เหลือเวลาอีก 5 นาที! ผลไม้จำนวนมากรอเป็น “กับข้าว” อยู่!
เมื่อสมัยที่ดิฉันเด็กๆ เคยเห็นลุงคนทำสวนที่บ้านแกกินข้าวกับผลไม้ต่างๆอยู่เสมอ เคยเดินเข้าไปถามแก แกตอบว่ามันคล่องคอดี เห็นทีลุงแกคงร้อนและอ่อนเพลียเพราะทำสวนกรำแดดมาทั้งวัน
จึงมาสรุปเอาเองว่า ประเทศไทยเป็นประเทศร้อน และเป็นประเทศที่รับประทานข้าวเป็นหลัก กับข้าวส่วนใหญ่ก็จะมีรสจัด เผ็ดร้อนหรือมีไขมันเยอะ ฉะนั้นในวันที่อากาศร้อน คนในสมัยก่อนที่ไม่ได้มีตู้เย็นหรือเครื่องปรับอากาศกันแทบทุกบ้านแบบสมัยนี้ เขาก็ต้องหาวิธีดับร้อนด้วยอาหารการกิน และที่สำคัญต้องเป็นอาหารที่ย่อยง่าย ร่างกายจะได้ไม่เสียพลังงานเยอะ
คนโบราณก็เลยรับประทานข้าวกับผลไม้ซึ่งให้รสชาติเปรี้ยว หวาน หอม สดชื่น ย่อยก็ง่าย เช่น รับประทานข้าวกับสับปะรด มะม่วงสุก มังคุด แตงโม เป็นต้น นอกจากรับประทานผลไม้กับข้าวแล้ว คนโบราณก็ยังนิยมนำผลไม้มากินแก้กันกับอาหารชนิดอื่นด้วย เช่น ไข่เต่าหรือไข่จาระเม็ด ซึ่งถือว่า “ร้อน” ก็จะกินมังคุดแก้เพราะมังคุดเป็นผลไม้ที่กินแล้ว “เย็น” มังคุดยังเป็นผลไม้ที่เย็นพอที่จะไปกินแก้กับทุเรียนซึ่งเป็นผลไม้ร้อนอีกด้วย ถ้าเรากินทุเรียนซึ่งมีคุณสมบัติร้อนคู่กับสิ่งที่มีพลังงานและความร้อนสูง เช่น รับประทานทุเรียนคู่กับเบียร์ รับรองร้อนบวกร้อน ร่างกายต้องระเบิดแน่นอน อาจถึงขั้นเสียชีวิตด้วยซ้ำ ตัวอย่างก็มีให้เห็นอยู่บ่อยๆ
นอกจากที่คนไทยจะรับประทานข้าวกับผลไม้แล้ว เรายังนำผลไม้ใส่ลงไปในอาหารหลากหลายหรือรับประทานคู่กับอาหารจานต่างๆ เช่น รับประทานแตงโมคู่กับปลาแห้งผัด เป็นต้น ส่วนอาหารที่มีผลไม้เป็นวัตถุดิบประกอบ เช่น แกงคั่วสับปะรดกับหอยแมลงภู่หรือไข่แมงดา แกงเผ็ดเป็ดย่างใส่องุ่นหรือลิ้นจี่ เป็นต้น ผลไม้ต่างๆเหล่านี้จะไปช่วยตัดรสหรือตัดเลี่ยน ทำให้อาหารจานนั้นๆกลมกล่อมขึ้นมาทันที แม้แต่สับปะรดในขนมจีนซาวน้ำยังช่วยให้เราไม่รู้สึกถึงความมันของกะทิเลย หรือหากมีส้มโอเปรี้ยวๆแห้งๆที่กินเปล่าๆไม่ไหว เราก็นำมายำให้รสชาติกลมกล่อม ใส่ความมันของมะพร้าวคั่วลงไปอีกต่างหาก
ดิฉันเคารพภูมิปัญญาของคนไทยที่ได้คิดค้นอาหารจานต่างๆขึ้นมา ท่านทั้งหลายคิดได้ซับซ้อนหลายตลบ กินนี่คู่กับนั่น กินนั่นแก้กับโน่น และท่านไม่เคยลืมที่จะให้ความสำคัญกับความอร่อยของจานนั้นๆเลย
อาหารไทยของเราไม่มีสักจานเลยที่จะไม่อร่อย มีแต่ว่าคุณชอบที่จะรับประทานหรือเปล่าเท่านั้นแหละ
