พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช (รัชกาลที่ 1) ทรงเริ่มพระราชนิพนธ์วรรณคดีเรื่อง รามเกียรติ์ ในวันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ.2340 เป็นเรื่องยาวเขียนลงสมุดไทยถึง 102 เล่ม จึงจะจบบริบูรณ์ ถ้าหากพิมพ์เป็นหนังสือในแบบปัจจุบัน จะมีความหนาถึง 2,976 หน้า
รามเกียรติ์นี้เป็นวรรณคดีเรื่องสำคัญของไทย ซึ่งมีต้นแบบของเรื่องมาจาก “มหากาพย์รามยณะ” ซึ่งเชื่อว่าน่าจะเป็นที่รู้จักในหมู่คนไทยมาตั้งแต่สมัยโบราณ เนื่องจากได้รับอิทธิพลของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู วรรณคดีเรื่องนี้มีหลักฐานเก่าแก่ที่สุดในเมืองไทยคือพบในสมัยอยุธยาแต่ยังไม่สมบูรณ์ เมื่อรัชกาลที่ 1 ทรง
ปราบดาภิษกขึ้นครองราชเป็นต้นราชวงศ์จักรี ในตอนนั้นบ้านเมืองยังไม่มั่นคง หลังจากเพิ่งพ้นศึกสงคราม พระองค์จึงได้เร่งฟื้นฟูบ้านเมืองด้วยการปรับปรุงศาสนา กฎระเบียบต่างๆ ประเพณี และโดยเฉพาะด้านศิลปวัฒนธรรม พระองค์ทรงใช้วรรณคดีเรื่องรามเกียรติ์เป็นเครื่องมือในการฟื้นฟู
ความเห็น 0