อย่าสติแตก ! จงทำตัวให้ชินกับปัญหาเข้าไว้

ถ้ายังไม่รู้..ก็รู้ซะ ว่าปัญหาอุปสรรคเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอ ต่อให้เก่งแค่ไหน ดีแค่ไหนก็ไม่มีทางมีชีวิตแบบไร้ปัญหาได้

ในทางธรรมพูดเรื่องปัญหาและวิธีแก้ปัญหาไว้ว่า คนเราจำเป็นต้องใช้สติเวลาเจอปัญหา เพราะไม่มีใครหนีปัญหาหรือความทุกข์ที่เข้ามาได้ วิธีเดียวที่เราจะทำได้ก็คือมีสติเพื่อพิจารณาปัญหาที่เข้ามาและหาทางแก้อย่างมีเหตุมีผล ถ้าแก้ได้ก็ค่อย ๆ ใช้สติปัญญาแก้กันไป

ในกรณีที่ยังแก้ไม่ได้ก็ไม่จำเป็นต้องทนทุกข์หรือหมกมุ่นอยู่กับปัญหานั้นตลอดเวลา แต่ให้หยุดคิดไว้ก่อน ซึ่งการหยุดคิดไม่ใช่ต้องเลิกคิด แต่การหยุดคิดคือการมีสติมองให้เห็นความคิดนั้นและไตร่ตรองด้วยปัญญา

ดังพระบรมราโชวาทของในหลวงรัชกาลที่ 9 ความตอนหนึ่งว่า…

“ปัญหาทุกอย่างไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ มีทางแก้ไขได้ ถ้ารู้จักคิดให้ดี ปฏิบัติให้ถูก การคิดได้ดีนั้น มิใช่การคิดได้ด้วยลูกคิด หรือด้วยสมองกล เพราะโลกเราในปัจจุบันจะวิวัฒนาการไปมากเพียงใดก็ตาม ก็ยังไม่มีเครื่องมืออันวิเศษชนิดใด สามารถขบคิดแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ได้อย่างสมบูรณ์ การขบคิดวินิจฉัยปัญหาจึงต้องใช้สติปัญญา คือคิดด้วยสติรู้ตัวอยู่เสมอ เพื่อหยุดยั้งและป้องกันความประมาทผิดพลาด และอคติต่าง ๆ มิให้เกิดขึ้น ช่วยให้การใช้ปัญญาพิจารณาปัญหาต่าง ๆ เป็นไปอย่างเที่ยงตรง ทำให้เห็นเหตุเห็นผลที่เกี่ยวเนื่องกัน เป็นกระบวนการได้กระจ่างชัดทุกขั้นตอน”

‘สติ’ สำคัญมากเวลาเจอปัญหา เมื่อไรก็ตามที่เรามีสติก็จะพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างมีเหตุผล เข้าใจปัญหา ที่สำคัญเราจะทำใจได้ไว ไม่ฟูมฟายหรือสติแตกไปตามอารมณ์หรือสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น

สำหรับบางคนการตั้งสติเป็นเรื่องยาก แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีวิธีหรือเป็นไปได้ ของแบบนี้ต้องอาศัยการฝึกฝนเป็นประจำและสม่ำเสมอ โดยการฝึกจิตให้ไม่ตื่นตระหนกไปกับสถานการณ์ต่าง ๆ ถ้าไม่เริ่มฝึกจิต ไม่คุมสติตั้งแต่เนิ่น ๆ เวลาเจอปัญหา เจออุปสรรคที่ไม่คาดฝันก็ไม่มีทางที่เราจะตั้งสติได้

ในชีวิตจริงคนเรามีวิธีรับมือกับปัญหาแตกต่างกันไป คนที่ฝึกฝน ฝึกจิตมาอย่างดีเท่านั้นจึงจะรับมือกับปัญหาด้วยสติได้ ขณะที่คนทั่วไปนอกจากจะแก้ปัญหาที่ประดังประเดเข้ามายากแล้ว บางคนยังสติแตกเวลาเจอปัญหาอีกต่างหาก อย่าลืมว่าปัญหาต่าง ๆ เข้ามาตามจังหวะชีวิตของเรา เมื่อถึงจุดหนึ่งมันจะมีทางออกที่ดีที่สุดเสมอ แม้จะแก้ปัญหาไม่ได้ก็ตาม สิ่งที่เราต้องทำก็คือมีสติเพื่อยอมรับ เข้าใจ และผ่านปัญหานั้นไปให้ได้

ที่สำคัญที่สุดก็คือ การคิดวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาทั้งที่ยังแก้ไม่ได้ ไม่ได้ทำให้ปัญหาหายหรือหมดไป แต่เป็นการทำให้ตัวเองยิ่งทุกข์มากขึ้นซะมากกว่า ในเมื่อไม่มีหลีกหนีปัญหาได้พ้น ก็จงทำตัวให้เคยชินกับปัญหาเข้าไว้