ทุกวันนี้เรายิ้มกันวันละกี่ครั้งกัน เราไม่ได้นับหรอก เพราะเวลาของความสุขมันผ่านไปเร็ว และส่วนมากเราก็จดจำความสุขเล็ก ๆ นั้นไม่ได้ แต่ถ้าให้บอกว่าเราร้องไห้วันละกี่ครั้งคงจำได้ดีเลยแหละ เพราะเวลาของห้วงเวลานั้นมันช่างแสนนานและดูเหมือนเหมือนจะใช้เวลานานกว่าจะผ่านไปได้ คงมีหลายเรื่องที่ทำให้เรามีความสุขได้ และก็มีอีกหลายเรื่องที่ทำให้เราร้องไห้ได้เหมือนกัน
เวลาของความสุขมันผ่านไปไว แต่เวลาของคืนที่เต็มไปด้วยน้ำตามันช่างยาวนาน
ตอนเราเป็นเด็กเราร้องไห้บ่อย จนนับไม่ได้เลยแหละ ไม่ว่าจะในตอนที่อยากได้ของเล่น หรือหกล้มตอนปั่นจักรยานครั้งแรก เพราะตอนนั้นเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีวิธีไหนที่ดีกว่าการร้องไห้ แต่พอเราเติบโตขึ้น เราจะเจอเรื่องที่มันยากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นการสอบเลื่อนชั้นครั้งแรก การรักใครสักคนเป็นคนแรก หรือการต้องสูญเสียเป็นครั้งแรก จำได้ไหมว่าครั้งแรกเราร้องไห้ง่ายขนาดไหน แต่พอเราเติบโตและเจอมันบ่อยเข้า เราจะเรียนรู้และรู้สึกเคยชินกับมันแทน
กว่าจะปั่นจักรยานเป็นเราจำไม่ได้หรอกว่าเราต้องล้มและมีบาดแผลปนหยดน้ำตาสักกี่ครั้ง
พอเราโตขึ้นเราจะรู้เองว่า การร้องไห้ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาตลอดไป แต่เป็นรอยยิ้มต่างหากที่จะทำให้เราผ่านเรื่องร้าย ๆ ไปได้ เราไม่จำเป็นต้องมองมันเป็นโชคร้ายเสมอไปหรอก ถ้าเราเลือกที่จะเปลี่ยนมุมมองและยิ้มให้กับบทเรียนบทใหม่ที่เราจะได้เรียนรู้จากเรื่องนั้น แค่นั้นความสุขมันก็มีได้ง่ายขึ้นแล้ว
แค่เราเลือกที่จะมองอีกมุม จากน้ำตาที่จะไหลออกมามันจะเป็นรอยยิ้มของความภูมิใจ
บทสรุปของทุกเรื่องมันจะไม่ใช่แค่ความเสียใจเสมอไป ถ้าเราเปลี่ยนมุมมองที่เรามีต่อสิ่งที่จะเจอ โลกนี้มันไม่ได้ใจร้ายกับเราขนาดนั้นหรอกนะ มันแค่เป็นของมันแบบนั้น และทุกคนที่กำลังหายใจอยู่บนโลกนี้ต่างก็ต้องเจอมันเหมือนกัน ยังมีหลายคนที่ร้องไห้แต่สุดท้ายเขาจะยิ้ม และมีอีกหลายคนที่ยิ้มและสุดท้ายก็ร้องไห้ มันเป็นแค่บทเรียนบทหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเท่านั้นแหละ ถ้าเปรียบเหมือนหนังสือมันก็เหมือนบทที่เราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่เราก็เขียนบทสรุปของมันได้อย่างสวยงามเพราะกว่าจะผ่านมาได้ มันไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยากเกินไป
ถ้าชีวิตเหมือนหนังสือสักเล่มมันก็ต้องมีบทที่เราชอบและบางบทเราก็ไม่ชอบแต่มันก็เป็นส่วนประกอบให้หนังสือเล่มนั้นสนุกและสวยงาม คนเราไม่ได้มีชีวิตที่โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไปหรอก เรียนรู้มันซะ และเติบโตอย่างที่เราควรจะเป็น
ติดตามบทความของเพจ เสียงที่ไม่ได้ยิน บน LINE TODAY ทุกวันพฤหัสบดี
คิดว่าตราบใดที่เราไม่ไปยึดติดอยู่กับในสิ่งที่ทำให้เป็นทุกข์แล้ว เชื่อว่ายังไงก็ย่อมที่จะทำให้จิตใจของเรานั้นมีแต่ความสุขขึ้นมาได้สมอ.
17 ต.ค. 2562 เวลา 11.37 น.
Rainny L.(อิมกึมบี)🌦 ลืมหมดไม่ได้จำอะไรไว้เลย สุขทุกข์ล้วนเกิดจากใจของเรา แต่ยามเมื่อมีอะไรมากระตุ้นเร้าให้นึกถึง ที่ลืมไปก็โผล่ออกมา สมองมนุษย์เป็นสิ่งมหัศจรรย์ เพียงแต่เตือนตนว่า สุขทุกข์เกิดจากใจที่ไปยึดเอาไว้ ยึดสุขมากไปยามที่ทุกข์ก็อาจทนไม่ได้ ยึดทุกข์มากไปจะทำให้ชีวิตไม่สามารถดำเนินต่อไปได้ ใจก็จะไม่ปกติ แต่หากไม่ยึดสิ่งใดไว้ ทั้งสุขและทุกข์ที่เกิดขึ้น ก็เป็นแค่ความทรงจำในสมองเท่านั้น ไร้สิ่งใดไปบีบคั้นใจให้เกิดอารมณ์ขึ้นมา
18 ต.ค. 2562 เวลา 00.42 น.
╬ E - 𝖈𝖍𝖆 - P𝖆 ╬ จะเข้าไปกดแจ้งเตือนทำงัยคับ
17 ต.ค. 2562 เวลา 09.46 น.
Jiab Wilaiporn ข่าว line ทันสมัยดี
17 ต.ค. 2562 เวลา 09.24 น.
ดูทั้งหมด