เคยสงสัยไหมว่าทำไมบางคนทำโน่น ทำนี่ได้สารพัด อย่างกับว่ามีเวลามากกว่าคนอื่น ซึ่งจริง ๆ ทุกคนรู้ดีว่าเวลาของเราเท่ากันคือ 24 ชั่วโมง แต่ที่ทำให้ดูเหมือนมีเวลามากกว่า ทำได้มากกว่า เพราะเขาเหล่านั้นรู้จักบริหารจัดการเวลาให้มีประสิทธิภาพ ใช้เวลาที่มีอยู่จำกัดอย่างฉลาด รู้ว่าอะไรทำแล้วจะได้ผลลัพธ์ที่มากกว่า รู้จักจัดลำดับความสำคัญ ซึ่งวิธีเหล่านี้เค้าเรียกว่า “ทำน้อยให้ได้มาก”
การทำน้อยให้ได้มาก ถ้าจะพูดให้เข้าใจง่าย ๆ และเป็นรูปธรรมเลยก็คือการใช้เวลาทำน้อย แต่ได้ผลลัพธ์ที่ดี หรือการลงทุนบางอย่างที่ไม่ได้มากนัก แต่กลับผลตอบแทนดี หรือจะเป็นการทำบุญก็ได้ เราไม่จำเป็นต้องทำบุญด้วยเงินทอง หรือข้าวของที่เยอะแยะมากมาย แค่มีศรัทธาที่ตั้งมั่นก็ได้บุญมหาศาล ซึ่งก็คือการทำน้อยได้มาก จะทำอย่างไรให้ใช้เวลาน้อย ๆ แต่ได้ผลลัพธ์มาก ๆ 3 เทคนิคนี้ช่วยคุณได้
1. จัดลำดับความสำคัญ
งานทุกงานไม่ได้มีความสำคัญเหมือนกันหมด แต่ที่มันดูเหมือนเยอะ ดูเหมือนเร่ง ดูเหมือนด่วน เพราะคุณไม่รู้จักจัดลำดับความสำคัญของงานให้ดี อะไรคืองานหลักที่สำคัญที่สุด ต้องแยกให้ออกแล้วรีบทำงานนั้นก่อนเป็นอันดับแรก ไม่ใช่มัวแต่ทำอะไรที่ไม่เกี่ยวกับงาน จนไม่มีเวลาทำสิ่งที่สำคัญจริง ๆ และเมื่อหาสิ่งที่สำคัญได้แล้ว ก็ต้องโฟกัสสิ่งนั้นอย่างเต็มที่
2. โฟกัสที่งานสำคัญด้วยกฎ 80/20
นักเศรษฐศาสตร์ชาวอิตาลี “พาเรโต” ได้ศึกษาและคิดค้นกฎเกณฑ์นี้ขึ้นมา ชื่อว่า “กฎของพาเรโต” เป็นการโฟกัสไปที่กฎ 80/20 เพราะเรื่องที่มีความสำคัญกับชีวิตถึง 80% แต่เรากลับให้เวลากับมันแค่ 20% ในขณะที่เราใช้เวลา 80% หมดไปกับการทำเรื่องที่ให้ผลลัพธ์กับชีวิตแค่ 20% เท่านั้นเอง
ถ้าเข้าใจตรงนี้ก็จะสามารถนำมาประยุกต์ใช้กับเรื่องต่าง ๆ ได้ ไม่ว่าจะเป็นการเรียน การทำงาน การใช้ชีวิต กฎ 80/20 นำมาใช้ได้หมด
อย่างเรื่องการทำงานต้องพิจารณาก่อนว่า ที่ว่างานยุ่งนั้นเพราะอะไร ไม่ใช่มีงานอะไรเข้ามาก็ทำหมด ทำแบบไม่หมดสักที แต่ต้องเลือกว่าในงานที่รอคิวอยู่นั้น งานอะไรที่จะให้ผลลัพธ์เยอะกว่าก็เลือกงานนั้นมาทำก่อน ถ้างานนี้ใช้เวลาแค่ 20% แต่กลับให้ผลลัพธ์ถึง 80% ที่เหลือก็สบายขึ้นแล้ว เราจะมีเวลาอีก 80% มาทำที่สำคัญลดหลั่นกันลงไปก็ได้ เพราะเรามีผลลัพธ์ 80% ตุนไว้แล้ว ถ้าเป็นการสอบ ก็สอบผ่านและได้เกรด A ให้อุ่นใจไว้แล้ว
3. ตัดสิ่งไม่จำเป็นออกไป
นักบวชชาวจีนมีเทคนิควิธีในการฝึกวิชาก็คือการปิดประตูอ่านคัมภีร์ คนจีนเค้ารู้ว่าเวลาส่วนใหญ่ของคนเรามักเสียไปกับเรื่องที่ไม่ค่อยจำเป็น เช่น การพูดคุยไร้สาระ ฯลฯ เค้าก็เลยจัดเวลาช่วงหนึ่งของวันให้นักบวชไปอยู่คนเดียวในห้องที่เป็นพื้นที่เฉพาะ ปิดประตูล็อค เพื่ออ่านคัมภีร์เพียงอย่างเดียว นักบวชจีนไม่ได้เน้นเรื่องการทำสมาธิแต่เน้นเรื่องการศึกษาคัมภีร์มากกว่า ซึ่งนอกเหนือจากการอยู่ในห้องอ่านคัมภีร์แล้ว นักบวชก็จะทำเฉพาะเรื่องที่จำเป็นของชีวิต เช่น กิน ออกกำลังกาย ทำให้มีเวลาเหลืออยู่มากในการอ่านคัมภีร์ ไม่ต้องเจอผู้คน ไม่ต้องพูดกับใคร ทำให้จิตที่ไร้สาระค่อย ๆ หมดไป ไม่มีการแชท ไม่มีทีวี ทำให้มีเวลาเหลือมากเพื่อทำสิ่งที่จำเป็นต่อตัวเองจริง ๆ
หลักการนี้ใช้ได้กับทุกคน ไม่เฉพาะนักบวชจีนเท่านั้น เราอาจจะรู้สึกว่าต้องทำงาน พบเจอผู้คนจะปิดประตูอ่านคัมภีร์ได้ยังไง แต่นี่คือการเปรียบให้เห็นว่าถ้าเราตัดสิ่งที่ไม่จำเป็นออกไป แล้วเลือกเฉพาะสิ่งสำคัญ เราจะมีเวลาทำเรื่องที่สำคัญเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลย เพราะวิถีของคนทั่วไปมักจะถูกเรื่องที่ไม่จำเป็นดึงเวลาไป ลองย้อนกลับมาสำรวจตัวเองเสียใหม่ว่าเราเสียเวลาไปกับอะไรบ้าง ปล่อยเวลาสะเปะสะปะไปกับอะไรบ้างหรือเปล่า แล้วเราจะรู้ว่าการทำน้อยให้ได้มากเป็นอย่างไร
3 เทคนิคนี้จะเป็นตัวช่วยให้คุณควบคุมเวลาในการทำงานได้ดีขึ้น เพียงแค่รู้หลักว่าจะทำอย่างไรในเวลาอันจำกัดให้ได้ผลลัพธ์มาก ๆ แค่นี้การจัดสรรเวลาก็มีประสิทธิภาพขึ้นแล้ว
