ยังคงเป็นเหมือนกุมภาพันธ์ของทุกๆ ปีที่ผ่านมา เขตที่มีผู้คนไปจดทะเบียนสมรสมากที่สุด ยังคงเป็นเขตที่มีชื่ออันเป็นมงคลแห่งความรัก เช่นบางรัก บางซื่อ สัมพันธวงศ์ ฯลฯ
ตอนจดทะเบียนสมรส เลือกแล้วเลือกอีก ไปเขตไหนดีที่มีชื่อเป็นมงคล แต่พอหย่ากันที จะเป็นที่ไหนก็ได้ หย่าให้ไว ต่างคนจะได้ต่างไป ให้อิสระกับหัวใจของเราซักที
สถิติการหย่าสูงขึ้นทุกๆ ปี ปีหนึ่งเป็นแสนๆ คู่… ไม่มีใครรู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง ถึงต้องดูแลหัวใจของกันและกันให้เต็มที่ที่สุดในวันนี้
มีบางคน วันเริ่มต้นการใช้ชีวิตคู่ กลับสร้างความหดหู่จนกระทั่งถึงวันนี้
“สวัสดีค่ะพี่อ้อย หนูคบกับแฟนมา 7 ปี แล้วแต่งงานกัน แต่ในการแต่งงานของเรา มีปัญหาเรื่องเงินค่าสินสอดค่ะ เลยตัดสินใจกู้เงินมาเพื่อแต่งงาน โดยกู้กับเถ้าแก่ของแม่สามีค่ะ หลังจากแต่งงานเราก็ช่วยกันจ่ายคนละครึ่ง ทั้งที่ยังมีภาระในเรื่องอื่นๆ ทั้งคู่ จนเดือนชนเดือน เราสองคนไม่มีเงินเหลือที่จะไปทำงาน หรือใช้จ่ายในแต่ละวัน
หนูก็เริ่มหารายได้พิเศษบ้าง พอไม่ไหว แฟนก็ไปกู้เงินอีกก้อนนึงมา โดยที่ไม่บอกหนู หนูมารู้ที่หลังคือเขาเอาแหวนแต่งงานไปขาย แล้วเริ่มเอาของหนูไปขายจนหมด เราเริ่มขาดส่งเงินกู้ที่กู้มาแต่งงาน จนเถ้าแก่มาฟ้องแม่สามี แม่เขาโมโหมาก ตั้งแต่วันที่หนูก้าวเข้าไปอยู่บ้านเขา หนูใช้คำว่าอดทนมาตลอด ไม่อยากอยู่บ้านเขาแม้แต่วันเดียว มันอึดอัดไม่มีพื้นที่ส่วนตัว เหมือนหนูเข้าไปให้พวกเขาทำร้ายแท้ๆ”
การเรียกสินสอด คือธรรมเนียมเพื่อวัดใจว่าฝ่ายชายมีศักยภาพพอที่จะดูแลฝ่ายหญิงได้ไหม และผู้ใหญ่หลายท่านเรียกสินสอดไว้ สุดท้ายยกกลับให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวเอาไปใช้เริ่มต้นการใช้ชีวิตคู่
บางครอบครัวสินสอดก็กลายเป็นเครื่องประดับไว้โชว์ความมีหน้ามีตา ความอลังการงานสร้างของทั้งสองบ้าน พูดง่ายๆ ถ้ามีปัญญาก็ทำได้ค่ะ จะมากมายแค่ไหนสุดแท้แต่พละกำลังการหาทุนทรัพย์ แต่อย่าถึงกับทำเพื่อหน้าตา จนลืมว่า ชีวิตหลังแต่งงานยังอีกยาวไกล งานแต่งงานก็แค่วันเดียว แขกเหรื่อมาชื่นชมแล้วก็แยกย้าย shot ต่อไปคือชีวิตจริง ไปกู้หนี้ยืมสินเพื่อวันๆ เดียว แล้วต้องห่อเหี่ยวไปเป็นปี บางทีก็ไม่รู้จะคุ้มไหม
ตอนนี้หนี้สินพันหัวพันหู ดอกทบต้น ต้นทบดอก จะกอดกันลงไหม เจอหน้ากันเมื่อไหร่ ต้องคุยกันแต่วิธีหาเงินอยู่ร่ำไป ตอนนี้ต้องตั้งสติ และจับมือกันให้แน่นๆ เปิดใจคุยกัน เป็นคู่ชีวิตกัน สุขต้องแบ่งปัน ทุกข์ต้องแบ่งเบา มีอะไรคุยกัน ฟังกัน ไม่ใช่หนีไปแก้ปัญหาตามลำพัง แล้วมาเล่าให้ฟังที่หลัง สู้ต้องสู้ด้วยกัน จะแพ้หรือชนะ ถ้าเรายังอยู่ข้างๆกัน นั่นคือสิ่งสำคัญที่สุด
เมื่อวันที่บอย พีซเมคเกอร์กับ น้องเจี๊ยบ พิจิตรา มาสัมภาษณ์ในรายการ Club Friday Show น้องเล่าถึงวันที่ตื่นเช้าขึ้นมาแล้วร้านอาหารที่ทำไฟไหม้ น้องเป็นหนี้รวมๆ ทั้งหมด 50 ล้าน เล่าถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมายังน้ำตาไหลอยู่เลย แต่เขาก็สู้ด้วยกัน เจอโจทย์ยากจะได้รู้ว่ารักกันมากแค่ไหน
ค่อยเป็นค่อยไป หามาเท่าไหร่ค่อยๆ ใช้หนี้กันไป หาข้อมูลการประนอมหนี้ มีก็ทยอยให้ ไม่ใช่หายไป ที่สำคัญ อย่าเพิ่งมีอคติในใจว่าเรามาอยู่บ้านเขา เพื่อให้เขาทำร้าย ย้อนหลังกลับไป น้องเลือกจะใช้ชีวิตคู่กับผู้ชายคนนี้นะ
น้องเลือกครอบครัวที่เราสร้าง ต้องไม่ลืมครอบครัวที่สร้างเรา ทั้งพ่อแม่เรา และพ่อแม่เขา อย่ามองว่าท่านคือศัตรูมาจากที่ไหน เข้าไปกราบ และคุยกับท่านว่าเราวางแผนชีวิตยังไง ต่างคนต่างทำงาน หาเงินกันสองทาง สางหนี้ไม่ได้ ให้มันรู้ไป อาจจะนานหน่อย ค่อยๆ ทำไป
สินสอดมากมาย ไม่ได้การันตีว่าชีวิตคู่จะดีเสมอไป เงินไม่ใช่ปัจจัยหลักที่ทำให้รักรอด ต้องกอดกันด้วยความเข้าใจ สุขของเขาคือสุขของเรา ทุกข์ของเขา จะเบาถ้าเราทุกข์ด้วยกัน วันแต่งงาน คือวันสำคัญ แต่หลังจากนั้นสำคัญกว่ามากกว่าชีวิตคู่ คือความสุข
อย่ามาทนทุกข์เพราะสินสอดเลย ฐานะสร้างกันได้คนละไม้คนละมือ กว่าจะเจอคนที่รักว่ายากแล้ว การจับมือฟันฝ่าเพื่อรักษาคนที่เรารักเอาไว้อาจยากกว่า แต่ถ้ารักกันมากพอ น้องจะเดินหน้าต่อไหว เชื่อพี่
