ช่วงปลายปีแบบนี้เป็นช่วงที่หลายคนคาดหวังกับเงินโบนัสกันพอสมควร บางคนได้แล้ว บางคนลุ้นอยู่..ยังไงก็ขอให้เป็นตัวเลขที่คาดหวังไว้แล้วกัน
คนที่สมใจได้โบนัสแบบไม่ผิดจากที่คาดหวัง คงรู้แล้วว่าปีต่อไปจะต้องทำงานยังไง เต็มที่มากกว่านี้อีกแค่ไหน ถึงจะได้แฮปปี้สมใจไปอีกเรื่อย ๆ
แต่ถ้าบังเอิญปีนี้ได้โบนัสน้อยลง ก็อย่าเพิ่งตีโพยตีพาย ชะโงกหน้าดูองค์กรของตัวเองซักนิดว่ามีอะไรเปลี่ยนไปไหม ผลประกอบการเป็นยังไง ลูกค้าที่เคยดีลงานด้วยล้มหายตายจากไปบ้างหรือเปล่า จากนั้นก็ย้อนมาดูผลงานแบบไม่เข้าข้างตัวเอง สุดท้ายก็ทำใจซะ เพราะเราคงทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้ แล้วก็ฮึ่บ ๆ สู้กันใหม่
เจออะไรแบบนี้คนเรามักเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนที่เหนือกว่า ในที่นี้ก็คือคนที่ได้โบนัสเยอะกว่า ซึ่งมันไม่ได้อะไรเลย โบนัสก็ไม่ได้เพิ่ม ได้แต่ความน้อยเนื้อต่ำใจว่าทำไมเราไม่ได้เหมือนเค้า ด่าองค์กร โทษหัวหน้าไปเรื่อย…มองโลกในแง่ดีหน่อย อย่างน้อยเราก็เป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งที่ได้สัมผัสโบนัส ถึงแม้มันจะน้อยไปหน่อยก็ตาม
ส่วนบางคนที่ยังไง ๆ ก็ไม่ได้โบนัสแน่นอน ก็อย่าเพิ่งสิ้นหวัง โลกนี้ยังมีมนุษย์เงินเดือนอีกเพียบที่ไม่เคยสัมผัสคำว่า “โบนัส” เหมือนกัน แต่เค้าเหล่านี้ก็ยังก้มหน้าก้มตาทำงานแม้จะได้ค่าตอบแทนเท่าเดิมหรือมากกว่าเดิมนิดหน่อย เพื่อแลกกับการมีกินมีใช้ของตัวเองและครอบครัว…มองโลกในแง่ดีหน่อย อย่างน้อยเราก็ยังมีงานทำ
รู้หรือไม่..หลายเดือนที่ผ่านมาบ้านเรามีบริษัทปิดตัว หรือจ้างให้ออกโดยสมัครใจและไม่สมัครใจมากขึ้นเรื่อย ๆ จากสถานะมนุษย์เงินเดือนอยู่ดี ๆ กลายเป็นคนตกงานไม่ทันตั้งตัวซะงั้น ยิ่งถ้าต้องมาตกงานตอนอายุเยอะ ๆ ไม่ใช่เรื่องดีแน่ ด้วยเศรษฐกิจแบบนี้ หางานใหม่ก็ยาก เป็นนายตัวเองก็ยากอีก ยังไงมีงานทำแต่ไร้โบนัสก็ยังดีกว่าต้องมาเตะฝุ่น นั่งหางานใหม่แน่ ๆ
เพราะฉะนั้นไม่ว่าปีนี้หรือปีไหน คุณจะได้โบนัสหรือไม่ ก็อย่าไปใส่ใจกับมันมาก ได้ก็ดี ถ้าได้น้อยหรือไม่ได้เลย ก็คิดซะว่าอย่างน้อยก็ยังมีงานทำที่มั่นคง เมื่อองค์กรอยู่ได้ เราก็อยู่ได้ และครอบครัวเราก็อยู่ได้ แต่ที่สำคัญกว่านั้นก็คือต้องตั้งใจทำงาน ทำทุกวิถีทางให้เราเป็นคนที่องค์กรไม่อยากสูญเสียไป
