เวลาพบเจอสิ่งที่ไม่พอใจ อาจทำให้อารมณ์ของเราขุ่นมัว เกิดความทุกข์เพราะสิ่งเหล่านั้น ให้สร้างช่องว่างระหว่างเรากับสถานการณ์ จากนั้นให้ยิ้ม ยิ้มเหมือนรู้ทันโลกว่า "เฮ้ย นี่มันเรื่องธรรมดานี่หว่า" นึกขำ ๆ สนุกกับโลกใบนี้ สนุกไปกับเรื่องที่เราไม่ชอบ
หลังจากนั้น ให้มองอารมณ์ตนเอง ยอมรับว่าโลกยังกระทบเราได้ โลกยังสร้างความขุ่นมัวให้เราได้ จากนั้นให้ยิ้มออกมาอีกครั้ง นึกขำในความเป็นมนุษย์ธรรมดาของเรา เพ่งศูนย์รวมชีวิตไปที่ความธรรมดา เมื่อเราเห็นแต่ความธรรมดา ไม่หลงคิดว่าสิ่งต่าง ๆ เป็นอะไรที่มีความพิเศษไปกว่าความธรรมดา เราจะเกิดภาวะ ยิ้มน้อย ๆ ยิ้มอย่างเบิกบานแบบพระพุทธรูป
อันนั้นแหละคือรากฐานของความตื่นรู้ คือตื่นจากการเป็นทาสของโลก ตื่นจากการยึดมั่นในความรู้สึกสุขทุกข์ของตนเอง
ขอให้ทุกท่านฝึกทำเช่นนี้บ่อย ๆ ฝึกให้กลายเป็นนิสัย ให้กลายเป็นสัญชาติ ท่านจะกลายเป็นคนที่มีความทุกข์ยากขึ้น ความทุกข์ในชีวิตจะค่อย ๆ ลดลงเป็นลำดับ
