ส่วนตัวผมคิดว่าคนเราไม่ค่อยได้เรียนรู้อะไรจากความสุขนะ
ไม่รู้สิ ผมไม่ได้คิดว่าเราโตขึ้น หรือเป็นตัวเองที่ดีขึ้นเรื่อยๆ เพราะความสุข
ซึ่งผมว่ามันเป็นประโยคที่ง่ายต่อการถูก defence เหมือนกัน
เพราะบางคนอาจจะคิดว่า ความสุขเป็นตัวแปรบางอย่างที่ทำให้ชีวิตของคุณดีขึ้น
แต่สำหรับผมแล้ว ความทุกข์ ความเจ็บปวดต่างหากที่ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรบางอย่างที่มันซ่อนอยู่ในทุกๆอย่าง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องครอบครัว เรื่องส่วนตัว เรื่องงาน หรือลุกลามไปจนถึงเรื่องของความสัมพันธ์
ไม่ว่าจะรูปแบบไหนก็ตาม
เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่มีใครอยากเจอมันหรอก ไอ้ความเจ็บปวดเนี่ย
แต่ถามว่า เลือกได้มั้ยละ ที่จะไม่เจอกับมันเลยทั้งชีวิต
ก็ไม่ได้
เราต่างเติบโตจากความรักที่มันเจ็บปวดด้วยกันทั้งนั้นแหละ
แต่จะต้องเจ็บกันอีกกี่ครั้ง อันนี้ก็ต้องลองมานับกันดู
1. เพื่อนผมคนนึง เป็นสาวผมยาว สูงร้อยเจ็ดสิบกว่า
พูดง่ายๆ ว่าหมวย และหุ่นนางแบบ
เรียกว่างานดี จนเพื่อนผู้ชายอีกคนบอกให้ผมช่วยสร้างสถานการณ์ เพื่อที่มันจะได้เข้าไปจีบ
ผมก็แนะนำทั้งสองคนให้รู้จักกัน ฝั่งนั้นก็เพื่อนเนอะ อีกฝั่งก็เพื่อน ก็ลองดู
ถ้ามันไม่ได้ ก็จะได้จบๆ ไป
แต่สุดท้ายก็โอเคนะ จีบกันตั้งแต่ปีหนึ่ง
จนเป็นแฟนกัน ก็นับได้เกือบสิบปีเลยหลังจากนั้น
ถ้าไม่เลิกกันซะก่อน
ตอนที่เลิกกัน เพื่อนทุกคนตกใจนะ ว่า
เห้ยยย สิบปีเลยนะเว้ยยยย
จะสามสิบแล้ว ทำไมมึงเพิ่งมาเลิก
เพื่อนผมฝั่งผู้หญิง ก็ได้แต่บอกว่า มันคงไม่ใช่แล้วแหละ
อยู่ๆ ก็เหมือนพยายามกัน แต่มันก็ไม่เวิร์คสักที
อาจจะไกลด้วย หรือด้วยอะไรก็แล้วแต่
ฟังดูก็เศร้าๆ ว่า มันต้องใช้เวลาถึงสิบปีเลยหรอ กว่าจะรู้ว่ามันไม่ใช่
เพื่อนก็เศร้ากันไป
หลังจากนั้นได้อาทิตย์นึง ฝั่งผู้หญิงก็เล่าให้ฟังว่า
ที่ผู้ชาย บอกเหตุผลมาทั้งหมด เป็นเรื่องโกหก เพื่อให้เลิกกันแบบสบายๆ
เพราะฝ่ายชายแอบไปคุยกับผู้หญิงอีกคนที่อยู่ใกล้ๆ ที่ทำงานกันแล้ว
เรียกว่าแหกกันถ้วนหน้า
ผมเองก็ไม่ได้เข้าข้างใครเลย
เพราะทั้งสองฝั่งก็เป็นเพื่อน
อีกอย่างผมก็ไม่ได้มีหน้าที่มานั่งติดสินว่าใครถูกหรือผิด
แต่ฝั่งผู้หญิง ที่เศร้ามากๆ ตอนที่เลิกกันแรกๆ
มีท่าทีเปลี่ยนไปเลยนะ
จากที่ฟูมฟาย รู้สึกเหมือนหมดกำลังใจ
หมดความหวังกับความรักที่มีมา
กลายเป็นคนที่ลุกขึ้นมาแล้วบอกว่า
ดีแล้ว ที่มันจบไป
ดีแล้วที่เหตุการณ์นี้ทำให้เธอได้รู้ว่า
คนนี้ไม่ใช่คนที่จะอยู่ด้วยได้ไปตลอดชีวิต
จากที่เจ็บมาก
เธอบอกว่ามันเจ็บน้อยลง
จากที่เคยถามตัวเองตลอดว่าทำไม
มันเหมือนได้ปลดล็อคอะไรบางอย่าง
ถ้ามองกันดีๆ
การเลิกกันครั้งนี้อาจจะเศร้า
เศร้าเพราะมันผ่านมานาน
อยู่ด้วยกันมานาน
แต่ถ้าไม่ใช่เพราะใครอีกคนที่เข้ามา
แล้วทำให้เค้าอีกคนจากไป
เราก็ไม่มีทางรู้เลยว่า เราจะอยู่กับคนคนนี้ต่อไปได้ไหม
เธอบอกว่ามันเป็นเรื่องที่ต้องขอบคุณใครสักคนนะ
ที่ทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น แล้วได้เอาแฟนเธอคนนี้ออกไป
2. เพื่อนผมอีกคนที่เพิ่งเลิกกับแฟน
ที่ก็ไม่แน่ใจว่าจะเรียกว่าแฟนได้เต็มปากรึเปล่า
อารมณ์เหมือนต้องหลบๆ ซ่อนๆ
ไม่อยากให้ใครรู้ แถมอีกฝ่ายก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้
แต่เพื่อนคนนี้ก็อดทน อึดมาก ถูกฝึก ถูกเทรนเรื่องความทนทานทางความรู้สึกมาเป็นอย่างดี
อะไรที่แฟนเก่าขอ เค้าจะทำให้ทุกอย่าง
ในขณะที่เพื่อนผมที่เป็นคนอยู่ด้วยทุกวัน
ไม่สามารถแสดงออกถึงความสัมพันธ์
จะไปไหนด้วยกันแต่ละที นี่แทบต้อง ไปจุดนัดพบ
ต้องเป็นที่รองรับอารมณ์
ต้องถามตัวเองทุกวันว่า สรุปมันคืออะไรกันแน่
ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
จนถึงวันที่ฟิวส์ขาด ทนไม่ไหวแล้วที่ต้องตื่นมาถามตัวเองตลอดว่า
สรุปกูเป็นใครในชีวิตมึง
ไม่ใช่เดือนสองเดือนหรอกนะที่อยู่แบบนั้น
ปีสองปีเลยมากกว่าที่ตั้งคำถามกับตัวเอง
วันนี้เพื่อนผมคนนั้นได้ออกมาจากวงจรนั้นแล้ว
เรียกว่าตัวเบามากตอนนี้
ผันชีวิตจากบุคคลซึ่งมีความอดทนกับความสัมพันธ์
ตอนนี้เอาความรักทั้งหมดที่มีมอบให้นักร้องเกาหลีไปแล้ว
ว่าไม่ได้ ห้ามขำนะครับ เรื่องแบบนี้
ใครไม่ได้อยู่วงใน ไม่เข้าใจความรักแบบนี้แน่ๆ
แต่ความเจ็บปวดครั้งนั้นก็ทำให้เพื่อนผมรู้ได้ว่า
รักครั้งต่อไป เธอจะคิด ในวงเล็บว่า อยู่คนเดียวให้น้อยกว่าเดิม
อะไรที่มันดูไม่ใช่ ก็จะรีบถามออกไป
อาจจะไม่ใช่รักที่ดี แต่พอจบ เดินออกมาแล้วก็รู้สึกว่ามันดีกับชีวิตในวันถัดๆ ไป
เท่าที่เล่ามา
ผมยังยืนยันนะว่า ความเจ็บปวดเป็นสิ่งจำเป็นในความรัก
เพราะที่สังเกตมา ยิ่งเจ็บปวด หรือสมบุกสมบันกับมันมากแค่ไหน
ครั้งถัดไปเราจะระวังตัวเองมากขึ้น ใจเย็นขึ้น
เพราะเรารู้แล้วว่า อะไรที่เราต้องการ อะไรที่เราไม่ต้องการ
ไม่รู้หรอกว่าต้องเจ็บปวดกันอีกเท่าไหร่
ในรักครั้งนี้ หรือรักครั้งถัดๆ ไป
แต่ทุกความเจ็บปวดก็เข้ามาเพื่อให้เราเข้าใจตัวเองทั้งนั้นแหละ
เพราะฉะนั้นถ้าตอนนี้ยังเจ็บปวดกับมันอยู่
ลองถามตัวเองดูนะครับว่า ความเจ็บปวดครั้งนี้มันกำลังบอกอะไรเราอยู่
แล้วมันจำเป็นต้องเศร้า ต้องนั่งเจ็บอยู่กับมันจริงๆ ใช่มั้ย
หรือจริงๆ ก็ดีแล้วที่มันกำลังเกิดขึ้น
แล้วเราก็จะปล่อยให้มันจบไป
แบบที่รักครั้งถัดไป เราจะเข้าใจตัวเองได้ดีกว่าเดิม
ติดตามบทความใหม่ ๆ จาก เพจบันทึกนึกขึ้นได้ บน LINE TODAY ทุกวันศุกร์
ความเห็น 7
คนเราถ้าไม่มีความจริงใจให้ต่อกันแล้ว ต่อให้ทำดีสักแค่ไหน ยังไงก็รั้งไว้ไม่ได้อยู่ดี.
13 ก.พ. 2563 เวลา 22.19 น.
ลดา 9491
ยอมเลิกยอมเจ็บเพื่อให้ความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนนั้นจบๆกันไป เพื่อที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า แต่เวลาใช้ในการเยียวยานั้นนานมากเพราะเจ็บมาก ตอนนี้ชีวิตมีความสุขดีมากในแบบของเรา ดีใจที่ออกมาได้ไม่ต้องทนทุกข์กับรักครั้งนั้นอีกต่อไป
13 ก.พ. 2563 เวลา 23.31 น.
นิว
คนไม่ใช่ เมื่อไหร่ก็ไม่ใช่
15 ก.พ. 2563 เวลา 13.13 น.
K🪙🆖K🆔🅰️K🍪®️N6️⃣9️⃣
อ่านเเล้วคือเเบบ "ใช่" ทำไมต่องจมปรักกับความเจ็บปวด เพราะยังไงก็ต้องเจอกันทุกคน ปรับตัวและสู้ต่อไปสิ เเล้วถือเป็นบทเรียนเอา
16 ก.พ. 2563 เวลา 13.07 น.
พอห้าสิบกว่าๆ ก็ไม่เจ็บแล้วล่ะ น้องๆ มันตายด้าน แล้ว
ก็เพิ่งอกหัก เมื่อตะกี้. ก็เฉยๆ กินอิ่ม ดี.
ที่ร้องเพลงอกหัก ก็เพราะเนื้อเพลงพาไป ไม่รู้สึกไรเลย
เห้อ.
16 ก.พ. 2563 เวลา 11.49 น.
ดูทั้งหมด