ปีนี้ประเทศญี่ปุ่นมีวันหยุดยาวอยู่หลายช่วงครับ ไม่ว่าจะเป็นช่วงโกลเดนท์วีคในตอนเดือนเมษา-พฤษภา ที่จะยาวเป็นพิเศษเพราะปีนี้เป็นการเฉลิมฉลองเปลี่ยนรัชสมัยสู่สมัย “เรวะ” ของเขา และช่วงหยุดยาว “โอบ้ง” ที่คนญี่ปุ่นจะกลับบ้านไปเยี่ยมบรรพบุรุษกันในเดือนสิงหาคมที่ผ่านมาไม่นานนี้ ก็หยุดยาวหลายวันเช่นเดียวกัน …
ปกติแล้วคนได้รับวันหยุดยาวก็ต้องดีใจรึเปล่าฟระ ?
แต่ที่ญี่ปุ่นมันให้ผลตรงข้ามเลยครับ…
จริง ๆ แล้วรัฐบาลญี่ปุ่นเขาพยายามกำหนดวันหยุดเพิ่มขึ้น เพราะเห็นว่าคนญี่ปุ่นนั้นเคร่งเครียดกับการทำงานมากเกินไปและต้องการวันหยุดเพิ่ม ซึ่งคนญี่ปุ่นนั้นไม่มีวันหยุดตามศาสนาพุทธเหมือนบ้านเรา แล้วก็ไม่ได้หยุดตามศาสนาคริสต์แบบฝรั่งด้วย เพราะญี่ปุ่นเขาไม่ได้นับถือศาสนาอะไรกันเป็นพิเศษ ช่วงคริสต์มาสเขาก็ฉลองกันแทบจะเหมือนฝรั่งนั่นแหละ หรือปีใหม่ก็เข้าวัดทำบุญกันเหมือนชาวพุทธนั่นแหละ แต่ก็ไม่ได้หยุดงานอะไรใด ๆ
ผลก็คือรัฐบาลเขาต้องกำหนดวันหยุดขึ้นมาเอง ซึ่งมันก็มักจะเป็นวันแปลก ๆ ซะด้วย เช่น วันภูเขา วันทะเล วันกีฬา ซึ่งเอาเข้าจริงคนญี่ปุ่นมากกว่าครึ่งไม่รู้หรอกว่าวันหยุดน่ะ มันคือวันอะไร เพราะความที่มันแปลกเกินไปแบบนี้นั่นเอง เวลาผมถามเพื่อนที่บริษัทว่า เอ๊ะ..ทำไมพรุ่งนี้ถึงหยุดนะ มันเป็นวันอะไรเหรอ ส่วนใหญ่ไม่มีใครตอบได้ รู้แค่ว่าเป็นวันหยุดก็พอ
อ้าว..แบบนี้ถ้ามีวันหยุดเยอะ ๆ วันหยุดยาว ๆ มันก็น่าจะดีไม่ใช่เหรอ
ทำไมถึงไม่ชอบล่ะ ?
เขาบอกว่าจากแบบสำรวจนั้นคนในญี่ปุ่นมากกว่า 45% นั้น ไม่ชอบและไม่มีความสุขจากการได้หยุดยาว ๆ เอาซะเลย อืม..งั้นเราลองมาวิเคราะห์กันดีกว่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ฝ่ายที่ได้หยุดยาว
นอกจากเหตุผลที่ว่าห่วงงาน กลัวงานไม่ต่อเนื่องแล้วการออกไปเที่ยวที่ไหนสักที่ในช่วงหยุดยาวนั้น ก็เป็นเรื่องที่ลำบากมาก ก็คล้าย ๆ กับช่วงเทศกาลบ้านเรานั้นแหละครับ คนเยอะ รถติด รถไฟเต็ม ค่าที่พักแพง เพียงแต่ว่าความหนาแน่นของประชากรเขามากกว่าบ้านเรามาก
รวมกับนักท่องเที่ยวต่างชาติที่เข้ามาท่องเที่ยวในช่วงเทศกาลทำให้ให้คนมันเยอะมาก ๆ แถมนักท่องเที่ยวต่างชาติมักจะได้อภิสิทธิ์ในการท่องเที่ยวญี่ปุ่นมากกว่าคนญี่ปุ่นเอง เช่น ตั๋วรถไฟ JR Pass ที่สามารถใช้ขึ้นรถไฟได้ทั่วประเทศ คนญี่ปุ่นก็ไม่มีสิทธิ์ซื้อ หรือสถานที่ท่องเที่ยวบางที่ ๆ มีส่วนลดให้นักท่องเที่ยวต่างชาติมากกว่าคนญี่ปุ่น (อันนี้สลับกับบ้านเราเลยนะ ฮ่า ๆ) ทำให้คนญี่ปุ่นบางครั้งนั้น ก็รู้สึกว่าถูกเบียดเบียน แย่งชิงทรัพยากร ทำไมเขาจะต้องจ่ายแพงกว่าด้วย
การไปต่างประเทศก็อาจจะเป็นทางออกที่ดี แต่ถ้าไม่วางแผนจองตั๋วล่วงหน้านาน ๆ ราคาตั๋วเครื่องบินจะแพงมาก ๆ เลยครับ อย่างในปีนี้ผมก็ชวนเพื่อนญี่ปุ่นให้มาเที่ยวไทยในช่วงโกลเดนท์วีค ผลปรากฎว่าตั๋วมาไทยช่วงนั้นแพงมาก ๆ ขนาดเป็นสายการบินโลคอสยังต้องจ่ายถึง 3 หมื่นบาทกันเลยทีเดียว
นั่นทำให้คนญี่ปุ่นที่ได้หยุดงานบางกลุ่มนั้นถอดใจ บางคนก็เลือกที่จะนอนอยู่บ้านกันเฉย ๆ ซึ่งก็น่าจะดูว่ามันก็สบายดี แต่มันไม่สบายอย่างนั้นเพราะเขาก็จะถูกภรรยาหรือลูก ๆ รบเร้าให้ออกไปเที่ยวเสมอ ดังนั้นก็แทบไม่ได้พักผ่อนนอนอยู่บ้านอยู่ดี การที่ต้องออกไปรถติดท่ามกลางคนเยอะ ๆ แบบนั้น สู้กลับไปทำงานยังจะสบายใจซะกว่า !!
*ฝ่ายที่ไม่ได้หยุดยาว *
แน่นอนว่ามีฝ่ายที่ได้หยุดยาว ก็ต้องมีอีกฝ่ายที่ไม่ได้หยุดเช่นกัน คนที่ไม่ได้หยุดยาวก็คือคนที่ทำงานด้านการบริการ ทำงานตามสถานที่ท่องเที่ยว หรือเปิดร้านเป็นของตัวเอง แม้ช่วงนี้ลูกค้าจะเข้าร้านอย่างถล่มทลาย แต่ในทางกลับกันพวกเขาก็ต้องทำงานหนักขึ้นเป็นเท่าตัว ส่วนใหญ่คนที่ทำงานนี้ก็เป็นลูกจ้างอยู่แล้ว ดังนั้นก็จะเหมือนว่าโดนใช้งานเพิ่มขึ้น งานเหนื่อยมากขึ้น แถมบางร้านก็ไม่สามารถรองรับนักท่องเที่ยวแบบเยอะ ๆ ได้ ทำให้เกิดปัญหาในที่สุด
จริง ๆ ปัญหาแบบนี้ก็น่าจะเป็นเหมือนกันทุกประเทศ เพียงแต่ประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศที่จริงจังกับงานมาก บางคนก็ยอมที่จะทำงานมากกว่าที่จะหยุด และนั่นก็ส่งผลให้ความเครียดจากการทำงานนั้นเพิ่มขึ้นเช่นกัน บางครั้งความขี้เกียจมันก็เป็นสิ่งที่จำเป็นเหมือนกันนะ
แค่บางครั้งนะ แค่บางครั้ง !!
