เรื่องราวความน่ารักของเด็กๆบนเกาะเต่า จังหวัดสุราษฏร์ธานี ครั้งนี้ เพจ ดิ ไอส์แลนด์ การ์เดี้ยน : สำนักข่าวชาวเกาะ นำเสนอไว้ มีใจความสรุปได้ว่า ช่วงเวลาที่นักเรียนไทยส่วนใหญ่กำลังสนุกสนานกับวันปิดเทอม ยังมีเด็กๆบางกลุ่มกำลังใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ทำมาหารายได้เพื่อเก็บไว้เป็นค่าขนม
น้องปลื้ม – ด.ช.ธรรมยุทธ รักธรรม หนึ่งในพ่อค้าน้ำเต้าหู้แช่เย็น ที่ขึ้นรถซาเล้งตระเวนไปพร้อมกับพี่และน้องอีกสามคน เป็นตัวแทนให้ข้อมูลด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสว่า ตัวเขาอายุ 8 ขวบกว่า ที่มาขายของนี้ คุณพ่อ-คุณแม่ ไม่ได้บังคับ และทำแค่ช่วงปิดเทอม บางทีมาสองคน บางทีมาสามคน แต่วันนี้มาสี่คน มี พี่ชายชื่อเปรม ตัวเขา และน้องชายชื่อปรัชญ์ สามคนเป็นพี่น้องกัน ส่วนน้องอีกคนชื่อ เต เป็นหลานของแม่
ปลื้ม -ปรัชญ์ – เต และ พี่เปรม
น้องปลื้ม เล่าด้วยว่า พวกเขาสามคนพี่น้อง เรียนอยู่ที่โรงเรียนสารสาสน์วิเทศ สุราษฎร์ธานี พอปิดเทอมจะได้กลับมาบ้านที่ “เกาะเต่า” คุณพ่อของเขา เป็นทนายความ ส่วนคุณแม่ทำธุรกิจค้าขาย ปกติเวลาปิดเทอมใหญ่คุณแม่ของพวกเขา มักให้ไปเรียนซัมเมอร์ แต่คุณพ่อบอกว่า ถ้าใครไม่ไปเรียนซัมเมอร์ต้องมาขายของ
“แม่บอกว่า ปิดเทอมนี้ขายของดีมั๊ย ผมคิดว่าขายของเหมือนปีที่แล้ว มันจะดีมากเลย ตอนนั้นเราขายสาหร่ายของประเทศอะไรจำไม่ได้แล้ว แม่ซื้อมาให้ ขายดีนิดนึงครับ จำได้ว่าขายอยู่สิบกว่าวันก็ไปเรียนซัมเมอร์”น้องปลื้ม บอก
เมื่อถามว่าพี่น้องแบ่งหน้าที่ค้าขายกันยังไง พ่อค้าตัวเล็กคนเดิม อธิบาย เขากับพี่เปรมเป็นคนพูดกับลูกค้า แล้วให้น้องปรัชญ์ หยิบถุงมาให้ แต่น้องปรัชญ์ ไม่ค่อยทำมัวแต่เถลไถลอยู่ ส่วนพี่เปรมดูแลเรื่องเงินเพราะอายุเยอะกว่า พี่เปรม ดุนิดนึง บอกถ้าใครทำงานได้จะให้ตังค์ แต่ถ้าใครทำนิสัยไม่ดี พี่เปรมจะหักตังค์
แล้วปิดเทอมนี้ขายของได้กี่วันแล้ว น้องปลื้ม บอก ขายมาเกือบสิบวัน ได้เงินวันละพันกว่าบาท พวกน้ำเต้าหู้และน้ำอื่นๆคุณแม่ของเขาเป็นคนสั่งมาให้ และก่อนที่จะออกขาย “พี่ยาว” จะเอาลงถังแช่ แล้วขี่มอเตอร์ไซค์วิ่งไปตามจุดต่างๆ พวกเขาพี่น้องจะนั่งรถไปขายด้วยกัน ส่วนสินค้าจะมี น้ำเต้าหู้ น้ำเต้าหู้งาดำ น้ำลูกเดือย ถุงละ 15 บาท ส่วน น้ำข้าวโพด น้ำพุทรากระเจี๊ยบ เต้าฮวยนมสด เฉาก๊วยนมสด ขวดละ 25 บาท
“ขายของไม่หมดทุกวันหรอกครับ แต่บางวันก็หมดเกลี้ยงเลย พอกลับถึงบ้าน บางทีแม่มานับเงิน บางที น้านกมานับ นับเสร็จแล้วก็คืนมาให้พวกเราไปฝากธนาคาร คิดว่าน่าจะได้เงินหมื่นกว่าบาทแล้ว”น้องปลื้ม อธิบายภาพรวมธุรกิจในแบบของพวกเขา
ระหว่างคุยกันเพลินๆ มีลูกค้าสาวตะโกนแซว น้ำเต้าหู้ทำไมจืดจัง ทำเอาพ่อค้าตัวน้อยของเรา หน้าเจื่อนลงเห็นได้ชัด แต่พอบอก “อ่ะ…ล้อเล่น” บรรยากาศการค้าขายจึงกลับเข้าสู่โหมดปกติ
เลยนึกสงสัย เคยเจอลูกค้าคนอื่น “ป่วน”แบบนี้บ้างมั๊ย น้องปลื้ม เล่าให้ฟังน้ำเสียงเหมือนยังตื่นเต้นกับเรื่องที่เคยประสบ
“เคยมีลูกค้าบอกว่าอันนี้ของชิมได้มั๊ย แล้วจะไม่จ่ายตังค์นะ ผมก็ทำหน้าซีด แต่สุดท้ายเขาบอกว่า ซื้อก็ได้ ซื้อก็ได้ ผมเลยไม่หน้าซีด”
ขออีกหนึ่งคำถาม รู้สึกดีมั๊ยที่ได้เป็นพ่อค้าตั้งแต่อายุแปดขวบ น้องปลื้ม นึกครู่หนึ่งค่อยเผยความรู้สึกว่ารู้สึกดี แต่วันไหนแดดร้อนก็รู้สึกไม่ดี ไม่อยากขาย แต่กลับบ้านเลยไม่ได้ แม่บอกให้ไปขายต่อดีกว่า