12 ข้อคิด อยู่ร่วมกับเงิน แบบไม่ตกเป็นทาสเงิน | พศิน อินทรวงค์

1. เงินมีประโยชน์ แต่จิตใจที่ยึดเงินไม่มีประโยชน์ จิตที่ยึดเงินทำให้เรากลายเป็นทาสเงิน แล้วเงินก็จะลากจูงเราเหมือนวัวควาย

2. เงินทองมาจากการทำงาน มิได้มาจากความอยากหรือความโลภ ฝันถึงอนาคตได้เพื่อเติมกำลังใจยามท้อแท้ ทว่า ฝันให้น้อยกว่าลงมือทำจะเป็นการดี

3. ถ้าเป็นไปได้ จงค้นให้พบว่าชอบทำสิ่งใด แล้วยึดสิ่งนั้นเป็นอาชีพ ถ้าทำสิ่งที่รักไม่ได้ ก็ให้รักในสิ่งที่ทำให้ได้

4. อย่าทำงานอย่างคนขี้เกียจ เพราะนั่นคือการเบียดเบียนตนเอง “ทำงานอย่างเต็มกำลัง” คือการเคารพและให้เกียรติตนเอง

5. การงานของเราสร้างความสุขให้ใครบ้าง ใช้ความรักในเพื่อนมนุษย์เป็นแรงขับเคลื่อน อย่าทำงานเพื่อล่าความสำเร็จ เราจะกลายเป็นผู้เบียดเบียนเพื่อนมนุษย์โดยไม่รู้ตัว

6. พัฒนาศักยภาพการทำงานให้สูง ลดกิเลสตนเองให้ต่ำ ไม่อย่างนั้นแล้ว ศักยภาพการทำงานของเรา ย่อมกลายเป็นเครื่องมือเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น

7. รู้จักเพียงพอ มิใช่หยุดยั้งการพัฒนา ความพอนี้คือเพียงพอแก่ชีวิตตนเอง เมื่อรู้จักพอแล้ว อะไรๆที่เรามีอยู่ ย่อมถูกส่งต่อ แบ่งปันไปยังผู้ขาดแคลน ชีวิตที่เหลืออยู่ย่อมเป็นชีวิตที่ร่มรื่น รื่นรมย์ เบาสบาย

8. ยิ่งมีเงินมาก สติต้องยิ่งแข็งแรง ปุถุชนมีเงิน มักตกเป็นทาสเงิน อริยชนมีเงิน ย่อมใช้เงินเพื่อสงเคราะห์ส่วนรวม หาเงินว่ายากแล้ว สละเงินออกไปเป็นสิ่งยากยิ่งกว่า

9. การหาเงิน กับการยกระดับจิตใจ จะต้องมาคู่กันเสมอ เพราะจิตที่อ่อนแอ มักเสพติดเงินทอง นำไปสู่ความต้องการไม่จบสิ้น

10. ได้เงินมา อย่าเอาแต่ใช้เงินเพื่อตนเอง สงเคราะห์พ่อแม่บ้าง ช่วยเหลือสังคมบ้าง ซื้อของฝากคนที่รักใคร่ชอบพอบ้าง เพราะชีวิตที่หรูหรา หาใช่ความสุขแท้ของชีวิต

11. รู้จักหา รู้จักใช้ รู้จักประหยัดอดออม ฟังแล้วอาจเชย แต่ใช้ได้ชั่วชีวิต

12. ไม่ว่ารวยหรือจน ทุกคนก็มีความสุขได้ทั้งนั้น อย่าแขวนความสุขทั้งหมดไว้ที่เงินทอง เพราะเราจะกลายเป็นคนโง่เขลาที่สุดในโลก ถ้าเป็นคนรวย ให้รู้จักพอ แล้วแบ่งปันผู้อื่น ถ้าเป็นคนจน อย่ามัวงอมืองอเท้า มุ่งมั่นทำงานสร้างเนื้อสร้างตัว 

เงินทองเป็นสิ่งสำคัญ แต่มิใช่ทั้งหมดของชีวิต เกิดเป็นมนุษย์ควรเข้าถึงความสุขแท้ที่อำนาจเงินเข้าไปไม่ถึง สุขแท้จริงคืออิสระจากลาภ ยศ สรรเสริญ คือการลดละมานะอัตตา กิเลสของตัวให้เบาบาง สุขแท้คือความเมตตา ไม่แบ่งแยก ความสุขเช่นนี้ จะเป็นคนรวยหรือจนก็มีสิทธิ์เข้าถึงได้ทั้งนั้น อยู่ที่ความสว่างของใจเป็นสำคัญ