม่ได้ไปที่เขตสอง ฉันถึงยังไม่ต้องเสียเวลากางเต็นท์เพื่อป้องกันขโมยหรือมอนสเตอร์” คิดได้แบบนั้นวาฬก็เลือกหาพิงต้นไม้ใกล้ๆและทำการล็อคเอาท์ทันที
ไม่ทันไรที่เขาจากไป มันก็มีกลุ่มของเพลเยอร์ที่ตรงเข้ามาด้วยความสนใจหวังจะขโมยไอเท็ม ทว่าทันทีที่สัมผัสอวตารของวาฬ พวกเขาก็ถูกไฟช็อตทันที
“ชิ! รอให้ไปถึงที่ล่าสัตว์ก่อนเถอะ ฉันจะเอาไอเท็มของเขามาให้ได้” หนึ่งในสมาชิกของกลุ่มพูดอย่างไม่สบอารมณ์และเดินจากไป
******
เกร็ดความรู้ทากีซัสออนไลน์
ค่าสถานะความคล่องตัวหนึ่งหน่วยจะเพิ่มความเร็วการตอบสนอง3%