ก่อนอ่านถึงตรงนี้ คุณกำลังคิดอะไรอยู่คะ และก่อนหน้านี้ 10 นาที คุณคิดเรื่องนี้เรื่องนั้นไปแล้วกี่เรื่อง และถ้าให้ย้อนไปไกลกว่านั้น 1 ชม.ที่ผ่านมา คุณจำได้มั้ย ว่าคิดอะไรไปแล้วบ้าง เป็นประโยชน์กี่เรื่อง เป็นขยะกี่เรื่อง อ้อมว่าเราจำไม่ได้หมดหรอกค่ะ เพราะเขาว่ากันว่า คนเรามีความสามารถในการคิดโดยเฉลี่ย 15,000 – 60,000 เรื่อง / วัน ทีเดียว
เราเก่งโดยไม่ต้องตั้งใจกับความสามารถจะคิดได้เป็นพันหมื่นเรื่อง แต่เราเก่งพอที่จะรู้ทันตัวเองเวลาคิด หรือสั่งให้ตัวเองหยุดคิดกันได้มั่งมั้ยคะ วันนี้ปัญหาที่ต้องการคำตอบก็คือ เราจะหยุดคิดได้อย่างไร เวลานั่งสมาธิ อ้อมเลยไปหาคำตอบจาก พระทรงศิลป์ สุจิณโณ วัดป่าสุคะโต จ.ชัยภูมิ ซึ่งท่านเมตตาอธิบายว่า
คนมานั่งสมาธิย่อมต้องเห็นธรรมชาติที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ที่ผ่านมาเราก็คิดกันตลอด แต่ไม่เคยรู้ตัว ทีนี้พอมาเจริญสติ มันย่อมถูกแล้วที่เห็นว่าตัวเองคิด เพราะเรามานั่งสมาธิเพื่อให้เห็นสิ่งเหล่านี้ เรามาฝึกการตั้งมั่น รับรู้ลมหายใจ รู้สึกถึงท้องที่พองยุบ ตั้งใจมาดูตัวเรา เพราะฉะนั้นก็ต้องเห็นธรรมชาติที่เกิด
และในเมื่อจิตมันมีหน้าที่คิด ก็เป็นปกติที่พอนั่งแล้ว จะเห็นความคิด รู้ทันความคิด ก็อย่าได้ไปรำคาญมัน ในเมื่อความคิดเป็นธรรมชาติของจิต เป็นอาการของจิต เมื่อมาดูกายเห็นจิต ก็เท่ากับเรากำลังจะเห็นธรรมชาติ เห็นคิด เห็นธรรมะ เห็นธรรมชาติ
สำหรับบางคนที่อาจเคยเข้าใจว่านั่งสมาธิแล้ว จะไม่ได้ยินเสียงอะไร ประหนึ่งโลกทั้งใบเงียบสงบ พระอาจารย์ท่านแนะนำว่า เราไม่ได้ปฏิบัติเพื่อต้องการความสงบจบแค่ฌาน แต่เราปฏิบัติเพื่อต้องการความรู้ ตื่น เบิกบาน
ถึงตรงนี้อ้อมก็ได้แต่หวังใจว่าใครที่คิดเก่ง จะลองมานั่งให้รู้ ให้เห็น ความคิดกันดูสักตั้งนะคะ น่าสนุกดีไม่น้อย
อย่าลืมนะคะ ถ้าคุณรู้สึกหนักๆ ในใจ มีคำถามสงสัย สามารถส่งมาให้พวกเราได้ที่ www.bia.or.th/dhamlife อ้อมจะไปหาคำตอบจากพระอาจารย์มาให้ค่ะ
อะไรที่อ้อมช่วยได้ อ้อมยินดีค่ะ _
